اخبار باب
پ1- خصال: در اربعمائه كه امير مؤمنين فرمود: چون كسى از خواب بيدار شود بگويد
لا اله الا الله الحليم الكريم الحى القيوم و هو على كل شىء قدير، سبحان رب النبيين و اله المرسلين رب السموات السبع و ما فيهن و ما بينهن و رب العرش العظيم و الحمد لله رب العالمين.
و چون از خواب برخاست و نشست بگويد پيش از آنكه بر پا شود
حسبى الله حسبى الرب من العباد حسبى الله الذى هو حسبى منذ كنت حسبى الله و نعم الوكيل.
چون كسى از شما برخاست باطراف آسمان نگاه كند و بخواند إِنَّ فِي خَلْقِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ تا إِنَّكَ لا تُخْلِفُ الْمِيعادَ 94- 90 آيات سوره آل عمران).
فرمود: كسى از شما خواهد بخوابد پهلو بزمين ننهد تا گويد: پناه دهم خودم و دينم
راپ و اهل مال و سرانجام هر كارم و آنچه خدا روزيم كرده و بمن داده در پناه عزه الله، و عظمه الله، و جبروت الله، و سلطان الله، و رحمه الله، و راحه الله، و غفر الله، و قوه الله، و قدره الله، و جلال الله، و صنع الله، و اركان الله، و يجمع الله، و برسول الله، و بقدره الله على ما يشاء.
از شر هر زهردار و هر گزنده، و از شر هر پرى و آدمى، و از شر هر جنبنده در زمين و آنچه از آن بدر آيد و آنچه از آسمان فرود آيد و بر آن بر آيد، و از شر هر جنبنده كه پروردگارم كاكلش را گرفته كه پروردگارم براه راست است و بهر چه تواناست و
لا حول و لا قوه الا بالله العلى العظيم
، زيرا رسول خدا (ص) حسن و حسين (ع) بدان پناهنده ميكرد و بدان امر فرمودهپ و فرمود: چون يكى از شما خواهد بخوابد دست راستش را زير گونه راست نهد و بگويد: به نام خدا پهلو نهادم براى خدا بر كيش ابراهيم و دين محمد و ولايت هر كه خدا طاعتش را واجب كرده هر چه خدا خواهد باشد و هر چه نخواهد نباشد، هر كه نزد خوابيدن آن را گويد، در حفظ باشد از دزد و غارتگر و زير آوار و فرشتهها برايش آمرزشخواهند، و هر كه تا بسترش رود قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ را بخواند خدا عز و جل پنجاه هزار فرشته باو گمارد تا همه شب او را پاسبانى كنند.پ 2- امالى صدوق تا رسول خدا (ص) كه هر كه گاه آرميدن در بستر خواب سوره قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ را بخواند خدا گناهان پنجاه سالش بيامرزد.پ ثواب الاعمال: مانندش را آورده جز كه قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ را صد بار گفته.پ 3- خصال: تا امام صادق (ع) هر كه چون در بستر رود صد بار
لا اله الا الله
گويد خدا در بهشت برايش خانهاى بسازد و هر كه صد بار از خدا آمرزش جويد گناهانش بريزد چون برگ از درخت.پ 4- قرب الاسناد: هر كه چون در بستر رود سه بار گويد:
الحمد لله الذى علا فقهر، و الحمد لله الذى بطن فخبر، و الحمد لله الذى ملك فقد رو الحمد لله الذي يحيي الموتى و هو على كل شىء قدير
فرمود: از گناهانش بدر آيد چون روزى كه مادرزادش.پ ثواب الاعمال: مانندش را آورده جز كه بعد از
يحيى الموتى و يميت الاحياء
دارد.پ 5- عيون: در گزارش رجاء بن ضحاك از آنچه امام رضا (ع) در راه سفر بخراسان ميكرد گفته: در يك سوم پايان شب از بسترش با ذكر تسبيح و حمد و تكبير و تهليل و استغفار بر خاستى، و شبها در بسترش بسيار قرآن ميخواند و چون بآيه بهشت دار ميرسيد يا دوزخ
گفتار گريه ميكرد و از خدا بهشت ميخواست و از دوزخ پناه طلبيدى.پ 6- علل الشرائع: تا على (ع) كه بمردى از بنى سعد فرمود: داستان خود و فاطمه (ع) را بتو باز نگويم: همسر من بود و محبوبتر همه، با مشك آب كشيد تا سينهاش پلاسيد، و دستاس آرد ساخت تا كفش تاول زد و خانه جاروب كرد تا جامهاش را گرد گرفت، و زير ديگ آتش افروخت تا جامههايش سياه شد، و از آن زيانى سخت ديد، باو گفتم: كاش نزد پدرت ميرفتى و از او خدمتكارى ميخواستى تا كمكت ميكرد، نزد پيغمبر (ص) و در حضور او حديث كنها بودند و شرمش آمد و برگشت فرمود: پيغمبر (ص) دانست كه او را نيازيست كه آمده.
فرمود بامداد نزد ما آمد كه هنوز زير روپوش شبانه بوديم و سلام كرد و ما خموش مانديم و از وضع خود شرمگين بوديم باز سلام كرد و خموش مانديم با رسوم سلام كرد و ترسيديم اگر جواب ندهيم برگردد، شيوه او چنين بود كه سه بار سلام ميكرد و اگر باو اجازه نميدادند برميگشت، من گفتم:
و عليك السلام يا رسول الله
درآى، و درنگى نشد كه آمد بالاى سر ما نشست و فرمود: اى فاطمه ديروز چه نيازى داشتى نزد محمد، فرمود ترسيديم اگر پاسخش ندهيم برخيزد فرمود: من سر از زير سرپوش بدر آوردم و گفتم: يا رسول الله من به تو خبر دهم راستش او با مشك آب كشيده تا سينهاش آسيب ديده، و دستاس چرخانده تا كفش تاول بسته، و خانه روفته تا جامههايش گرد آلود شدند و زير ديگ را افروخته تا جامههايش سياه شدند من باو گفتم كاش نزد پدرت ميرفتى و از او خدمتكارى ميخواستى كه بتو كمك كند فرمود: آيا بشما چيزى نياموزم كه از خدمتكار بر آنان بهتر باشد؟ چون بخوابگاه خود رفتيد 33 بار تسبيح گوئيد و 33 بار حمد، 34 بار تكبير، فرمود: فاطمه (ع) سر بدر آورد و گفت:
راضى شدم از خدا و رسولش تا سه بار.پ 7- همان: تا پيغمبر (ص) كه فرمود: چون كسى به بسترش جا كند با كنار جامهاش بدان كشد چون نداند چه بر آن پديد شده سپس گويد: خدايا اگر جانم را بازداشتى بيامرزش و اگرش رها كردى چنانش حفظ كن كه بندههاى خوبت را.پ 8- طب الائمه: يك دعاء براى كودك پر گريه، و براى كسى كه شب هراس كند، و براى زنى كه از درد شب نخوابد:
فَضَرَبْنا عَلَى آذانِهِمْ فِي الْكَهْفِ سِنِينَ عَدَداً* ثُمَّ بَعَثْناهُمْ لِنَعْلَمَ أَيُّ الْحِزْبَيْنِ أَحْصى لِما لَبِثُوا أَمَداً. (آيه 11 و 12 سوره الكهف).پ و بسندى از امام باقر (ع) رسيده كه امير مؤمنان (ع) آن را فرموده.
