در فضائل شيعيان

پ‏1- سعيد بن جبير از ابن عباس روايت مى‏كند كه حضرت رسول صلّى اللَّه عليه و اله به على عليه السّلام فرمود: اى على شيعيان تو روز قيامت رستگار هستند و هر كس يكى از آنها را خوار بدارد، تو را خوار كرده است و هر كس تو را خار كند مرا خار نموده و خداوند او را وارد دوزخ مى‏كند، و دوزخ جاى بدى مى‏باشد، و سرشت تو با من يكى هست، و شيعيان تو از زيادى طينت ما آفريده شده‏اند هر كس آنها را دوست بدارد ما را دوست داشته و هر كس آن‏ها را دشمن بدارد ما را دشمن داشته است، و هر كس با آنها دوست باشد ما را دوست دارد.

اى على شيعيانت آمرزيده هستند و خداوند گناهان و عيب‏هاى آنان را مى‏آمرزد اى على من از شيعيانت شفاعت خواهم كرد، اينك شيعيان خود را به اين موضوع مژده بده، اى على شيعيان تو ياران و شيعيان خداوند مى‏باشند، و دوستانت دوستان خدا هستند.

آنها كه در حزب و گروه تو مى‏باشند از حزب و جمعيت خداوند به شمار مى‏روند اى على خوشبخت هستند كسانى كه تو را دوست مى‏دارند و بد عاقبت مى‏باشند كسانى كه كه با تو دشمن هستند، اى على در بهشت گنجى هست كه تو صاحب آن هستى.پ 2- محمد بن يعقوب نهشلى از امام رضا عليه السّلام و او از پدرانش عليهما السّلام روايت مى‏كند كه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمودند: خداوند متعال فرمود: على حجت من در ميان مردم در زمين‏ها و آسمان‏ها مى‏باشد، عمل هيچ كس را قبول نمى‏كنم مگر اينكه به نبوت محمد و ولايت على ايمان بياورند.

على دست من است كه به روى بندگان باز شده و او نعمت من است كه به‏

 

بندگان مورد علاقه‏ام داده‏ام به هر يك از بندگان كه دوست داشته باشم ولايت او را مى‏دهم و هر كس را دشمن بدارم او را از ولايت و معرفت على دور مى‏كنم چون او خود از معرفت و ولايت على منصرف شده است.پ به عزت و جلال خودم سوگند هر كس به ولايت وى گردن نهد او را از آتش دوزخ دور مى‏گردانم، و به بهشت وارد مى‏كنم، و هر كس از بندگان من كه على را دشمن بدارد و از ولايت او عدول كند، مورد بغض من قرار مى‏گيرد و او را وارد آتش دوزخ مى‏نمايم، و دوزخ جاى بدى مى‏باشد.پ 3- انس بن مالك گويد: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمود: خداوند متعال گروهى از مردم را مبعوث مى‏كند كه چهره‏هاى آنان از نور مى‏باشد و آنها در حالى كه لباس‏هايى از نور پوشيده‏اند در كرسيهايى از نور قرار مى‏گيرند و مانند انبياء در سايه عرش خداوند مى‏نشينند.

آن جماعت نه از پيامبران هستند و نه از شهدا، يكى از كسانى كه در حضور رسول خدا بود گفت: يا رسول اللَّه من از آنها هستم، فرمود خير، ديگرى گفت: من هستم، فرمود خير، گفته شد پس آن‏ها از كدام گروه مى‏باشد، رسول خدا دست بر شانه على گذاشت و فرمود: اين و شيعيان او.پ 4- ابو حمزه ثمالى گويد: امام على بن الحسين عليهما السّلام فرمود: سلمان فارسى گفتند: روزى در خدمت رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله بودم كه على بن ابى طالب عليه السّلام وارد شد، رسول خدا فرمود: اى على تو را مژده بدهم، فرمود: آرى مرا مژده بدهيد.

رسول خدا فرمود: اينك دوست من جبرئيل در اين جا حاضر است و به من مى‏گويد كه خداوند متعال به تو و شيعيانت هفت خصلت داده و آنها عبارتند از:

ملايمت در هنگام مرگ، آرامش در هنگام وحشت، روشنائى در هنگام تاريكى، آسايش در هنگام ترس.

عدالت در هنگام وزن اعمال و كردار مردمان، جواز عبور از پل صراط و جسر جهنم، كه براحتى از آن عبور كنند، و سرانجام وارد شدن در بهشت رضوان قبل از ديگران و امت‏هاى گذشته به مدت هشتاد سال.

 

پ‏5- ريان از امام رضا و او از پدرانش عليهم السّلام روايت مى‏كند كه فرمود: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمودند: شيعيان على عليه السّلام در روز قيامت رستگار مى‏باشند.6- ابو المقدام گويد: حضرت صادق عليه السّلام فرمود: اين دو آيه شريفه در باره دوستان و دشمنان ما فرود آمدند، آيه فَأَمَّا إِنْ كانَ مِنَ الْمُقَرَّبِينَ  فَرَوْحٌ وَ رَيْحانٌ وَ جَنَّةُ نَعِيمٍ در باره دوستان ما هست كه در قبر و قيامت به آن مى‏رسند، و آيه وَ أَمَّا إِنْ كانَ مِنَ الْمُكَذِّبِينَ الضَّالِّينَ  فَنُزُلٌ مِنْ حَمِيمٍ كه در قبر و قيامت مشاهده خواهند كرد.پ 7- سالم بن ابى الجعد گويد: از جابر بن عبد اللَّه در باره على عليه السّلام سؤال شد، جابر گفت: به خداوند سوگند او بهترين خلق خدا در ميان گذشتگان و آيندگان مى‏باشد، و فقط پيامبران از اين مستثنى هستند و خداوند پس از انبياء خلقى را گرامى‏تر از على و فرزندان او نيافريده است.

