پ1- از هشام بن سالم، گويد: از امام صادق (ع) شنيدم مىفرمود:
وعده دادن مؤمن به برادرش در حكم نذرى است كه كفّاره ندارد و هر كه از آن تخلّف كند، به تخلّف از خدا آغاز كرده و به دشمنى او در آويخته، و اين است قول خدا (2 سوره صف): «أيا آن
كسانى كه گرويديد چرا مىگوئيد آنچه را نمىكنيد (3) وه چه دشمنى بزرگى دارد نزد خدا كه بگوئيد و نكنيد».پ 2- از امام صادق (ع) كه رسول خدا (ص) فرمود:
هر كه ايمان به خدا و روز قيامت دارد بايد به وعدهاى كه مىدهد وفاء كند.