9- همان: تا امام صادق (ع) كه فرمود: هر كه دلش يا تنش دچار ضعف شد گوشت بره
با شير بخورد كه هر دردى را از هر بندش بيرون كشد و تنش و پشتش نيرو گيرند، و ده بار پيش از خوابش بگويد:
لا الله الا الله وحده لا شريك له يحيى و يميت و يميت و يحيى و هو حى لا يموت
و تسبيح فاطمه زهرا (ع) را هم بخواند با آيه الكرسى و سوره قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ.پ 10- همان: تا امام صادق (ع) كه فرمود: به مفضل بن عمر كه اگر توانى شب نگذرانى جز با يازده حرف چنان كن، گويد: گفتم يا ابن رسول الله آنها را بمن خبر ده، فرمود:
اعوذ بعزت الله
اعوذ بقدرت الله، پناه بجلال خدا، پناه بجمال خدا، پناه بسلطان خدا، پناه بدفاع خدا، پناه بمنت خدا، پناه بجمع آورى خدا، پناه بملك خدا، پناه بتمام رحمت خدا، پناه برسول خدا (ص) و خاندانش (ع) از شر آنچه آفريده و بر آورده و جا نداده، و باو پناه بر از هر چه خواهى كه زيانت نرسانند گزندهها و نه پريها، و نه آدميان و نه شيطان، ان شاء الله تعالى.پ 11- تفسير عياشى: حسن بن راشد گفته: چون از خواب بيدار شدى بگو آن كلماتى كه آدم از پروردگارش دريافت: سبوح قدوس رب الملائكه و الروح پيشى دارد رحمتت بر خشمت لا اله الا انت من بخود ستم كردم مرا بيامرز و بمن رحم كن كه تو بسيار توبه پذيرى و مهربان و آمرزنده.پ 12- مكارم الاخلاق: از امام صادق (ع) فرمود: چون چراغ نزدت آوردند بگو: بار خدايا بما نورى ده كه بدان ميان مردم راه برويم و ما را از نور خود در روز ملاقاتت محروم مساز بما نورى ده كه نورى
لا اله الا انت
، و چون چراغ خاموش شود بگو: خدايا ما را از ظلمات به نور برآور.پ و از محمد بن مسلم است كه امام باقر (ع) فرمود: چون كسى بر دست راست خود پهلو گيرد بگويد: خدايا من خود را بتو واگذاردم و بتو رو كردم، و كارم را بتو وانهادم و بتو تكيه كردم، و بر تو توكل كردم از ترست، و از دل دادن بحضرتت، پناهى و نجاتگاهى از تو نيست جز خودت، ايمان دارم به كتابى كه فرود آوردى و برسولت كه فرستادى، و تسبيح فاطمه (ع) را بخواند، و هر كه را در خواب هراس گيرد وقتى به بسترش رود معوّذتين و آيه الكرسى را بخواند.پ و از امام صادق (ع) كه بخوان سوره قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ، و قُلْ يا أَيُّهَا الْكافِرُونَ را هنگام خوابيدن كه برائت از شرك است و قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ شناسنامه خداست.پ و از امير مؤمنانست كه از پيغمبر شما (ص) شنيدم كه بر فراز منبر ميفرمود: هر كه پس از هر نماز واجب آيه الكرسى را بخواند مانعى از رفتن بهشت ندارد جز همان مرگ، و بران ادامه ندهد جز صديق يا عابد، و هر كه آن را وقت آرميدن در بسترش بخواند خدا او را و همسايگانش
را در امان خود دارد.پ رسول خدا (ص) فرموده هر كه وقت خواب سوره قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ را بخواند خدا گناه پنجاه سالش را بيامرزد.پ از محمد بن مسلم از يكى از دو امام (ع) فرمود: كسى هنگام خوابيدن اين دعاء را ترك نكند كه پناه ميدهم خودم و نژادم و خانوادهام و مالم را به كلمات تا مه خدا از هر شيطان رجيم و از هر شيطان گزنده و از هر چشم زخم، كه آن دعاء تعويذ جبرئيل است براى امام حسن و امام حسين (ع).پ و از امام صادق (ع) كه هر كه در بستر رود سه بار گويد:
الحمد لله الذى علا فقهر، و الحمد لله الذى بطن فخبر، و الحمد لله الذى ملك فقدر، و الحمد لله الذى يحيى الموتى و يميت الاحياء و هو على كل شىء قدير
از گناهان خود بدر شود چون روزى كه مادرش زاد.پ از پيغمبر (ص) كه فرمود: هر كه سوره أَلْهاكُمُ التَّكاثُرُ را هنگام خوابش بخواند از فتنه گور محفوظ ماند.
و براى رفع هراس در شب ده بار بگو:
اعوذ بكلمات الله من غضبه، و من عقابه، و من شر عباده، و مِنْ هَمَزاتِ الشَّياطِينِ وَ أَعُوذُ بِكَ رَبِّ أَنْ يَحْضُرُونِ
كه پيغمبر بدان امر ميكرد و آيه الكرسى بخوان و هم: إِذْ يُغَشِّيكُمُ النُّعاسَ أَمَنَةً مِنْهُ وَ جَعَلْنا نَوْمَكُمْ سُباتاً.پ و براى ترس از دزد امير مؤمنان (ع) فرمود: چون يكى از شما خواست بخوابد دست راست زير گونه راست نهد و بگويد:
بسم الله وضعت جنبى لله على مله ابراهيم و دين محمد (ص) و ولايه من افترض الله طاعته ما شاء الله كان و ما لم يشأ لم يكن اشهد ان الله على كل شىء قدير
كه هر كه آن را نزد خواب گويد: محفوظ ماند از دزد و از اينكه خانه بر او خراب شود، و فرشتهها برايش آمرزشخواهند، و هر كه سوره قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ را در بستر خوابش بخواند خدا باو پنجاه فرشته گمارد تا آن شب او را پاسبانى كنند.پ روايت است كه هر كه از دزد ترسد هنگام خوابيدن بخواند (آيه 110 سوره اسرى) قُلِ ادْعُوا اللَّهَ أَوِ ادْعُوا الرَّحْمنَ تا آخر سوره را.پ براى ترس از احتلام امام صادق (ع) فرمود: اگر ترسى از جنب شدن در بسترت بگو:
بار خدا بتو پناهم از احتلام و از خواب بد و از اينكه شيطانم ببازى گيرد در بيدارى و خواب.پ و براى رفع بدخوابى گويد هنگام خوابيدن:
سبحان الله ذى الشان، دائم السلطان، عظيم البرهان، كل يوم هو في شان
سپس گويد: اى سير كن شكمهاى گرسنه، اى پوشنده تنهاى لخت، اى آرام كن رگهاى زننده، اى خواب كن چشمان بيدار، و رگهاى زننده امرا آرام كن،
و بچشمم اجازه خواب شتابانى عطا كن.
در روايت ديگر: آيه الكرسى بخوان و بگو: إِذْ يُغَشِّيكُمُ النُّعاسَ أَمَنَةً مِنْهُ و جَعَلْنا نَوْمَكُمْ سُباتاً.پ و براى ترس از ويرانى و زلزله وقت خوابت بخوان (آيه 39 سوره فاطر) إِنَّ اللَّهَ يُمْسِكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ أَنْ تَزُولا وَ لَئِنْ زالَتا إِنْ أَمْسَكَهُما مِنْ أَحَدٍ مِنْ بَعْدِهِ إِنَّهُ كانَ حَلِيماً غَفُوراً.پ براى رفع چرت زدن بخواند (آيه 139 و 134 سوره الاعراف) وَ لَمَّا جاءَ مُوسى لِمِيقاتِنا تا فرمايد اول المؤمنين آن را بر آب خواند و با آن سرور و دو ذراع خود را مسح كند.پ براى كسى كه در بسترش ميشاشد يا هراس ميكند:
بسم الله الرحمن الرحيم من محمد رسول الله النبى الا مى العربى الهاشمى القرشى المدنى الابطحى التهامى الى من حضر الدار من العمار اما بعد فان لنا و لكم في الحق سعه فان يكن فاجرا مقتحما او داعى حق مبطلا او من يؤذى الولدان و يفزع الصبيان و يبكيهم و يبولهم في الفراش فلتمضوا الى اصحاب الاصنام و الى عبده الاوثان و لتخلوا عن اصحاب القرآن في جوار الرحمن و مخازي الشيطان و عن ايمانهم القرآن و صلى الله على محمد النبى.