گفتم: پس در باره كسانى كه او را دشمن مى‏دارند و به او اعتراض دارند چه مى‏گوئى، گفت: كافران او را دشمن مى‏دارند و منافقان از وى بدگوئى مى‏كنند، گفتم: پس در باره كسانى كه او و فرزندانش را دوست مى‏دارند چه مى‏گوئى گفت:

شيعيان على و فرزندان او در روز قيامت در آسايش هستند.

جابر گفت: اگر كسى خروج كند و پرچم ضلالت را بلند كند نزديكترين افراد او چه كسانى هستند، گفتند: پيروان او گفت: اگر كسى خروج نمايد و پرچم هدايت را برافرازد نزديكترين افراد او چه مردمانى مى‏باشند گفتند اتباع او جابر گفت: على هم چنين است او پرچم حمد را بدست مى‏گيرد و شيعيان و ياران او با او خواهند بود.پ 8- ابو بصير در تفسير آيه شريفه وَ لا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْواتاً بَلْ أَحْياءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ، روايت مى‏كند كه حضرت صادق عليه السّلام فرمود: آنها شيعيان ما هستند هنگامى كه وارد بهشت گردند از طرف خداوند با كرامت از آنها استقبال مى‏شود، و به برادران ايمانى خود در دنيا مژده مى‏دهند كه خوفى براى آن‏ها نيست.

 

پ‏9- جابر بن عبد اللَّه انصارى گويد: خدمت رسول صلّى اللَّه عليه و اله بودم كه على بن ابى طالب عليه السّلام وارد شد، رسول خدا فرمود: اى ابو الحسن آگاه باش به تو بشارتى بدهم على گفت: يا رسول اللَّه بفرماييد.

رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمود: اينك جبرئيل است و از طرف خداوند براى من خبر آورده است كه خداوند به شيعيان و محبان تو نه خصلت عطا كرده است آسان گرفتن در هنگام مرگ، و آرامش در هنگام تنهائى و ترس.

روشنائى در هنگام تاريكى، و آسايش در هنگام ناراحتى و بروز حوادث، و عدالت در هنگام سنجش اعمال، جواز عبور از پل جهنم، و ورود در بهشت قبل از ساير مردم و نورى كه جلو آنها را روشن مى‏كند و راه درست را به آنها نشان مى‏دهد.پ 10- ابو الجارود گويد: امام باقر عليه السّلام در تفسير آيه شريفه وَ لا يَزالُونَ مُخْتَلِفِينَ  إِلَّا مَنْ رَحِمَ رَبُّكَ فرمود: مقصود آل محمد عليهم السّلام و پيروان آنها مى‏باشند، خداوند فرمود: وَ لِذلِكَ خَلَقَهُمْ يعنى اهل رحمت هستند و در دين اختلاف نمى‏كنند.پ 11- عمر بن شيبه گويد: حضرت باقر عليه السّلام در يك حديث طولانى فرمود:

رسول خدا و على عليها السلام و شيعيان و پيروان آنها روى تپه‏هائى از مشك و بالاى منبرهائى از نور قرار دارند مردم اندوهگين مى‏شوند ولى آنها اندوهى ندارند، مردم مى‏ترسند ولى آن‏ها ترسى ندارند.

بعد اين آيه شريفه را تلاوت كردند مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ خَيْرٌ مِنْها وَ هُمْ مِنْ فَزَعٍ يَوْمَئِذٍ آمِنُونَ حسنه ولايت على عليه السّلام مى‏باشد و بعد فرمودند: لا يَحْزُنُهُمُ الْفَزَعُ الْأَكْبَرُ وَ تَتَلَقَّاهُمُ الْمَلائِكَةُ هذا يَوْمُكُمُ الَّذِي كُنْتُمْ تُوعَدُونَ.پ 12- ابو الجارود از حضرت باقر عليه السّلام روايت مى‏كند كه در تفسير وَ إِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِينَ فرمودند: مقصود اين آيه آل محمد عليهم السّلام و شيعيان آنها مى‏باشند.پ 13- ابو بصير گويد: حضرت باقر عليه السّلام فرمود: آن نام بر شما گوارا باد گفتم:

قربانت گردم كدام نام فرمود: كلمه شيعه كه در قرآن آمده و فرموده: وَ إِنَّ مِنْ شِيعَتِهِ لَإِبْراهِيمَ و يا در جايى كه گفته: فَاسْتَغاثَهُ الَّذِي مِنْ شِيعَتِهِ عَلَى الَّذِي مِنْ عَدُوِّهِ.پ 14- على بن ابراهيم در تفسير خود روايت مى‏كند كه امام عليه السّلام در تفسير وَ إِنَ‏

 

لِلطَّاغِينَ لَشَرَّ مَآبٍ فرمودپ مقصود از آنها نخستين كسانى هستند كه به خاندان محمد ظلم كردند و حق آنها را غصب نمودند آن دو نفر و بنى اميّه قبل از همه مشمول اين آيه مى‏باشند.

در تفسير وَ آخَرُ مِنْ شَكْلِهِ أَزْواجٌ فرمود: آنها بنو سباع هستند كه بنى اميّه به آنها مى‏گويند قدمشان نامبارك باد و در آتش گرفتار گردند، ولى فلان به آنها مى‏گويند قدم شما مبارك مباد و اين شما بوديد كه قبل از ما در اين جا اقدام كرديد و پيش از ما به آل محمد عليهم السّلام ستم روا داشتيد.

