باب چهل و يك اوقات بد براى خواب‏

اخبار باب‏

پ‏1- خصال: تا رسول خدا (ص) كه فرمود: زمين ننالد بدرگاه پروردگارش عز و جل مانند ناله از سه چيز: خون حرامى كه بر آن ريخته شود، يا غسل از زنا كه بر آن انجام شود، يا

 

خواب بر آن پيش از اينكه خورشيد بر آيد.پ گويم: در باب بيدارى شب گذشت با سند از پيغمبر (ص) كه خدا بد دارد خواب پيش از نماز عشاء پسين را.پ 2- خصال: تا امام امير مؤمنان (ع) كه فرمود: ميان نماز مغرب و عشاء فقر آورد، و خواب پيش از برآمدن خورشيد فقر آورد.پ 3- امالى طوسى: تا امام صادق (ع) در تفسير قول خدا تعالى (16 سوره السجده) و كنار گيرد پهلوشان از بسترها فرمود عادتشان بود كه نخوابند تا نماز عشاء را بخوانند.پ 4- همان: تا پيغمبر (ص) فرمود: چون مرا بمعراج بردند و به آسمان در آوردند به بهشت در آمدم و در آن كاخى ديدم از ياقوت سرخ كه درونش از برونش ديده ميشد از بس روشن و تابنده بود، و در آن دو گنبد از در و زبرجد بود گفتم: اى جبرئيل اين كاخ از كيست؟

گفت: براى آنكه سخن خوب گويد، و روزه را ادامه دهد، و اطعام كند، و در شب كه مردم خوابند عبادت كند.

على (ع) گويد: گفتم يا رسول الله در امتت كسى باشد كه تاب اين دستور را بياورد؟

فرمود: ميدانى مقصود از سخن خوب چيست؟ خدا و رسولش داناترند، فرمود: هر كه گويد:

سبحان الله و الحمد لله و لا اله الا الله و الله اكبر.

 

ميدانى ادامه روزه چيست؟ گفتم: خدا و رسولش داناترند فرمود: هر كه ماه رمضان را روزه دارد و يك روزش را هم افطار نكند، ميدانى اطعام چيست؟ گفتم: خدا و رسولش داناترند فرمود هر كه بجويد براى عيالش آنچه كه آبروى آنها را در بر مردم نگهدارد، ميدانى عبادت در شب چيست؟ گفتم: خدا و رسولش داناترند، فرمود: هر كه نخوابد تا نماز عشاء پسين را بخواند كه مردم از يهود و ترسا و ديگران از مشركان در آن وقت در خوابند.پ 5- بصائر الدرجات: تا ابى حمزه كه امام چهارم (ع) بمن فرمود: اى ابى حمزه پيش از طلوع خورشيد مخواب كه من آن را برايت بد ميدانم زيرا خدا در آن روزى مردم را پخش ميكند و اجراء آن بدست ماست.پ 6- مكارم الاخلاق: امام صادق (ع) بنقل از رسول خدا (ص) فرمود: خواب اول روز كم خردى و بدكرداريست، و ميان روز نعمت است، و خواب پس از عصر حماقت است، و ميان مغرب و عشاء از روزى محروم سازد.