پو نيز براى دفع هراس آمده (آيه 16 سوره آل عمران) شَهِدَ اللَّهُ تا آخر آيه و آيه الكرسى و (آيه 110 و 111 سوره اسرى) قُلِ ادْعُوا اللَّهَ تا آخر سوره، و (آيه 3 سوره يونس) إِنَّ رَبَّكُمُ اللَّهُ تا آخر آيه، و آيه 129 و 130 سوره برائه) لَقَدْ جاءَكُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِكُمْ تا آخر سوره، و (آيه 42 سوره الأنبياء) قُلْ مَنْ يَكْلَؤُكُمْ بِاللَّيْلِ وَ النَّهارِ الخ. و براى دفع درنده و جن و جادو (آيه 16 سوره الرعد) و قُلِ اللَّهُ خالِقُ كُلِّ شَيْءٍ وَ هُوَ الْواحِدُ الْقَهَّارُ، و هم (آيه 16 و 17 سوره غافر) الْيَوْمَ تُجْزى كُلُّ نَفْسٍ بِما كَسَبَتْ لا ظُلْمَ الْيَوْمَ إِنَّ اللَّهَ سَرِيعُ الْحِسابِ لِمَنِ الْمُلْكُ الْيَوْمَ لِلَّهِ الْواحِدِ الْقَهَّارِ.پ 13- تفسير قمى: تا امام ششم در باره قول خداى تعالى (10 سوره المجادله) همانا نجوى از شيطانست تا اندوه دهد آنان را كه ايمان دارند و هيچ زيانى بآنها نزند و بر خدا بايد توكل كنند متوكلان فرموده: فاطمه (ع) در خواب ديد كه رسول خدا (ص) قصد كرد كه بهمراه فاطمه و على و حسن و حسين (ع) بيرون روند و بيرون رفتند تا از نخلستانهاى مدينه گذشتند و به دو راهى رسيدند و آن حضرت براه سمت راست توجه كرد تا رسيدند بجائى كه نخل و خرما و آبى بود يك گوسفند كبرا خريد و آن آنست كه در يكى از دو گوشش نقطههاى سفيد است، و
فرمود سرش را بريدندپ و چون از آن خوردند همه در آنجا مردند و فاطمه (ع) هراسان از خواب بيدار شد و گريان بود و از آن برسول خدا (ص) گزارشى نداد.
و چون صبح شد رسول خدا (ص) الاغى آورد و فاطمه را بر آن سوار كرد، و فرمود: تا امير مؤمنان و حسن و حسين همچنانى كه فاطمه (ع) در خواب ديده بود بيرون شدند و چون از نخلستانهاى مدينه بدر شدند يك دو راهى پيش آمد و رسول خدا (ص) چنان كه فاطمه (ع) در خواب ديده بود از راه سمت راست رفت تا رسيدند بجائى كه نخل خرما و آب بود و رسول خدا (ص) چنانچه فاطمه (ع) خواب ديده بود گوسفندى خريد و فرمود آن را سر بريدند و كباب كردند و چون خواستند بخورند فاطمه (ع) برخاست و بگوشه دور از آنها رفت و مىگريست از ترس اينكه بميرند و رسول خدا (ص) بجستجوى او رفت تا باو رسيد كه گريه ميكرد؛ فرمود، دختر جانم تو را چه مىشود؟ گفت: يا رسول الله ديشب خواب چنين و چنانى ديدم و تو چنان كه خواب ديدم عمل كردى و من از شما دور شدم تا مردن شماها را نبينم.
و رسول خدا (ص) برخاست و دو ركعت نماز خواند و با پروردگارش مناجات كرد و جبرئيل آمد و گفت: اى محمد اين شيطانى است بنام دها و او است كه اين خواب را به فاطمه نموده و مؤمنان را در خواب آزار دهد و غمناك كند، و جبرئيل فرمان داد او را نزد پيغمبر (ص) آوردند و فرمودش تو اين خواب را به فاطمه نمايش دادى؟ گفت: آرى اى محمد، و آن حضرت سه بار باو تف كرد و سه جاى او را زخمين كرد، و جبرئيل به محمد (ص) فرمود: اى محمد چون خودت يكى از مؤمنان خواب بدى بيند بگوئيد، پناهم بدان چه پناهنده فرشتههاى مقرب خدا و پيغمبران مرسل او و بندههاى خوب او از شر آنچه در خواب ديدم، و سوره حمد و معوّذتين را با قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ بخواند و سه بار در سمت چپ خود تف كند كه خوابش باو زيانى نرساند و خدا به رسول خود فرو فرستاد همانا نجوى از شيطانست تا آخر آيه (در پاورقى ص 199 از ج 14 بحار توجيهى براى اين روايت آورده كه در ترجمه آن بنام آسمان و جهان بايد رجوع كرد، و در پاورقى ص 200 گويد اعتراضى بجا مىماند و آن اينكه چرا فاطمه (ع) دورى گزيد و گريست و مبادرت بنقل خواب خود نكرد و جلوگيرى نكرد از خريد گوسفند و ذبح و كباب كردنش و آماده شدن براى خوردنش تا وقتى كه رسول خدا (ص) از او پرسش كرد).پ 14- ثواب الاعمال: تا امام رضا (ع) فرمود: هر كه وقت خواب آيه الكرسى بخواند از بيمارى فلج ترسى ندارد.پ گويم: در باب فضائل سوره گذشت بسندى تا امير مؤمنان (ع) كه فرمود: بندهاى نباشد كه بخواند (آيه 110 سوره الكهف قُلْ إِنَّما أَنَا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ يُوحى إِلَيَّ- تا آخر سوره را جز
كه از خوابگاهش تا خانه خدا نورى باشد و اگر از مردم كعبه باشد نورش تا بيت المقدس رسد.پ و از امام صادق (ع) كه هر كه پيش از خوابيدن در شبش سوره يس را بخواند خدا به او هزار فرشته گمارد كه او را نگهدارند از هر شيطان رجيم و از هر آفت.پ و از امام باقر (ع) كه هر كه هر شب پيش از خواب سوره واقعه را بخواند بخدا رسد و رويش چون ماه شب چهارده باشدپ و از آن حضرت (ع) كه هر كه پيش از خواب همه مسبحات را بخواند نميرد تا قائم (ع) را درك كند و اگر بميرد در جوار پيغمبر باشدپ و از آن حضرت (ع) كه رسول خدا (ص) فرمود: هر كه سوره التكاثر را وقت خواب بخواند از فتنه قبر محفوظ ماند.پ 15- ثواب الاعمال: تا امام ششم (ع) كه هر كه در بستر رود و يازده بار سوره قُلْ هُوَ اللَّهُ را بخواند خدايش در خانه خود و خانههاى گرد او حفظ كند.پ 16- همان: تا امام كاظم (ع) كه فرمود: هرگز كسى كه خواهد خفت (آيه 41 سوره فاطر را نخواند خانه بر او ويران شود.