بعد از اين بنى اميّه مى‏گويند: بار خدايا كسانى كه قبل از مادر اين مورد ستم كردند عذاب مضاعف به آنها در آتش بده و آنها هم در اين سخن به دو نفرى كه قبلا در اين باره پيش قدم شده بودند اشاره مى‏كنند، و بعد دشمنان آل محمد از ميان آتش فرياد مى‏زنند ما لَنا لا نَرى‏ رِجالًا كُنَّا نَعُدُّهُمْ مِنَ الْأَشْرارِ.

مقصود آنها در اين جا شيعيان و پيروان على عليه السّلام مى‏باشند كه آنها را مسخره و ريشخند مى‏كردند و بعد فرمود: از اين جا است كه مى‏فرمايد إِنَّ ذلِكَ لَحَقٌّ تَخاصُمُ أَهْلِ النَّارِ، آنها بين خود گرفتار اختلاف مى‏گردند و از اين جا است كه امام صادق عليه السّلام فرمود: شما در بهشت مسرور و خوشحال هستيد و در دوزخ هم مورد درخواست دوزخيان مى‏باشيد.پ 15- ابو حمزه گويد: حضرت باقر عليه السّلام فرمود: خداوند متعال عذر كسى را قبول نمى‏كند كه در روز قيامت بگويد بار خدايا من نمى‏دانستم فرزندان فاطمه واليان مردم مى‏باشند و مردم بايد از آنها پيروى كنند و در تحت امر و ولايت آنها قرار گيرند.

اين آيه شريفه يا عِبادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلى‏ أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ مخصوصا در باره شيعيان فرزندان فاطمه عليها السلام فرود آمده است.پ 16- صفوان جمال از حضرت صادق عليه السّلام روايت مى‏كند كه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمود: در طرف راست عرش گروهى هستند كه با چهره‏هاى نورانى در حالى كه‏

 

لباسهاى نورانى در بر كرده‏اند در كرسيهائى از نور قرار گرفته‏اند على عليه السّلام فرمود آنها كدام اشخاص هستند فرمود آنها شيعيان شما هستند و تو هم امام و رهبر آنها مى‏باشى.پ 17- ابن علوان گويد: امام باقر از پدرانش از على عليهما السّلام روايت مى‏كند كه فرمود: پيروان ما روز قيامت از قبرها بيرون مى‏كردند در حالى كه چهره‏هاى آنها نورانى و عورت‏هاى آنان پوشيده است، آنها ترس و وحشتى ندارند و سختى‏ها و مشكلات از آن‏ها برداشته شده است.

راه‏هاى ورود به قيامت و بهشت و رحمت و رضوان براى آنها آسان شده، و ناراحتى و گرفتارى براى آنها نيست، مردم مى‏ترسند ولى آنها ترسى ندارند، مردم همه در غم و اندوه مى‏باشند ولى آنان اندوهى ندارند، آسايش و آرامش براى آنها فراهم است و حزنى آنها را در بر نمى‏گيرد.

بعد اينها را سوار بر شتران سفيد مى‏كنند، سپس كفشهائى از طلا در بر مى‏نمايند كه بندهاى آن از نور مى‏باشد، آنان در سايه عرش پروردگار قرار مى‏گيرند و بالاى منبرهائى از نور جلوس مى‏كنند، آنها مشغول غذا مى‏شوند تا مردم از حساب فارغ گردند.پ 18- حضرت صادق از پدرانش عليهما السّلام روايت مى‏كند كه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمود: خداوند روز قيامت بندگانى را مبعوث مى‏كند كه چهره‏هاى آنان از نور مى‏درخشد آنها لباسهايى از نور در بر كرده و بالاى منبرهائى از نور قرار گرفته‏اند.

در دست آنها چوب‏هايى از نور قرار داد و آنها در طرف راست و چپ عرش جاى دارند، آنان در مقام پيامبران و شهيدان مى‏باشند در حالى كه نه پيامبر و نه شهيد هستند، در اين جا مردى برخاست و گفت: يا رسول اللَّه من از آنان بشمار هستم.

رسول خدا فرمود: خير شما از آنها نيستيد، مردى ديگر برخاست و گفت من هستم فرمود: خير، او پرسيد پس آنها كدام افراد مى‏باشند، در اين جا رسول خدا دستش را روى شانه على گذاشت و فرمود: اين و شيعيان و پيروان او هستند.

 

