پ1- از امام باقر (ع)، فرمود:
راستى براى خدا عز و جل بندههاى بيمهشدهاى است كه از بلا براى آنها دريغ دارد و آنها را در عافيت زنده بدارد و در عافيت روزى رساند و در عافيت بميراند و با عافيت مبعوث سازد و با عافيت به بهشت ساكن گرداند.پ 2- اسحاق بن عمار گويد: از امام صادق (ع) شنيدم مىفرمود:
راستى خدا عز و جل خلقى را آفريد كه از بلا بدانها دريغ دارد، آنها را در حال عافيت آفريده و با عافيت زنده داشته و به عافيت بميراند و با عافيت به بهشتشان برد.پ 3- از امام صادق (ع)، فرمود:
به راستى كه براى خدا ضنائن و مخصوصانى است، به نعمت
خود، آنها را خوراك دهد، و به عافيت خود، بدانها بخشش مخصوص دهد بىعوض و منّت، و به رحمت خود، آنها را به بهشت برد، بلاها بدانها گذرند و هم فتنهها و به آنها زيانى نرسانند.
