پ1- از سلام بن مستنير، گويد: من خدمت امام باقر (ع) بودم كه حمران بن اعين بر او وارد شد و چيزهائى از او پرسيد و چون خواست برخيزد، به امام باقر (ع) گفت: من به شما گزارش مىدهم (خدا عمر شما را پاينده دارد و ما را به وجود شما بهرهمند سازد) كه ما خدمت شما مىرسيم و از نزد شما بيرون نمىروم تا دل ما نرم مىشود و نفوس تسلّى و آرامش يابد از اين دنيا و بر ما خوار و آسان شود آنچه كه از مال و دارائى در دست مردم است سپس از نزد شما كه بيرون مىرويم پيش مردم و تجّار، دنيا دوست مىشويم؟ گويد:
امام باقر (ع) در پاسخ فرمود: همانا اين دلها است كه گاهى سخت و
پسركش باشند و گاهى هموار و راهوار، سپس امام باقر (ع) فرمود: اما ياران محمد (ص) گفتند: يا رسول اللَّه! ما از نفاق بر خود ترس داريم، فرمود: پيغمبر (ص) فرمود كه: چرا از آن ترس داريد؟
گفتند: تا در خدمت شما هستيم و شما به ما ياد آورى مىكنيد و ما را به آخرت تشويق مىكنيد، از خدا مىترسيم و دنيا را فراموش مىكنيم و در آن بىرغبت مىشويم تا آنجا كه گويا آخرت را به چشم خود مىنگريم و هم بهشت و دوزخ را تا نزد شما هستيم و چون از نزد شما بيرون مىرويم و در اين خانههاى خود در مىآئيم و بوى فرزندان مىشنويم و نانخوران و خانواده را مىنگريم نزديك است از آن حالى كه در خدمت شما داشتيم برگرديم و تا آنجا كه گويا هيچ عقيده و ايمانى نداريم، آيا شما هم از اينكه اين تغيير وضع، نفاق باشد، بر ما ترس داريد؟ رسول خدا (ص) در پاسخ آنها فرمود:
هرگز، اين بددليها نيرنگهاى شيطان است كه به وسيله آنها شماها را به دنيا تشويق مىكند، به خدا سوگند اگر شما بر همان حالى كه براى خود شرح داديد پيوسته مىمانديد، هر آينه فرشتهها با شما دست مىدادند و به روى آب راه مىرفتيد و اگر نبود كه شما گناه مىكنيد و از خدا آمرزش مىخواهيد هر آينه خدا خلقى را مىآفريد تا گناه كنند و سپس از خدا آمرزش خواهند و خدا آنها را بيامرزد، به راستى مؤمن فتنه پذير و بسيار توبه است، آيا نشنيدى گفتار خدا عز و جل را (222 سوره بقره): «راستى خدا دوست دارد توّابين را و دوست دارد پاكيزهشوندگان را» و فرموده است (3 سوره هود): «از پروردگار خود آمرزش خواهيد و به او بازگشت كنيد».