إِنَّ اللَّهَ يُمْسِكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ أَنْ تَزُولا وَ لَئِنْ زالَتا إِنْ أَمْسَكَهُما مِنْ أَحَدٍ مِنْ بَعْدِهِ إِنَّهُ كانَ حَلِيماً غَفُوراً.پ 17- همان: تا امام ششم (ع) كه هر كه هنگام خواب شب صد بار آمرزش از خدا خواهد همه گناهانش چون برگ از درخت بريزد و صبح كند و گناهى ندارد.18- محاسن: تا امام كاظم (ع) فرمود: هر كه در اتاقى يا خانهاى يا دهى تنها شب گذراند بگويد: بار خدايا همدم تنهائيم باش و در تنهائيم بمن كمك كن.پ 19- مكارم الاخلاق: پيغمبر روى حصير ميخوابيد و زير تنش چيز ديگرى نبود، و وقت خوابيدن مسواك ميكرد و به بستر ميشد و به پهلوى راست مىخوابيد و دست راستش را زير گونه راست مىنهاد و ميگفت: بار خدا مرا از عذابت بازدار چون بندههايت را زنده كنى دعاى آن حضرت در بستر چند گونه گفتار داشت يكى اينكه ميگفت: بار خدا من پناهم بعافيت تو از كيفرت، و پناهم بخشنوديت از خشمت و از تو بتو پناهم بار خدا من نتوانم بحق تو را ستايم گرچه حرص ورزم، تو چنانى كه خود ستايشگرى.
دوم اينكه نزد خوابيدن ميفرمود: بنام خدا بميرم و زنده شوم و بدرگاه اوست سر انجام، بار خدا هراسم را آسوده كن و عورتم را بپوش، و امانتم را بپرداز.
سوم آن حضرت (ص) نزد خوابيدن آيه الكرسى ميخواند ميفرمود جبرئيل نزدم آمد و گفت: يك عفريت جنى در كمين تو است و بايد آيه الكرسى بخوانى.پ و از امام باقر (ع) كه هرگز رسول خدا (ص) از خواب بيدار نشد جز كه براى خدا عز و جل
بسجده افتاد.پ و روايت است كه نمىخوابيد جز كه مسواك نزد سرش بود و چون برميخاست شروع به مسواك زدن ميكرد و فرمود فرمان يافتم بمسواك تا ترسيدم بر من واجب شود.
و بسيار چون بيدار ميشد ميگفت: سپاس خدا را كه زندهام كرد پس از مردنم راستى پروردگارم پرآمرزنده و قدرشناس است و ميفرمود: بار خدا از تو خواهم خير اين روز را و نور و هدايت و بركت و طهور و عافيت او را بار خدا از تو خواهم خير او و خير هر چه در اوست و به تو پناهم از شر آن و شر هر چه بعد آنست.پ 20- همان: از امام ششم (ع) كه هر كه وقت خواب آيه آخر سوره الكهف را قُلْ إِنَّما أَنَا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ را بخواند هر ساعت خواهد بيدار شود در باره آنچه براى بيدار شدن بهر نماز است،پ پيغمبر (ص) فرمود: بنقل امام صادق (ع) كه هر كه خواهد شب بيدارى را چون به بستر خود رود بگويد:
اللهم لا تؤمنى مكرك و لا تنسنى ذكرك و لا تجعلنى من الغافلين.
من در فلان ساعت برخيزم كه خدا بر او فرشتهاى گمارد تا در آن ساعتش بيدار كند.پ و رسول خدا (ص) هميشه چون خواست بخوابد در بستر رود مسواك ميكرد در بستر پهلوى راست ميخوابيد و دست راستش را زير گونه راست مىنهاد.پ و از امام ششم است (ع) كه رسول خدا (ص) فرمود: چون كسى به بستر رود آن را با كناره ساده روپوش خود بسايد چه كه نداند چه بر آن پديد شده سپس بگويد: بار خدا اگر جانم را در خوابم نگهداشتى او را بيامرز و اگر رهاش كردى او را بمانند بندههاى خوبت حفظ كن.پ دعاى نزد بيدار شدن: امام ششم (ع) هميشه چون آخر شب برميخاست بآواز بلند كه همه اهل خانه بشنوند ميگفت: بار خدا مرا در هراس زنده شدن كمك كن و خوابگاهم را وسيع ساز، و بمن بده خوبى پيش از مرگ و خوبى پس از آن راپ و از آن حضرتست كه هرگز رسول خدا (ص) از خواب برنخاست جز كه بسجده افتاد براى خدا عز و جل، و چشمانش در خواب و دلش بيدار بود و ميفرمود: دلم چشم براه وحى است، و چون خواب هراسناكى ميديد ميگفت:
هو الله لا شريك له
و بسيار خواب ميديد و خوابش چون سپيده دم روشن و درست بود.
و چون از خواب بيدار ميشد ميگفت:
سبحان الذى يحيى الموتى و هو على كل شىء قدير
، و چون بنماز برخاستى گفتى:
الحمد لله نور السموات و الارض، و الحمد لله قيوم السموات و الارض، و الحمد لله رب السموات و الارض و من فيهن انت الحق و قولك الحق و لقائك الحق، و الجنه حق و النار حق و الساعه حق، اللهم لك اسلمت و بك آمنت و عليك توكلت و اليك آتيت، و بك
خاصمت و اليك حاكمت فاغفر لي ما قدمت و ما أخرت و ما اسررت و ما اعلنت انت الهى لا اله الا انت
، سپس پيش از وضوء مسواك ميكرد.پ و بنقل على (ع) چون آن حضرت بيدار مىشد مىگفت: سپاس خدا را كه مرا از اين آرامگاهم برانگيخت و اگر خواستى آن را تا قيامت كشاندى، سپاس خدا را كه شب و روز را دنبال هم نهاد براى هر كه خواهد يادآور باشد و يا خواهد شكرگزار باشد سپاس خدا را كه شب را آسايش نمود و روز را گردش
لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ
سپاس خدا را كه نهان نشوند از او ستارهها و پرده برابر او كشيده نشود و آنچه در دلهاست بر او نهان نماند.پ و از امام صادق كه على (ع) فرمود: چون كسى از شما از خواب بيدار شود بگويد:
لا اله الا الله الحى القيوم و هو على كل شىء قدير سبحان رب النبيين و اله المرسلين سبحان رب السماوات السبع و ما فيهن و رب العرش العظيم و الحمد لله رب العالمين
، و چون نشست بگويد پيش از برخاستن
حسبى الرب من العباد حسبى الذى هو حسبى منذ قط حسبى الله و نعم الوكيل.
پدعاء ديگر:
الحمد لله الذى احيانى بعد ما اماتنى و اليه النشور و الحمد لله الذى در على روحى لا حمده و اعبده.