پ‏19- حضرت صادق از پدرانش عليهم السّلام روايت مى‏كند كه على عليه السّلام فرمود هنگامى كه پيروان ما از صراط عبور مى‏كنند منادى فرياد مى‏زند اى آتش خاموش باش، در اين هنگام آتش مى‏گويد زود بگذريد كه نور شما شعله‏هايم را خاموش مى‏كند.پ 20- عبد المؤمن انصارى گويد: امام باقر عليه السّلام فرمود: خداوند متعال مى‏فرمايد مؤمن سه خصلت دارد، عزت در دنيا و دين و رستگارى در آخرت و هيبت در دل مردمان.پ 21- امام باقر عليه السّلام فرمود: خداوند متعال به مؤمن سه خصلت عطا كرده عزت در دنيا و رستگارى در آخرت و هيبت در دل ظالمان بعد اين آيه شريفه را قرائت كردند وَ لِلَّهِ الْعِزَّةُ وَ لِرَسُولِهِ وَ لِلْمُؤْمِنِينَ و هم چنين قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ را تا وَ هُمْ فِيها خالِدُونَ تلاوت فرمودند.پ 22- زيد بن على از پدرانش از على عليهما السّلام روايت مى‏كند كه فرمود: از حسد حاسدان به رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله شكايت بردم، فرمود: اى على مگر خوش ندارى نخستين كسى از چهار نفرى باشى كه وارد بهشت مى‏گردند، من و تو و فرزندان ما و شيعيان كه با هم وارد بهشت مى‏گرديم.پ 23- طلحة بن زيد از حضرت صادق از پدرانش از على عليهم السّلام روايت مى‏كند كه فرمود: مؤمن در ميان پنج نور حركت مى‏كند، وارد نور مى‏گردد و از نور خارج مى‏شود، دانش او نور و سخن او نور و منظرش هم در قيامت نور مى‏باشد.پ 24- على عليه السّلام فرمود: شيعيان ما مانند زنبور عسل هستند، اگر مردم مى‏دانستند در باطن آنها چه هست آنها را مى‏خوردند.پ على عليه السّلام فرمود: دوستان ما را افواجى از رحمت خدا و دشمنان ما را افواجى از غضب خداوند فرا گرفته است.پ على عليه السّلام فرمود: اهل بهشت به منازل شيعيان ما مى‏نگرند، همان گونه كه آدميان به ستارگان آسمانها نظر مى‏اندازند.پ على عليه السّلام فرمود: چراغ مؤمن شناختن حق ما مى‏باشد.

 

پ‏على عليه السّلام فرمود: خداوند متعال به دنيا توجه فرمود: و از ميان آنها ما را برگزيد و بعد براى ما شيعيان را برگزيد كه ما را يارى مى‏كنند، در خوشحالى ما خوشحال هستند و در حزن ما محزون مى‏شوند، مال و جان خود را در راه ما فدا مى‏كنند آنها از ما هستند و ما هم از آنهائيم.پ 25- امام حسن عسكرى از پدرانش از موسى بن جعفر عليهما السّلام روايت مى‏كند كه فرمود: گروهى از خواص امام صادق عليه السّلام در خدمت آن جناب نشسته بودند، شبى ماهتاب و هوا و فضا را روشنائى فرا گرفته بود، گفتند يا ابن رسول اللَّه چه اندازه صفحه آسمان و ستارگان زيبا هستند.

امام صادق عليه السّلام فرمود: شما اين چنين مى‏گوئيد در حالى كه گردانندگان چهارگانه جبرئيل و ميكائيل و اسرافيل و ملك الموت به زمين نگاه مى‏كنند و برادران شما را در اطراف آن مشاهده مى‏نمايند و نور شما بطرف آسمان‏ها و آنان روشن‏تر از نور اين ستارگان مى‏باشد، و آنها هم مانند شما مى‏گويند چه اندازه نور اين‏ها درخشندگى دارد.پ 26- حضرت رضا عليه السّلام از پدرانش عليهم السّلام روايت مى‏كند كه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمود: مؤمن در آسمان‏ها معروف است همان گونه كه شخصى افراد خاندان خود را مى‏شناسد و مؤمن گرامى‏تر از فرشته مقرب در نزد خدا مى‏باشد.پ 27- امام رضا عليه السّلام فرمود: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمودند: جبرئيل نزد من آمد و گفت خداوند سلامت مى‏رساند و مى‏فرمايد: اى محمد مؤمنانى كه كارهاى شايسته انجام مى‏دهند و به تو و خاندانت اعتقاد دارند مژده بهشت بدهيد پاداش آنها نزد من محفوظ است و آنان بزودى وارد بهشت مى‏گردند.پ 28- حضرت رضا عليه السّلام فرمود: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمودند اى على از كرامت مؤمن در نزد خداوند آن است كه براى او وقتى معين قرار نداده است، و هر گاه گرفتار مصيبت و يا شرى شد او را بطرف خود مى‏برد.پ حضرت صادق عليه السّلام فرمود: از گناهان دورى كنيد تا بر طول عمر شما افزوده شود.

 

پ‏29- حضرت رضا عليه السّلام از پدرانش روايت مى‏كند كه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمودند:

من و على مانند اين دو انگشت هستيم و شيعيان ما هم با ما مى‏باشند، و هر كس از مظلومى دلجويى كند او نيز اين چنين است.پ 30- رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمودند: روز قيامت منبرهائى از نور كنار عرش نهاده مى‏شود و شيعيان اهل بيت من كه در ولايت آنها اخلاص دارند در آن‏ها قرار مى‏گيرند، بعد از آن خداوند مى‏فرمايد اى بندگان من بطرف عنايت من بشتابيد زيرا شما را در دنيا اذيت كردند.پ 31- على عليه السّلام فرمود: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمودند: شيعيان تو روز قيامت در حالى كه سيراب هستند وارد مى‏گردند ولى دشمنانت تشنه وارد مى‏شوند و سيراب هم نمى‏شوند.پ 32- عمر بن يزيد گويد: حضرت صادق عليه السّلام فرمود: اى فرزند يزيد به خداوند سوگند تو از ما خانواده هستى گفتم: قربانت گردم من از آل محمد عليهم السّلام هستم، فرمود: آرى از آنها گفتم من از آل محمد صلّى اللَّه عليه و اله بشمار مى‏روم فرمود: آرى از آن‏ها بشمار هستى.

