پ1- از محمد بن حمران، گويد: از امام صادق (ع) پرسيدم از وسوسه گرچه بسيار باشد؟ در پاسخ فرمود: چيزى در آن نيست، مىگوئى
لا اله الّا اللَّه
(يعنى جز اقرار به يگانگى خدا كفاره و جبرانى لازم ندارد).پ 2- از جميل بن درّاج كه به امام صادق (ع) گفتم: راستش اين است كه در دل من چيز بزرگى متصوّر مىشود، در پاسخ فرمود:
بگو
لا اله الّا اللَّه
، جميل گويد: هر گاه در دلم چيزى خطور مىكرد مىگفتم: لا اله الّا اللَّه از دل من بيرون مىرفت.پ 3- از محمد بن مسلم كه امام صادق (ع) فرمود: مردى نزد پيغمبر (ص) آمد و گفت: يا رسول اللَّه! من هلاك شدم، در پاسخ او گفت: آن خبيث نزدت آمده و گفته: كى تو را آفريده و تو پاسخ گفتى: خدا و به تو گفته است: چه كسى خدا را آفريده؟ آن مرد گفت: آرى، بدان كه تو را به راستى فرستاده چنين بوده است پس رسول خدا (ص) به او گفت: به خدا كه اين محض ايمان است.
ابن ابى عمير گويد: اين حديث را براى عبد الرحمن بن حجاج گفتم و او گفت: امام صادق (ع) براى من باز گفت كه رسول خدا (ص) كه فرموده: به خدا اين محض ايمان است، مقصودش ترس است از اين بوده كه چون اين خاطره در دلش رخ
داده است هلاك شده باشد (يعنى همين هراس از هلاكت براى اين خاطره نابجا دليل بر ايمان است و عين ايمان است).پ 4- از على بن مهزيار، گويد: مردى به ابى جعفر (ع) نوشت و از آنچه به خاطرش درآيد شكايت كرد، امام در ضمن سخنش به او پاسخ داد: راستى خدا اگر خواهد تو را ثابت قدم سازد، شيطان را به خود راه مده، مردمى هم به پيغمبر (ص) شكايت بردند كه خاطرههائى در دل آنها افتد كه اگر باد آنها را سر به گم ببرد و يا تيكه تيكه شوند دوستتر دارند از اينكه آنها را به زبان آرند، رسول خدا (ص) فرمود: اين را دريافت مىكنيد؟ گفتند: آرى، در پاسخ فرمود: سوگند بدان كه جانم به دست او است، راستى كه اين صريح ايمان است و چون به شما رخ داد بگوئيد:
آمنّا باللَّه و رسول و لا حول و لا قوّة الا باللَّه
.پ 5- از امام باقر (ع) كه مردى نزد رسول خدا (ص) آمد و گفت:
يا رسول اللَّه! من منافق شدم، فرمود: به خدا منافق نشدى و اگر منافق شده بودى، نزد من نمىآمدى به من اعلام كنى، چه باعث شكّت شده؟ به گمانم كه آن دشمن حاضر در خاطر نزد تو آمده است و به تو گفته كى تو را آفريده؟ و تو به او گفتى: خدا مرا آفريده پس به تو گفته: كى خدا را آفريده؟ گفت: آرى بدان كه تو را به راستى فرستاده چنين شده است، فرمود: شيطان از طرف خلاف در كردار به شما حمله كند و بر شما توانا نگردد و چيره نشودو از اين راه به شما شعلهور شده تا شما را بلغزاند و هر گاه چنين شد هر كدام شماها خدا را به يگانگى ياد كند.