پ21- مكارم الاخلاق: دعاء تنهائى: اى زمين پروردگار من و تو كه خداست پناه برم به خدا از شر تو و شر هر چه در تو است، و از شر هر چه در تو آفريده، و از شر هر چه حذر است بر تو، پناه بخدا از شر هر شير و شيرها و مار و عقرب كه ساكن شهرند، و از شر والد و ولد آيا جز دين خدا جوئيد با اينكه تسليم او است هر چه در آسمانها و زمين است بخواه، و ناخواه و بسوى او برگردند، سپاس خدا را به نعمتش و خوشرفتاريش با ما بار خدايا يار ما در سفر است بر ما تفضل كن كه
لا حول و لا قوه الا بالله
سپس سوره أَلْهاكُمُ التَّكاثُرُ را تا آخر ميخوانى كه بتو آزار نرساند چيزى از درندهها و گزندهها و مارها و عقربها پس از خواندن آنها و گرچه بر روى مار بخوابى بفرمان خدا عز و جل.پ 22- جامع الاخبار: از پيغمبر (ص) روايت است كه هر كه چون به بستر رود سه بار بگويد
استغفر الله الذى لا اله الا هو الحى القيوم و اتوب اليه
خدا گناهانش را بيامرزد گرچه مانند كف دريا و شمار برگ درختان و ريگ بيابان باشند و شمار روزهاى جهان.پ 23- فلاح السائل: چون خواستى بخوابى وضوى نماز بساز و به بستر و جاى خوابت برو و چون جا گرفتى در آن بگو آنچه بما روايت شده تا امام ششم (ع) كه بگو: اعوذ بعزت الله و اعوذ بقدرت الله و اعوذ بكمال الله و اعوذ بسلطان الله و اعوذ بجبروت الله و اعوذ
پبدفع الله و اعوذ بجمع الله و اعوذ بملك الله و اعوذ برحمه الله و اعوذ برسول الله من شر ما خلق و ذره و برء و من شر العامه و السامه و من شر فسقة الجن و الانس و من شر فسقه العرب و العجم و من شر كل دابه في الليل و النهار انت آخِذٌ بِناصِيَتِها إِنَّ رَبِّي عَلى صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ. و پناه گير از هر چه خواهى.پ گويم: روايت دارم تا رسول خدا (ص) كه چون بجنگ ميرفت يا به سفر و شبش مىرسيد ميگفت: اى زمين پروردگار من و خودت كه خدا است (و مضمون شماره 21 را آورده با اندك اختلافى تا جمله والد و ما ولد).پ گويم: و در بسترش آن كند كه روايت دارم تا امام صادق (ع) كه ميفرمود: هر كه چون در بسترش رود يازده بار سوره قُلْ هُوَ اللَّهُ را بخواند گناهش آمرزيده شود، و شفيع همسايههاش گردد و اگر صد بار بخواند تا پنجاه سال آينده گناهش آمرزيده شود.پ و چون به بسترت روى باز هم بگو آنچه روايت شدم از امام ششم (ع) كه هر كه چون به بسترش جا كند بگويد بار خدا من گواهم كه تو بر من واجب كردى طاعت على بن ابى طالب و امامان فرزندش را و نام آنان را يك بيك ببرد تا برسد بامام عصر خود اگر در آن شب بميرد به بهشت رود.
در حال بندهاى كه پيش مولايش خوابد، چون هر چه گفتيم در نشست خود در بستر و جاى خوابت ياد كردى بياد آورد كه بنده مملوكى باشى حقير و ميخواهى بخوابى و دو پايت را دراز كنى و بخوبى جنبش كنى در برابر مالك بزرگوارى پس در گفتار و كردار خود با ادب باش و تا هر چه ادب دارى مولايت سزاوار است و تو در مقام خردى و زبونى باشى و به پهلوى راست خود بخواب با تسليم و تفويض و توكل و هر چه اين مقام را شايدپ و بگو آنچه را روايت داريم تا ابى بصير كه چون به بسترت جا كردى بر پهلوى راست بخواب و بگو:
بسم الله و بالله و على مله رسول الله (ص)
بار خدايا من خود را بتو تسليم كردم و بتو رو آوردم و كارم را بتو وانهادم و بتو پناه بردم از بيم و شوق بتو پناه و نجاتى نباشد از تو جز بخودت بار خدايا ايمان دارم بهر كتابى كه نازل كردى و بهر رسولى كه فرستادى، وانگاه سوره قُلْ هُوَ اللَّهُ و دو اعوذ و آيه الكرسى را سه بار بخوان و آيه سحره و آيه شَهِدَ اللَّهُ و سوره إِنَّا أَنْزَلْناهُ را يازده بار سپس 34 بار تكبير بگو و 33 بار الحمد لله و 33 بار سبحان الله كه تسبيح فاطمه زهراء (ع) است و رسول خدايش باو آموخته سپس بگو:
لا اله الا الله وحده لا شريك له له الملك و له الحمد يحيى و يميت و هو حى لا يموت بيده الخير و هو على كل شىء قدير
، سپس ميگوئى:
و اعوذ بالله الذى يمسك السماء ان تقع على الارض الا باذنه من شر ما خلق و ذرء و
پبرء و انشاء صور و من شر الشيطان و شركه و قومه، و من شر شياطين الانس و الجن، اعوذ بكلمات الله التامه من شر السامه و الهامه و اللامه و الخاصه و من شر ما ينزل و من السماء و ما يعرج فيها و من شر طوارق الليل و النهار الا طاقا يطرق بخير بالله و بالرحمن أ تستغيث و عليه توكلت حسبى الله و نعم الوكيل.
پسپس دست راست را زير سر نهى و گوئى آنچه روايت داريم تا امام باقر (ع) كه در اينجا بگويد
بسم الله
بار خدايا خود را بتو تسليم كردم و رو بسوى تو كردم و كارم را بتو وانهادم و بتو پناهندهام و بر تو توكل كردم از بيم و رغبت بدرگاهت پناهى و نجاتى نيست از حضرت تو جز بخودت ايمان دارم بكتابى كه نازل كردى و برسولى كه فرستادى، سپس تسبيح فاطمه (ع) را بخواند،پ و همانند اين را در خوابيدن بر پهلوى راست گفتيم و در اينجا يك زياده است و اين مخصوص وقت بالش نمودن دست راست است.پ و باز چون به بستر رفتى بگو آنچه روايت است از امام ششم (ع) كه:
الحمد لله الذى علا فقهر، و الحمد لله الذى بطن فخبر و الحمد لله الذى ملك فقدر، و الحمد لله الذى يحيى الموتى و هو على كل شىء قدير.
تا از گناهان بدر آيد بمانند روزى كه مادرش او را زاد.پ گويم: اگر خواهى چون مملوكى باش از مماليك خدا كه مىشناسم و با اذن خدا مؤدبانه روى بقبله بسوى خدا كرده و دست راست را بالش نموده و مانند رود مرده دست راست زير گونه نهاده چون بسيارى از آنچه مايه نزديكى بخداست از دست داده، و قصدش از اين خواب نيرو در بيداريست براى طاعت خدا و براى بندگى و زبونى بدرگاه خدا و گويا كوه گناهانش بالاى سر او است كه با دست خشم خدا بر سرش فرود آيد چنانى كه به بنى اسرائيل گذشت و خدا جل جلاله فرموده (17 سوره الاعراف) و چون برآورديم كوه را بالاى سرشان به مانند سايهبان زيرا آنها زبون شدند و تسليم آن شدند از بيم اينكه كوه بر آنها افتد و زندگانى فانى آنها را نابود كند و كوه گناهان اگر در افتد بر گنهكار زندگى سعادت فانى و باقى او را نابود سازد.
و اين بنده چون دست راست را بالش كند سه بار حمد را بخواند و يازده بار سوره قُلْ هُوَ اللَّهُ را سپس يك بار سوره التكاثر را و باز سه بار سوره قُلْ يا أَيُّهَا الْكافِرُونَ را.
سپس سه بار بگو قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ و سه بار قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ پس يك بار آيه الكرسى را بخوان و باز (آيه 18 سوره آل عمران) شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ تا آخر آيه، سپس آخر سوره حشر را بخوان از لَوْ أَنْزَلْنا هذَا الْقُرْآنَ پس آيه 39 سوره فاطر را بخوان: إِنَّ اللَّهَ يُمْسِكُ
السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ أَنْ تَزُولا وَ لَئِنْ زالَتا إِنْ أَمْسَكَهُما مِنْ أَحَدٍ مِنْ بَعْدِهِ إِنَّهُ كانَ حَلِيماً غَفُوراً.پ سپس آيه سخره را بخواند (54- سوره الاعراف) پس بخواند آمن الرسول را تا آخر سوره البقره، سپس بخواند آخر سوره الكهف را.