مگر در كتاب خداوند قرائت نكرده‏اى كه فرمود: إِنَّ أَوْلَى النَّاسِ بِإِبْراهِيمَ لَلَّذِينَ اتَّبَعُوهُ وَ هذَا النَّبِيُّ وَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ اللَّهُ وَلِيُّ الْمُؤْمِنِينَ، و در جاى ديگر مى‏فرمايد: فَمَنْ تَبِعَنِي فَإِنَّهُ مِنِّي وَ مَنْ عَصانِي فَإِنَّكَ غَفُورٌ رَحِيمٌ.پ 33- ابن عباس گويد: از رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله پرسيدم معنى آيه شريفه: وَ السَّابِقُونَ السَّابِقُونَ  أُولئِكَ الْمُقَرَّبُونَ  فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ چيست فرمود: جبرئيل بمن گفت آنها على و شيعيان او مى‏باشند كه بطرف بهشت مى‏روند و مشمول عنايت خداوند مى‏گردند.پ 34- عبد اللَّه بن وليد گويد: خدمت حضرت صادق عليه السّلام رسيديم در زمانى كه مروان حكومت مى‏كرد، پرسيد شما از كجا هستيد، گفتيم: از اهل كوفه، فرمود:

بيشتر دوستان ما از اهل كوفه هستند مخصوصا شيعيان، خداوند شما را به طريقى هدايت كرد كه مردم آن را ترك كردند.

 

پ‏شما ما را دوست مى‏داريد در حالى كه مردم ما را دشمن مى‏دارند، شما از ما متابعت كرديد در حالى كه مردم با ما مخالفت مى‏كنند، شما ما را تصديق مى‏كنيد در حالى كه مردم ما را تكذيب مى‏نمايند، خداوند شما را با زندگان ما و مردگان شما را با مردگان ما قرار دهد.

يكى از روزها در حضور پدرم بودم و او مى‏گفت: شما هنگامى كه ديده بر هم گذاريد و جانتان از شما برآيد به مقاماتى مى‏رسيد كه به حال شما غبطه خواهند خورد و ديدگان شما روش خواهد گرديد، خداوند مى‏فرمايد: وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا رُسُلًا مِنْ قَبْلِكَ وَ جَعَلْنا لَهُمْ أَزْواجاً وَ ذُرِّيَّةً، و ذريه رسول خدا ما هستيم.پ 35- مفضل بن عمر گويد: از حضرت صادق عليه السّلام شنيدم فرمود: در آسمان چهارم فرشتگانى هستند كه در تسبيح خود مى‏گويند: پاك و منزه است آن خدائى كه اين مردمان اندك را از ميان اين مردمان زياد براى اين دين عزيز هدايت فرمود.پ 36- محمد بن صامت گويد: خدمت حضرت صادق عليه السّلام بوديم و در آنجا گروهى از اهل بصره هم بودند و سخن از حديث حج كه از جابر بن عبد اللَّه روايت شده بود بحث مى‏شد، امام فرمود: مردم بطرف راست و يا چپ رفتند ولى شما از امام خود دست بر نداشتيد شما كجا مى‏رويد خداوند شما را به بهشت هدايت مى‏كند.پ 37- معاوية بن وهب گويد: در خدمت حضرت صادق عليه السّلام نشسته بودم كه پيرمردى با قد خميده وارد شد و گفت: السلام عليك و رحمة اللَّه، امام عليه السّلام فرمود: و عليك السلام و رحمة اللَّه اى پيرمرد نزديك من بيا پير مرد نزد آن حضرت آمد و دست امام را بوسيد و گريه كرد.

امام عليه السّلام پرسيد اى شيخ چرا گريه مى‏كنى گفت: يا بن رسول اللَّه من اينك صد سال است اميدوار هستم و مى‏گويم در اين سال و يا در اين ماه و يا در اين روز به آرزوى خود مى‏رسم ولى هنوز آنچه را كه مورد نظرم هست مشاهده نمى‏كنم شما مرا به گريه كردن ملامت مى‏كنيد.

 

پ‏راوى گويد: امام صادق عليه السّلام در اين هنگام گريه كرد و فرمود: اى پيرمرد اگر مرگت به تاخير افتاد با ما خواهى بود، و اگر زودتر از دنيا رفتى روز قيامت در منزل رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله زندگى خواهى كرد، شيخ گفت: يا بن رسول اللَّه اگر به مقصودم هم نرسيدم باكى نخواهم داشت.

حضرت صادق فرمود: اى شيخ رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمودند: من دو چيز سنگين را در ميان شما خواهم گذاشت هر گاه به آن چنگ بزنيد گمراه نخواهيد شد، يكى كتاب خدا و ديگرى عترت من مى‏باشند ما و شما با هم روز قيامت وارد محشر مى‏گرديم.پ 38- ابن عقده گويد: از حضرت صادق عليه السّلام شنيدم مى‏فرمود: خداوند ما را از ميان مردم برگزيد و شيعيان ما را هم از ميان امت پيامبر برگزيد.پ 39- زيد بن على از پدرانش عليهم السّلام روايت مى‏كند كه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله به على بن ابى طالب عليه السّلام فرمودند: اى على تو و يارانت و اتباعت در بهشت خواهيد بود.پ 40- عمار بن ياسر گويد: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمود: اى على خداوند متعال شما را زينتى بخشيده كه به هيچ بنده آن زينت را نداده است در صورتى كه خداوند آن زينت را بسيار دوست مى‏دارد، خداوند تو را زاهد قرار داده و دنيا را در نظرت كوچك نموده است.

تو از دنيا چيزى برنمى‏دارى و دنيا هم از تو چيزى نخواهد گرفت، و خداوند محبت شما را در دل فقراء و مستمندان قرار داده و تو را از آنها خوشنود ساخته است، آنها پيروان تو هستند و تو را به امامت قبول مى‏كنند، خوشا به حال آن كس كه تو را دوست بدارد و تو را تصديق نمايد.

