پ1- عمرو بن جميع گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كس نزد ما مىآيد و مىخواهد از ما فقه و قرآن و تفسير ياد بگيرد بگذاريد بيايد و هر چه مىخواهد بپرسد، ولى كسانى كه مىآيند و در اين جا از مردم صحبت مىكنند و از اسرار مردم سخن مىگويند آنها را راه ندهيد.
در اين هنگام مردى گفت: قربانت گردم اجازه مىفرمائيد حال خود را براى شما بيان كنم، فرمودند اگر مىخواهيد بگوئيد، گفت: من مدتى است گرفتار يك گناه شدهام، هر چه مىخواهم از آن دست بردارم توانائى ندارم، امام فرمود: اگر راست مىگوئى خداوند تو را دوست مىدارد، پس چرا از خداوند نمىترسى و دست از آن گناه برنمىدارى.پ 2- مردى از اهل خراسان از اولاد ابراهيم بن يسار روايت مىكند كه امام صادق عليه السّلام فرمود: خداوند مىداند كه گناه براى مؤمن بهتر از عجب و خود پسندى مىباشد، و اگر چنان نبود هيچ مؤمنى گرفتار گناه نمىشد.