قُلْ إِنَّما أَنَا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ تا آخر سوره سپس گويد:
اللهم لا تؤمنى مكرك و لا تنسنى ذكرك و لا تول عنى وجهك و ايقظنى من وقدتى و سهل القيام في هذه الليلة في احب الاوقات اليك و ارزقنى فيها ذكرك و الصلاة و الشكر و الدعاء حتى أسألك فتعطيني و ادعوك فتستجيب لى و استغفرك فتغفر لي انك انت الغفور الرحيم.
سپس گفت: براى بيم از احتلام بگويد: بار خدا بتو پناهم از احتلام و شر خوابهاى پريشان و از اينكه شيطانم ببازى گيرد در بيدارى و خواب و براى آن بخواند (آيه 42 سوره الأنبياء را) قُلْ مَنْ يَكْلَؤُكُمْ بِاللَّيْلِ وَ النَّهارِ مِنَ الرَّحْمنِ- تا آخر آيه سپس بخواند آخر سوره بنى اسرائيل را از آيه قُلِ ادْعُوا اللَّهَ أَوِ ادْعُوا الرَّحْمنَ (تا آخر سوره) سپس تسبيح زهراء (ع) را بگويد:پ و آن آخر اذكار وقت خواب است. و براى هر كدام از اين اذكار فضلى است مورد اعتماد كه بهدايت الهى آن را مرتب كرده و گفته براى هر يك فائدههاى بزرگى است كه كتاب بذكر آنها و شمارششان بدرازا كشد و در فضل تسبيح زهراء (ع) پايان آنها بود روايتى دارم تا امام ششم (ع)پ كه فرمود: چون كسى به بسترش جا كند يك فرشته كريم و يك شيطان سركش بر او پيشى گيرند و آن فرشته گويد روزت را بخوبى بپايان رسانم و شبت را بخوبى بر گشايم و شيطان گويد روزت را بگناه بسر رسانم و شبت را بگناه كشانم فرمود: اگر به فرمان فرشته باشد و روزش را بذكر خدا گذراند و شبش را بذكر او گشايد چون بخوابگاهش رود و 34 بار الله اكبر گويد و 33 بار الحمد لله و 33 بار سبحان الله، آن فرشته شيطان را براند و دور شود و او را نگهبانى كند تا از خوابش بيدار شود و چون بيدار شود شيطانش پيش آيد و همان گفتار پيش از خواب را باو گويد و فرشته هم آيد و همان گفته پيش از خواب را باو گويد پس اگر بنده مانند گذشته بياد خدا عز و جل باشد فرشته شيطان را براند و دور شود و خدا عز و جل برايش عبادت يك شب را بنويسد.پ روايتى از امام هادى (ع) در آنچه ائمه (ع) هنگام خواب گويند:پ از حسين بن سعيد مخزومى تا امام رضا (ع) كه ميفرمود: ما خاندان را نزد خواب ده خصلت است: طهارت، و بالش كردن دست راست، و 33 تسبيح و 33 حمد و 34 الله اكبر و رو كردن بقبله و خواندن سوره حمد و آيه الكرسى و آيه شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ تا آخر و هر كه بر آن مواظبت كند البته كه بهره شب خود را گرفته.
پعلى بن طاوس ميگويد من روايت را چنين يافتم كه راوى ده خصلت عنوان كرده و نه تا شمرده و شايد در ذكر عنوان يا تفضيل آن سهو كرده و ظاهر آنكه در تفضيل باشد زيرا خصال آنان هنگام خواب بيش از آن نه است كه شمرده و شايد سهو در خواندن سوره قُلْ هُوَ اللَّهُ يا سوره إِنَّا أَنْزَلْناهُ باشد.
در شرح فضائل آنچه با جمال گذشت: در باره فضل خواندن يازده بار يا صد بار سوره قُلْ هُوَ اللَّهُ روايتى گذشتپ و اما در باره يازده بار سوره إِنَّا أَنْزَلْناهُ روايتى است از ابو محمد تا امام ششم (ع) كه ميفرمود هر كه سوره إِنَّا أَنْزَلْناهُ را يازده بار در وقت خواب خود بخواند خدا باو يازده فرشته گمارد كه او را تا صبح از شر هر شيطان رجيمى نگهدارند.پ فضل خواندن سوره التكاثر از ابو محمد تا رسول خدا (ص) كه فرمود: هر كه سوره أَلْهاكُمُ التَّكاثُرُ را نزد خوابيدن بخواند از فتنه قبر محفوظ ماند.پ فضل آيه 41 سوره فاطر: إِنَّ اللَّهَ يُمْسِكُ السَّماواتِ- تا آخر بروايت ابو المفضل تا امام هفتم (ع) كه فرمود هرگز كسى آن آيه را در نزد قصد خوابيدن نخوابد كه اتاق بر سرش افتد.پ فضل آيه الكرسى و معوّذتين: بروايت ابو محمد تا وليد بن صبيح كه شهاب بن عبد ربه بمن گفت: بامام ششم (ع) سلام مرا برسان و بگو من در خواب هراس مىكنم و من آن را به حضرتش گفتم فرمود: باو بگو چون در بستر جا كند معوّذتين و آيه الكرسى بخواند و آيه الكرسى بهتر از هر چيز است.پ روايت ديگر براى فزع از كتاب مشيخه تا امام ششم (ع) كه اگر هراس كند وقت خواب ده بار بگويد:
لا اله الا الله وحده لا شريك له يحيى و يميت و يميت و يحيى و هو حى لا يموت
و تسبيح فاطمه زهراء (ع) را بگويد كه اين حال از او برود.پ فضل آيات آخر سوره بنى اسرائيل و آخر سوره الكهف: بروايت ابو محمد تا پيغمبر (ص) كه فرمود امان است براى امتم از دزد زدن: قُلِ ادْعُوا اللَّهَ أَوِ ادْعُوا الرَّحْمنَ- تا آخر سوره، و هر كه وقت خواب بخواند قُلْ إِنَّما أَنَا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ يُوحى إِلَيَّ- تا آخر- نورى از او بدرخشد تا مسجد الحرام كه در ميانش فرشتهها باشند و تا صبح برايش آمرزش خواهند.پ روايت امان از احتلام: از ابو المفضل تا على (ع) كه ميفرمود: بار خدايا بتو پناهم از احتلام و شر احلام و از اينكه شيطان مرا به بازى گيرد در بيدارى و خواب.پ روايت امان از دزدان: باز گفت: ابو محمد تا امير مؤمنان (ع) كه فرمود: بدان كه محمد (ص) را براستى فرستاد و خاندانش را گرامى داشت چيزى نجوئيد براى حرز از سوختن و
غرقپ و گلوگيرى و دزد زدن يا نابودى جاندار از دست صاحبش يا گمشدن بنده گريز پا جز كه در قرآن خداى تعالى است، و هر كه علم بدان را خواهد از من بپرسد، مردى برپا شد و گفت:
اى امير مؤمنان بمن از دزدزدگى خبر ده كه پيوسته در شب از من چيزى دزدند؟ فرمود:
چون به بسترت جا كنى بخوان قُلِ ادْعُوا اللَّهَ أَوِ ادْعُوا الرَّحْمنَ (تا آخر سوره اسرى).پ روايت امان از شمشير: بروايت ابو المفضل تا پيغمبر (ص) كه فرمود: امان امتم از شمشير آيه قُلِ ادْعُوا اللَّهَ أَوِ ادْعُوا الرَّحْمنَ است و خواند آيه الكرسى.پ بيان علاج بيخوابى و بدخوابى:پ بحديث ابو محمد تا امام صادق (ع) فرمود: چون دچار بيخوابى شدى بگو:
سبحان الله ذى الشان دائم السلطان، عظيم البرهان، كل يوم في شان.
