پ1- از زراره، گويد: از امام صادق (ع) شنيدم مىفرمود كه:
راستى چون بنده گناهى كند، از بامداد تا شب به او مهلت داده شود و اگر از خدا آمرزش خواست بر او نوشته نشود.پ 2- امام صادق (ع) فرمود:
هر كه گناهى كند، هفت ساعت روز را به او مهلت دهند، و اگر سه بار گويد: «من آمرزش خواهم از آن خدائى كه معبود شايستهاى جز او نيست كه زنده و نگاه دارنده است» بر او نوشته نشود.پ 3- امام صادق (ع) فرمود:
چون بنده مؤمن گناهى كند، خدا هفت ساعت به او مهلت
دهد و اگر از خدا آمرزش خواست، چيزى بر او نوشته نشود و اگر اين ساعتها گذشت و آمرزش نخواست، يك گناه بر او نوشته شود، راستى كه مؤمن تا پس از بيست سال هم گناه خود را يادآور شد تا از آن به درگاه پروردگارش آمرزش جويد و او را بيامرزد و كافر همان ساعت آن را فراموش كند.پ 4- زيد شحّام، از امام صادق (ع) كه رسول خدا (ص) در هر روز هفتاد بار به درگاه خدا عز و جل توبه مىكرد، گفتم:
مىفرمود كه: أستغفر اللَّه و اتوب اليه، فرمود: نه، ولى مىفرمود:
اتوب الى اللَّه (به خدا بازمىگردم)، گفتم: راستى رسول خدا (ص) توبه مىكرد و بر نمىگشت و ما توبه مىكنيم و بر مىگرديم، در پاسخ فرمود: خدا يارىكننده است.پ 5- امام صادق (ع) فرمود:
هر كه گناهى كند، تا هفت ساعت روز مهلت دارد و اگر سه بار گويد: «آمرزش خواهم از خدا كه جز او معبود حقى نيست، زنده و پاينده است و به او باز گردم» بر او نوشته نشود.پ 6- امام صادق (ع) فرمود:
بسا كه مؤمن گناهى كند و پس از بيست سال به يادش آيد و از خدا آمرزش خواهد و خدايش بيامرزد و همانا به يادش آرد تا او را
بيامرزد و راستى كافر گناه مىكند و همان ساعت آن را فراموش مىنمايد.پ 7- امام صادق (ع) فرمود:
مؤمنى نباشد كه در شبانه روز چهل گناه كبيره كند و با پشيمانى مىگويد: «از خدائى آمرزش خواهم كه جز او شايسته پرستش نيست، زنده و پاينده است و نگارنده آسمانها و زمين است، صاحب جلالت و كرامت است و از او خواستارم كه رحمت فرستد بر محمد و آلش و توبه مرا بپذيرد» جز اينكه خدا عز و جل او را بيامرزد و اگر كسى در يك روز بيش از چهل گناه كبيره كند، خيرى در او نيست (عقيده و ايمانى ندارد).پ 8- از جمعى اصحاب، كه حديث را بالا بردند (تا معصوم ع) فرمود: هر چيزى را داروئى است، و داروى گناه، آمرزشجوئى است.پ 9- از حفص، كه گويد: شنيدم امام صادق (ع) مىفرمود:
هيچ مؤمنى نباشد كه گناهى كند جز اينكه تا هفت ساعت از روز، خدا عز و جل به او مهلت دهد و اگر توبه كند بر او نوشته نشود و اگر كه توبه نكند، خدا يك گناه بر او بنويسد، عبّاد بصرى نزد آن حضرت آمد و گفت: به ما رسيده است كه شما فرموديد: بندهاى نيست كه گناهى كند جز اينكه خدا عز و جل هفت ساعت از روز را به او مهلت دهد؟ فرمود: من چنين نگفتم، من گفتم: هيچ مؤمنى نباشد و چنين بوده است، گفته من (دلالت دارد كه مهلت، خاص مؤمن است و شامل مخالف و كافر نيست- از مجلسى ره).
پ10- از امام صادق (ع) كه فرمود:
هر كه در هر روز صد بار بگويد: أستغفر اللَّه، خدا عز و جل هفتصد گناه او را بيامرزد و در بندهاى كه هر روز هفتصد گناه كند، خيرى نيست.