واى بر كسى كه تو را دشمن بدارد و يا تو را تكذيب كند، هر كس تو را دوست بدارد و تصديقت كند در بهشت با تو همنشين خواهد شد، و اما آنهائى كه تو را دشمن بدارند و تكذيب كنند خداوند آنها را با دروغ گويان در يك جا جمع مى‏كند و در زمره آنان محشور مى‏گرداند.پ 41- ابو ذر غفارى گويد: مشاهده كردم رسول اكرم صلّى اللَّه عليه و اله دست خود را به‏

 

شانه على بن ابى طالب زدند و گفتند:پ اى على هر كس ما را دوست بدارد عربى هست، و هر كس ما را دشمن بدارد، راه زن و فاسد و از قطاع الطريق بشمار مى‏رود.

شيعيان ما از خاندان‏هاى پاك و اصيل هستند و از طينتى پاك متولد شده‏اند و در ملت حضرت ابراهيم بوده‏اند ما و شيعيان ما از آن طينت هستيم و ديگران از آن بهره‏اى ندارند، خداوند فرشتگانى دارد كه گناهان شيعيان ما را از بن مى‏كنند همان گونه كه ساختمان‏ها را خراب مى‏نمايند.پ 42- ابو محمد وابشى گويد: حضرت صادق عليه السّلام فرمود: هر گاه بنده مؤمن كار نيكى بكند خداوند كارهاى نيك او را تا صد برابر افزايش مى‏دهد و اين است معنى آيه شريفه وَ اللَّهُ يُضاعِفُ لِمَنْ يَشاءُپ 43- ابو عاصم گويد: حضرت صادق عليه السّلام فرمود: شيعيان ما جزئى از ما هستند كه از زيادى طينت ما خلق شده‏اند، هر چه آنها را بد حال كند ما را بدحال مى‏كند و هر چه آنها را خوشحال كند ما را خوشحال مى‏كند هر كس مى‏خواهد ما را ملاقات كند نزد آنها برود و آنها پيام آنان را بما مى‏رسانند.پ 44- ابو قتاده گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: حقوق شيعيان ما بر ما بيشتر از حقوق ما بر آنها هست، گفته شد چرا فرمود: براى اينكه آنها را بخاطر ما آزار مى‏دهند ولى ما به جهت آنها آزار و اذيتى مشاهده نمى‏كنيم.پ 45- حارث اعور از على عليه السّلام روايت مى‏كند كه فرمود: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمودند: مثل من مانند درختى است كه من اصل آن و على فرع آن و حسن و حسين ميوه آن و شيعيان برگ آن بشمار مى‏روند، و از پاكى جز پاكى بيرون نمى‏گردد.پ 46- يعقوب بن ميثم گويد: خدمت حضرت باقر عليه السّلام رسيدم و گفتم قربانت گردم اى فرزند رسول خدا من در ميان كتابهاى پدرم ميثم مشاهده كردم كه على عليه السّلام به پدرم فرمود: دوستان آل محمد عليهما السّلام را دوست بدار اگر چه فاسق باشند، و دشمنان آل محمد را دشمن بدار اگر چه روزه داشته باشند و نماز بگذارند.

 

پ‏من از رسول خدا شنيدم در تفسير آيه شريفه: إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ أُولئِكَ هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّةِ فرمود: اى على به خداوند آن‏ها شيعيان تو هستند و آنها فردا در كنار حوض با چهره‏هاى نورانى در حالى كه تاجى بر سر دارند با تو خواهند بود، امام فرمود: آرى اين حديث در كتاب على هست.پ 47- صباح بن سيابه گويد: حضرت صادق عليه السّلام فرمود: مردى شما را دوست مى‏دارد و نمى‏دارند، شما چه مى‏گوئيد خداوند او را وارد بهشت مى‏كند و مردى شما را دشمن مى‏دارد و نمى‏داند شما چه مى‏گوئيد خداوند او را وارد جهنم مى‏كند و مردى هم از شما نيز بدون اينكه كارى انجام دهد نامه عملش را پر مى‏كند گفتم اين چگونه است، فرمود: مردى از شما از ميان آنها مى‏گذرد و آنها ناسزا مى‏گويند و به همديگر اظهار مى‏دارند اين از شيعيان آنها مى‏باشند، و يا مردى را از خود دور مى‏كنند و مطالب ناروائى در باره او مى‏گويند در اين جا خداوند صحيفه او را بدون اينكه كارى بكند پر مى‏نمايد.پ 48- جابر جعقى گويد: از حضرت باقر عليه السّلام پرسيدم تفسير آيه شريفه: كَشَجَرَةٍ طَيِّبَةٍ أَصْلُها ثابِتٌ وَ فَرْعُها فِي السَّماءِ  تُؤْتِي أُكُلَها كُلَّ حِينٍ بِإِذْنِ رَبِّها چيست؟ فرمود: اما درخت رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله مى‏باشد و فرع آن هم على عليه السّلام است.

شاخه‏هاى آن درخت فاطمه عليها السلام و ميوه‏هاى آن درخت فرزندان او مى‏باشند و برگهاى آن هم شيعيان ما هستند، بعد فرمود: هر گاه يكى از شيعيان ما درگذرد يكى از آن برگها فرو مى‏ريزد و هر گاه يكى متولد گردد و برگى در آن درخت مى‏رويد.پ 49- محمد حلبى گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: رسول اكرم صلّى اللَّه عليه و اله فرمودند:

خداوند متعال امت مرا هنگامى كه هنوز گل بودند برايم مجسم كردند، و نام همه آنها را به من ياد دادند همان گونه كه به آدم اسماء را تعليم فرمودند.