پروايت ديگر در زوال بيخوابى و خواب آمدن: بحديث ابو المفضل تا على (ع) كه فاطمه (ع) برسول خدا (ص) از بيخوابى شكوه كرد فرمودش دختر جانم بگو:
يا مشبع البطون الجائعة و يا كاسى الجموم العاديه. و يا ساكن العروق الضاربه اذن لعينى نوما عاجلا
، فرمود: آن را گفت و بيخوابيش رفت.پ روايت ديگر در باره بيخوابى و براى خواب آورى، در حديثى تا گفت: خالد بن وليد دچار بيخوابى شد و پيغمبرش (ص) فرمود: بتو كلماتى نياموزم كه چون بخوانيشان بخوابى؟
گفت: چرا؟ فرمود: بگو: بار خدا پروردگار هفت آسمان و هر چه در سايه دارند، و پروردگار هفت زمين و آنچه بر خود دارند، و پروردگار شياطين و هر چه گمراه كنند پناه من باش از همه خلق خود هر كدام كه بر من بشورد يا سركشى كند پناهنده تو عزيز است و معبودى جز حضرت تو نيست.پ و از اين بابست روايتى در آنچه نزد خوابيدن گفته شود براى طلب روزى و امان از گزنده در حديثى تا على بن الحسين (ع) فرمود: هر كه چون در بسترش جا گيرد گويد: بار خدا توئى اول و چيزى پيش از تو نيست، و توئى ظاهر و چيزى بر فرازت نيست و توئى باطن و چيزى پائين تو نيست، و توئى آخر و چيزى بعد از تو نيست، بار خدا پرورنده هفت آسمان و هفت زمين و رب تورات و انجيل و زبور و فرقان حكيم، بتو پناهم از شر هر جاندار كه در چنگ تو است كه تو بر راه راستى خدا ببرد از او فقر و بگرداند از او هر جاندارى.پ و در اين باره است براى خوابديدن رسول خدا (ص): در حديثى تا امام صادق (ع) كه ميفرمود: هر كه خواهد سيد ما رسول الله را در خواب بيند نماز عشاء را بخواند و غسل خوبى بكند و چهار ركعت نماز با چهار بار آيه الكرسى بخواند و هزار بار صلوات بر محمد و آلش
بفرستد و يا جامه پاكى كه در آن با حلال يا حرام جماع نكرده بخوابد و دست راست، زير گونه راست نهد و صد بار بگويد:
(سبحان الله و الحمد لله و لا اله الا الله و الله اكبر و لا حول و لا قوه الا بالله)
و صد بار بگويد:
ما شاء الله
كه پيغمبر (ص) را در خواب بيند.پ و در اين باره است كه چون خواهى سلامت به پيغمبر (ص) رسد و تو را چون سلام بر تو مژده دهد بگو آنچه روايت شديم بسندى كه گفت: شنيدم پيغمبر (ص) ميفرمود: هر كه در بسترش جا گيرد و بخواند: تَبارَكَ الَّذِي بِيَدِهِ الْمُلْكُ را سپس گويد:
اللهم رب الحل و الحرم بلغ روح محمد عنى تحيه و سلاما
تا چهار بار خدا باو دو فرشته گمارد تا نزد محمد روند گويند اى محمد فلان بن فلان رساند بتو السلام عليك و رحمه الله و ميفرمايد و بر فلان بن فلان السلام و رحمه الله و بركاته (اين تيكه در فلاح السائل يافت نشد از پاورقى ص 215).پ براى خواب ديدن امير المؤمنين (ع) در خوابگاهت بگو: بار خدا من از تو خواستارم اى كه لطفى خفى و نعم گسترده دارى بىپايان، خواهم از لطف نهانت كه بندهاى را بدان نوازش نكردى جز كه بس بود كه بنمائى بمن در خوابم مولايم امير مؤمنان على بن ابى طالب (ع) را.پ و باز اگر خواهد مرده خود را در خواب بيند: در حديثى گفته: چون خواهى مرده خود را در خواب بينى با طهارت بر پهلوى راستت بخواب و بعد از تسبيح فاطمه زهرا (ع) بگو
اللهم انت الحد الذى لا يوصف، و الايمان يعرف منه منك بدت الاشياء و اليك تعود فما اقبل منها كنت ملجاه و منجاه و ما ادبر منها لم يكن له ملجا و لا منجا منك الا اليك فأسألك بلا اله الا انت و اسالك ببسم الله الرحمن الرحيم و بحق محمد سيد النبيين و بحق على خير الوصيين، و بحق فاطمه سيده نساء العالمين، و بحق الحسن و الحسين اللذين جعلتهما سيدى شباب اهل الجنه عليهم اجمعين السلام ان تصلى على محمد و اهل بيته و ان ترينى ميتى في الحال التى هو فيها فانك تراه ان شاء الله.
پو باز اگر خواهى بيدار شوى بهر حال يا براى دعاء و استغفار با نماز شب روايتها هستند و روايت بيدار شدن در هر حال حديث ابو المفضل است تا امام باقر (ع) كه فرمود: هر كس نيت كند كه هر ساعتى كه خدا داند بيدار شود خدا همانا دو فرشته باو گمارد كه در آن ساعت او را بجنبانند.پ و روايت ديگر در اين باره آورده تا عبد الله بن جذاعه كه گفت: كسى نباشد كه آخر سوره كهف را بخواند چون به بسترش جا گيرد جز كه در هر ساعتى خواهد بيدار شود.پ و از روايات بيدار شدن براى دعاء و استغفار حديث ابن شاذانست تا امام كاظم (ع) كه
فرمود:پ هر كه خواهد شب بيدار شود وقت خواب بگويد: بار خدا از يادت فراموشم مكن و از مكرت غافلم مكن و در غافلانم منه و بيدارم كن در بهترين ساعتى كه در آن بدرگاهت دعا كنم و مستجاب شود برايم و از تو خواهم تا بمن بدهى و از تو آمرزش جويم تا مرا بيامرزى كه نيامرزد گناه را جز تو اى ارحم الراحمين. فرمود: آنگاه خدا تعالى دو فرشته نزد او فرستد تا او را بيدار كنند و اگر بيدار نشد بآنها فرمايد برايش آمرزشخواهند و اگر در آن شب بميرد شهيد باشد و اگر بيدار شود و از خدا چيزى در آن موقف نخواهد جز كه باو بدهد.
كتاب عتيق غروى: مانندش را آورده.پ 24- فلاح السائل: براى بيدار شدن شبزندهدارى حديث ابو المفضل است تا رسول خدا (ص) كه فرمود: هر كه خواهد چيزى از شبزندهدارى را در بستر كه رفت بگويد:
اللهم لا تؤمنى مكرك و لا تنسنى ذكرك و لا تجعلنى بين الغافلين.
ان شاء الله در فلان ساعت بر خيزم و خدا فرشتهاى باو گمارد كه همان ساعتش بيدار كند.پ و از روايات بيدار شدن براى نماز است حديث ابو محمد تا امام كاظم (ع) كه ميفرمود:
هر كه خواهد شب براى نماز برخيزد و خوابش نبرد چون به بسترش جا كرد بگويد:
اللهم لا تؤمنى مكرك، و لا تنسنى ذكرك، و لا تول عنى وجهك، و لا تهتك عنى سترك، و لا تأخذني على تمردى، و لا تجعلنى من الغافلين و ايقظنى من رقدتى، و سهل لى القيام في هذه الليله في احب الاوقات اليك، و ارزقنى فيها الصلاة و الشكر و الدعاء حتى اسالك فتعطينى، و ادعوك فلتجيب لى، و استغفرك فتغفر لى انك انت الغفور الرحيم.
