پ1- سكونى از امام صادق عليه السّلام و او از پدرانش عليهم السّلام روايت مىكند كه رسول خدا صلى اللَّه عليه و اله فرمود: خوشا بحال كسى كه شهوت حاضر را براى وعدههاى آخرت ترك كند.پ 2- ابو عبيده حذاء گويد: امام باقر عليه السّلام فرمود: خداوند متعال مىفرمايد: به جلال و جمال و بلندى مقام خودم سوگند هر بندهاى كه بخاطر من دست از هواى نفس خود بردارد، او را بىنياز مىكنم و آخرت را همت او قرار مىدهم، و مزرعه او را آباد مىكنم و آسمان و زمين را ضمانت مىكنم تا روزى او را بدهند، و در تجارت هم به او سود مىدهم.پ 3- جابر بن عبد اللَّه گويد: رسول خدا صلى اللَّه عليه و اله فرمود: بزرگترين خوف من از
امتم اين است كه آنها گرفتار هواى نفس و آرزوهاى دراز شوند، اما هوى نفس راه حق را سد مىكند، و آرزوى دراز آخرت را فراموش مىگرداند.پ 4- ثمالى از امام صادق عليه السّلام روايت مىكند كه على عليه السّلام فرمود: شجاعترين مردم كسى هست كه بر هواى نفس خود غلبه كند.پ 5- حفص از امام صادق عليه السّلام روايت مىكند كه فرمود: من اميدوارم اين امت در صورتى كه حق ما را بشناسند نجات پيدا كنند، و فقط سه گروه اهل نجات نخواهند بود مصاحب سلطان ستمگر، اهل هوا و هوس، و فاسق متجاهر به فسق.پ 6- زيد بن صوحان گفت: يا امير المؤمنين كدام سلطان نيرومند و غالب است، فرمودند هواى نفس.پ 7- ابو الطفيل گويد: از امير المؤمنين عليه السّلام شنيدم فرمود: بيشترين ترسى كه از شما دارم آرزوهاى دراز و پيروى كردن از هواى نفس مىباشد، آرزوهاى طولانى آخرت را از ياد مىبرد و پيروى كردن از هواى نفس آدمى را از رسيدن به حق باز مىدارد.
دنيا پشت كرده و آخرت روى آورده است، هر كدام از آنها فرزندانى دارند، شما از فرزندان آخرت باشيد و گرد دنيا نرويد و از ابناء دنيا نباشيد، امروز روز كار است و حسابى در بين نيست و فردا روز حساب مىباشد و عملى نخواهد بود.پ 8- يونس از امام صادق عليه السّلام روايت مىكند كه رسول خدا صلى اللَّه عليه و اله فرمود: هر كس هر چه دلش خواست بخورد خداوند به او توجه نمىكند تا دست از آن عمل باز دارد.پ 9- امام جواد عليه السّلام فرمود: هر كس از هواى نفس خود پيروى كرد آرزوى دشمنش را برآورده مىكند، فرمود: كسى كه بر شهوتها سوار است، از لغزشها مصون نخواهد بود.پ 10- على عليه السّلام فرمود: هر كس براى خودش ارزشى قائل شود، دنبال شهوتها و هواهاى نفسانى نمىرود.پ 11- رسول خدا صلى اللَّه عليه و اله فرمود: بهشت را با سختى و مشكلات بايد بدست آورد،
پدر صورتى كه جهنم را با رغبت و ميل مىتوان گرفت، بدانيد طاعت خداوند را بايد از روى ميل انجام داد، خداوند رحمت كند كسى را كه شهوت را از خود دور كند و هواى نفس را بشكند.
نفس آدمى خيلى دير از هوا دست باز مىدارد، و او همواره آدمى را بطرف معصيت مىبرد بدانيد كه نفس مؤمن در شب و روز در نزد او محل شك و ترديد است، و مؤمن همواره نفس خود را سرزنش مىكند و از آن عيبجوئى مىنمايد و خير زياد از او مىخواهد.
اكنون مانند گذشتگان باشيد و راه آنها را برويد كسانى كه قبل از شما رفتند، آنها دنيا را خانه ثابت خود قرار ندادند و مانند مسافران كه خرگاه و خيمه برپا مىكنند در دنيا زندگى كردند و منازل را پشت سر هم پيمودند و رفتند.پ 12- لقمان به فرزندش گفت: اى پسرك من هر كس طالب رضوان خدا باشد با نفس خود دشمنى مىكند و هر كس با نفس خود مبارزه نكند رضايت خدا را بدست نمىآورد، و كسى كه خشم خود را فرو ننشاند دشمن به او شماتت مىكند.پ 13- امام باقر عليه السّلام فرمود: رسول خدا صلى اللَّه عليه و اله فرمودند: خداوند مىفرمايد:
سوگند به عزت و جلال و عظمت و بزرگى و بلندى مقام و جايگاه رفيعم، هر بندهاى كه از هواى نفس خود پيروى كند و از دستورات من عدول نمايد كارهايش را پريشان مىكنم و دنيا را بر او مشتبه مىنمايم و او را به دنيا مشغول مىگردانم و از اندازه او بيشتر به وى نمىدهم.
به عزت و جلال و عظمت و مقام خود سوگند ياد مىكنم هر بندهاى كه دنبال هوسهاى خود نرود و از من اطاعت كند ملائكه خود را مىفرستم تا از وى محافظت كنند و به آسمان و زمين دستور مىدهم تا روزى او را برسانند و مانند تاجران با او معامله مىكنم و دنيا را بر او باز مىنمايم.پ 14- ابو حمزه گويد: امام باقر عليه السّلام فرمود: خداوند متعال مىفرمايند به عزت و جلال خودم سوگند هر بندهاى كه از من اطاعت كند و دست از هواى نفس خود بردارد او را توانگر مىكنم و آخرت را در نظر او اهميت مىدهم و زمين و آسمان را
كفيل روزى او قرار مىدهم، و بجاى هر تاجرى به او سود مىرسانم.پ 15- ابو محمد وابشى گويد: از امام صادق عليه السّلام شنيدم فرمود: از هواهاى نفس بترسيد همان گونه كه از دشمنان خود مىترسيد، براى مردان دشمنى مهمتر از هواى نفس و محصولات زبان نيست.پ 16- عبد الرحمن بن حجاج گويد: ابو الحسن عليه السّلام به من فرمودند از بالا رفتن بترسيد در آن هنگام كه پائين آمدن سخت باشد، فرمود: امام صادق مىفرمودند:
هواى نفس را در دست آن قرار ندهيد، زيرا هواها نفس را هلاك مىكنند، اگر نفس را به تمايلات آن واگذارى زيان مىكند ولى اگر او را از متابعت هواى بازداشتى شفا ميابد.