در اين جا صاحبان پرچم‏ها بر من گذشتند و من براى على و شيعيان او استغفار كردم خداوند در باره شيعيان على يك وعده به من داده گفتند آن وعده چيست فرمود: هر كدام از آنها ايمان بياورند و تقوى پيشه كنند صغيره و كبيره‏

 

آنان آمرزيده مى‏گردد، و سيئات آنها به حسنات مبدل مى‏شود.پ 50- معاوية بن عمار گويد: امام باقر از پدرانش عليهم السّلام روايت مى‏كند كه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمود: اى على امت من هنگامى كه گل بودند براى من ظاهر شدند و من كوچك و بزرگ آنها را مشاهده كردم و آنها هنوز ارواح بودند و جسدهاى آنها خلق نشده بود، شيعيان تو بر من گذشتند و من براى آنها استغفار كردم.

على عليه السّلام فرمود: يا رسول اللَّه در باره آنها زيادتر صحبت كنيد، فرمود: يا على تو و شيعيانت از قبرها بيرون مى‏گرديد و چهره‏هاى شما مانند ماه تابان مى‏باشد سختى‏ها از شما بيرون شده و اندوهى نخواهيد داشت، در سايه عرش قرار مى‏گيريد و با ما غذا مى‏خوريد در حالى كه مردم حساب مى‏دهند.پ 51- ابو بصير گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: به خداوند سوگند ما غير از شما كسى را نداريم، و شما با ما در مقام بلندى خواهيد بود، اينك براى رسيدن به درجات با همديگر مسابقه دهيد و براى مقامات بالا رغبت نشان دهيد.پ 52- حسين بن ابى العلاء گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: هر چيزى جوهرى دارد و جوهر فرزندان آدم محمد صلّى اللَّه عليه و اله و ما و شيعيان ما هستيم.پ 53- سدير گويد: حضرت صادق عليه السّلام فرمود: شما آل محمد هستيد و اين سخن را دو بار تكرار كردند.پ 54- فضيل بن يسار گويد: امام جعفر صادق عليه السّلام فرمود: به خداوند سوگند شما نور و روشنائى در تاريكهاى زمين هستيد.پ 55- على بن عبد العزيز گويد: حضرت صادق عليه السّلام فرمود: به خداوند سوگند من بوى خوش شما و جان و روان شما را دوست دارم، از ديدن و ملاقات شما خوشحال مى‏گردم، من بر دين خدا و دين فرشتگان او هستم.

اينك مرا يارى كنيد و تقوى داشته باشيد، به خداوند سوگند من در مدينه مانند يك دانه موى سفيد در ميان موهاى سياه قرار گرفته‏ام، به اين طرف و آن طرف مى‏روم تا مردى از شما را پيدا كنم و با او انس بگيرم.پ 56- عبد اللَّه بن وليد مى‏گويد ما جماعتى در حضور امام صادق عليه السّلام بوديم و

 

از آن حضرت شنيديم كه فرمودند: به خداوند سوگند من از ديدن شما خوشحال مى‏گردم و دوست دارم با شما سخن گويم.پ 57- حسان عجلى گفت: مردى از امام صادق عليه السّلام از تفسير آيه شريفه هَلْ يَسْتَوِي الَّذِينَ يَعْلَمُونَ وَ الَّذِينَ لا يَعْلَمُونَ إِنَّما يَتَذَكَّرُ أُولُوا الْأَلْبابِ سؤال كرد، امام فرمود:

آنان كه مى‏دانند ما هستيم، و آنها كه نمى‏دانند دشمنان ما مى‏باشند و شيعيان ما هم اولو الالباب هستند.پ 58- عنبسه عابد گويد: حضرت باقر عليه السّلام در تفسير آيه مباركه كُلُّ نَفْسٍ بِما كَسَبَتْ رَهِينَةٌ  إِلَّا أَصْحابَ الْيَمِينِ فرمود: آنها شيعيان ما اهل بيت مى‏باشند.پ 59- جابر از حضرت باقر عليه السّلام روايت مى‏كند كه امام در تفسير آيه شريفه: إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ أُولئِكَ هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّةِ فرمود: آنها شيعيان ما اهل بيت هستند.پ 60- يحيى بن ذكريا گويد: امام صادق عليه السّلام از پدرش روايت مى‏كرد كه آن حضرت فرمود: شيعيان ما به ما چنگ مى‏زنند و ما هم به رسول خدا چنگ مى‏زنيم و رسول هم به خداوند التجاء پيدا مى‏كند.پ 61- ابو بصير گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: هر گاه روز قيامت بيايد رسول خدا به خداوند متوسل مى‏شود و على هم به رسول متوسل مى‏گردد و ما هم به على چنگ مى‏زنيم و شيعيان ما هم به ما متوسل خواهند شد و در آن هنگام پيغمبر ما را كجا خواهد برد گفتم به بهشت.پ 62- امام باقر عليه السّلام فرمود: حضرت سجاد عليه السّلام فرمودند: شايسته‏ترين افراد براى تقوى و عبادت و به جا آوردن كارهائى كه مورد علاقه و رضايت خداوند مى‏باشند اوصياء و پيروان آنها هستند، اگر ترسى از ناحيه آسمان پيدا شود و همه بطرف ما من خود مى‏شتابند.