پدر آنچه پس از خواب گويد پيش از نشستن در حديثى تا امام باقر (ع) كه در (آيه 17 سوره الذاريات) كانُوا قَلِيلًا مِنَ اللَّيْلِ ما يَهْجَعُونَ كمى از شب را نخوابند فرمود: آنان ميخوابند ولى چون هر يك بگردد گويد الحمد لله و الله اكبر.پ روايتى در ذكر زير و رو شدن در بستر از امام هادى (ع) كه چون از خواب بيدار شوى و بر بستر خود بگردى بگو:
لا اله الا الله الحى القيوم و هو على كل شىء قدير، سبحان رب العالمين و اله المرسلين و سبحان الله رب السماوات السبع و ما فيهن و رب الارضين السبع و ما فيهن، و رب العرش العظيم، وَ سَلامٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ.
پآنچه كند و گويد چون خواب بيند بروايتى تا امام ششم (ع) فرمود: چون كسى خواب بيند از آن پهلو كه خوابيده به پهلوى ديگرش بگردد و بگويد: إِنَّمَا النَّجْوى مِنَ الشَّيْطانِ
لِيَحْزُنَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ لَيْسَ بِضارِّهِمْ شَيْئاً إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ (آيه 10 سوره المجادله).
سپس گويد: پناه برم بدان چه فرشتههاى مقرب خدا بدان پناهند و پيغمبران مرسل خدا و بندههاى خوبش از شر آنچه ديدم و از شر شيطان رجيم.پ روايت دوم در دفع خواب بد: بسندى تا امام پنجم و ششم (ع) فرمودند: فاطمه (ع) برسول خدا شكوه كرد از آنچه در خواب برخورد و فرمودش چون چيزى از آن را ديدى بگو پناه برم بدان چه پناهند فرشتههاى مقرب خدا و پيغمبران مرسلش و بندههاى خوبش از شر خوابى كه ديدم از اينكه زيانى بمن رساند در دين و دنيايم سپس سه بار بر سمت چپت تف كن.پ روايت سوم در اين باره بسندى تا امام ششم (ع) (همان مضمون را آورده جز كه پس از بندگان خوب افزوده است و ائمه راشدون مهديون).پ 25- ثواب الاعمال: در حديث حذيفه است كه چون پيغمبر (ص) در بسترش جا ميكرد هميشه ميفرمود: بنام تو بار خدايا بميرم و زنده شوم و چون بيدار ميشد ميگفت: حمد خدا را كه ما را زنده كرد پس از اينكه ميراند و بدرگاه او است زنده شدن.پ 26- محاسبه النفس سيد على بن طاوس: بسندش تا امام صادق (ع) كه فرمود: هرگز رسول خدا (ص) از خوابش بيدار نشد جز براى خدا بسجده افتاد.پ و از همانست (همين مضمون با تعبير شكرا لله عز و جل).پ 27- از خط شهيد از ابن اسباط كه خالد بن وليد دچار بيخوابى شد و پيغمبرش (ص) فرمود: بتو كلماتى ياد ندهم كه چون آنها را بگوئى بخوابى؟ بگو:
اللهم رب السماوات و ما اظلت و رب الارضين و ما اقلت و رب الشياطين و ما اضلت كن جارى بين خلقك كلهم جميعا ان يفرط على احد منهم او يبغى عز جارك و لا اله غيرك.
پو از او است بسندى تا رسول خدا (ص) كه فرمود: چون كسى بخانهاش در آيد و ببسترش رود فرشته و شيطانش بر او پيشى گيرند، شيطانش گويد ببدى بسر رسان و فرشته گويد بخوبى بسر رسان و اگر ياد خدا كند و حمد او گويد فرشته شيطان را براند و بيايد تا او را حفظ كند و چون از خواب بيدار شود فرشته و شيطانش نزد وى شتابند و شيطان گويد ببدى بگشا و فرشته گويد بخوبى برگشا، اگر بگويد حمد خدا را كه جانم را پس از مردن بمن برگرداند و در خوابش نميراند حمد خدا را كه نگه مىدارد آسمانها و زمين را كه نابود شوند و اگر نابود شوند كسى از آن پس نگاهشان نتواند داشت راستى كه او بردبار و پر آمرزنده است و گويد: حمد خدا را كه نگهدارد آسمان را از اينكه بر زمين افتد جز باذنش راستى خدا بمردم خوب كن و مهربان است و اگر مرده از بسترش در آيد شهيد باشد و اگر برخيزد نماز بخواند در فضائلى نماز
خوانده.پ 28- كافى: بسندش تا امام ششم (ع) فرمود: چون كسى خواب بد مىبيند از آن پهلو كه خوابيده بگردد و بگويد: إِنَّمَا النَّجْوى مِنَ الشَّيْطانِ لِيَحْزُنَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ لَيْسَ بِضارِّهِمْ شَيْئاً إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ و آنگه گويد پناهم بدان چه فرشتههاى مقرب خدا بدان پناهند و پيغمبران مرسلش و بندههاى خوبش از شر آنچه ديدم و از شر شيطان رجيم.پ 29- همان: تا رسول خدا كه بفاطمه (ع) در خوابى كه ديده بود فرمود: بگو پناه برم بدان چه پناه برند بدان فرشتههاى مقرب خدا و پيغمبران مرسلش و بندههاى خوبش از شر آنچه در اين شبم بخواب ديدم و از اينكه بدى از او بمن رسد يا آنچه بد دارم سپس سه بار بر سمت چپ خود تف كن.پ 30- عمده الداعى، براى دفع عاقبت بد خواب بد: بيدار شوى بيدرنگ دو بار سجده كن و تا توانى خدا را ستايش كن، و صلوات بر محمد و آلش فرست و بدرگاه خدا زارى كن و از او بخواه سرانجام خوب برايش كه بفضل و رحمت خدا اثرى از آن نبينى.پ و از ابو قتاده روايت كرده كه از رسول خدا (ص) شنيدم ميفرمود: خواب خوب از خداست و اگر يكى از شما خواب بد ديد بكسى نگويد كه او را زيانى نرساند.پ و از آن حضرتست (ص) كه خواب از خدا است و پريشان خيالى از شيطانپ و هم از آن حضرتست (ص) كه خواب خوب از مرد خوب يك چهل و ششم نبوت است.پ 31- دعوات راوندى: از امام هادى (ع) فرمود: مردى نزد امام جواد (ع) آمد و گفت: يا ابن رسول الله پدرم مرده و مالى داشته و من جايش را نميدانم و نانخور بسيارى دارم و از وابستههاى شمايم بفريادم برس، آن حضرتش فرمود: چون نماز عشاء را خواندى صد بار صلوات بر محمد و آلش بفرست كه پدرت آيد و از مال بتو خبر دهد آن مرد اين كار را كرد و پدرش بخوابش آمد و او را بدان خبر داد و آن مرد رفت و مال را برگرفت.پ و از امير مؤمنانست (ع) كه پيغمبر (ص) مرا خواند و فرمود: اى على چون بخوابگاهت جا گرفتى بر تو باد باستغفار و صلوات بر من و بگو
سبحان الله و الحمد لله و لا اله الا الله و الله اكبر و لا حول و لا قوه الا بالله العلى العظيم.
و بسيار سوره قُلْ هُوَ اللَّهُ را بخوان كه نور قرآنست و بچسب بخواندن آيه الكرسى كه در هر حرفش هزار بركت و هزار رحمت است.