در اين هنگام كه ترسى و وحشتى پديد آمده شما هم بطرف ما مى‏آئيد و اين جا را پناه‏گاه خود قرار مى‏دهيد، ما هم در اين گونه موارد به پيامبر متوسل مى‏گرديم، و پيامبر هم به خداوند ملتجى مى‏شود و شيعيان و پيروان ما هم به ما

 

متوسل مى‏گردند.پ 63- بريد بن معاوية گويد: شما از كجا يارى مى‏خواهيد و به كجا مى‏رويد جز اينكه اگر مصيبتى و ترسى از آسمان بيايد و بلائى نازل گردد هر گروهى بطرف محل امن خود مى‏روند، در آن هنگام ما به پيامبر خود متوسل مى‏گرديم و شما هم به ما متوسل مى‏شويد.پ 64- جابر بن يزيد از حضرت باقر عليه السّلام روايت مى‏كند كه فرمود: من از ام سلمه زوجه رسول اكرم صلّى اللَّه عليه و اله در باره على عليه السّلام سؤال كردم او گفت: از رسول خدا شنيدم فرمود: على و شيعيان او رستگار هستند.پ 65- ابن نباته از على عليه السّلام روايت مى‏كند كه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمود: خداوند چوبى از ياقوت سرخ دارد، جز ما و شيعيان ما كسى به آن نمى‏رسد، و دشمنان ما از آن محروم هستند.پ 66- انس بن مالك گويد: رسول اكرم صلّى اللَّه عليه و اله فرمود: هفتاد هزار نفر از امت من بدون حساب وارد بهشت مى‏گردند كه حساب و عذابى ندارند، گويد: بعد از اين رسول خدا متوجه على شد و فرمود: آنها شيعيان تو مى‏باشند و تو هم امام آنها هستى.پ 67- زيد بن على از پدرش از على عليهما السّلام روايت مى‏كند كه از حسادت مردم نسبت به خودم به رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله شكايت بردم فرمودند: اى على نخستين چهار نفرى كه وارد بهشت مى‏شوند من و شما و حسن و حسين هستيم، فرزندان ما پشت سر ما هستند، و دوستان ما پشت سر فرزندان ما و شيعيان از راست و چپ ما حركت مى‏كنند.پ 67- عبد اللَّه بن جندب گويد: حضرت رضا عليه السّلام فرمود: بر خداوند است كه دوستان ما را با انبياء و صديقان و شهداء و صالحان محشور گرداند و با آنها در يك جا قرار دهد.پ 69- ابو بصير گويد: حضرت صادق عليه السّلام فرمودند: اى ابا محمد خداوند شما را در قرآن ياد كرده و فرموده: فَأُولئِكَ مَعَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مِنَ النَّبِيِّينَ وَ الصِّدِّيقِينَ‏

 

وَ الشُّهَداءِ وَ الصَّالِحِينَ، مقصود از نبى در اين جا رسول خدا مى‏باشد صديقان و شهيدان هم ما هستيم، و صالحان هم شما مى‏باشيد، پس اينك صالح باشيد همان گونه كه خداوند شما را صالح نام‏گذارى كرده است.پ 70- در تفسير امام آمده است كه حضرت رسول صلّى اللَّه عليه و اله در هنگام ناله ستون فرمود: اى گروه مسلمانان اين تنه درخت براى رسول خدا ناله مى‏كند و از اين كه از وى دور شده است محزون گرديده است، در ميان بندگان ظالم خدا كسانى هستند كه براى آنها نزديكى و يا دورى از رسول خدا فرقى نمى‏كند و اگر من اين درخت را در بر نگرفته بودم و دست بر آن نمى‏كشيدم تا روز قيامت ناله مى‏كرد.

در ميان بندگان خدا كسانى هستند كه براى رسول خدا و على ولى خدا دلشان محزون مى‏شود مانند اين درخت خشك ناله فراق سر مى‏دهند، و مؤمن بايد دلش براى دوستى محمد و على و آل پاك آنها بسوزد، شما فرياد اين ستون را شنيديد كه چگونه به محمد اظهار علاقه كرد، و چگونه با در برگرفتن او وى را خاموش كرد، گفتند: آرى يا رسول اللَّه.

رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمودند: سوگند به خدائى كه مرا برانگيخت عشق و علاقه خازنان بهشت و حور العين و قصور و منازل آن به دوستان محمد و على و خاندان آنها و بيزارى از دشمنان آنان از ناله‏هاى اين درخت هم بيشتر است، و آرام كردن آنها در هنگامى است كه يكى از شيعيان صلوات بر محمد و آل پاك او بفرستد يا نماز مستحبى بخواند و يا روزه بگيرد و يا صدقه بدهد.

يكى از مهمترين وسائلى كه موجب آرامش ناله‏ها و فرياد آنها مى‏گردد اين است كه شما نسبت به برادران خود نيكى كنيد و در هنگام مشكلات پيوسته از آنها دلجوئى نمائيد، گروهى از اهل بهشت به گروهى ديگر مى‏گويند از رفيق خود بخاطر تاخيرى كه انجام مى‏دهد شتاب بخرج ندهيد، زيرا او در نظر دارد با هديه كردن خيرات در اين بهشت براى خود درجات بلندى تهيه كند.

بزرگتر از اينها كه ناله‏هاى ساكنان بهشت را فرو مى‏نشاند اين است كه آنها در تقيه صبر مى‏كنند و با توريه خود را از مهالك نجات مى‏دهند، تا از بندگان كافر

 

خداوند رهائى پيدا نمايند و جان سالم بدر برند،پ در اين جا خازنان بهشت و حوريان مى‏گويند ما هم صبر مى‏كنيم همان گونه كه آنها طبق دستورات امامان خود در مكروهات صبر مى‏كنند.

حالا كه آنها در سختيها و ظلم‏ها شكيبا هستند و از گفتن سخنان حق سكوت مى‏كنند و در برابر ظلم‏ها و شكنجه‏ها شكيبائى دارند ما هم صبر مى‏كنيم، در اين هنگام خداوند متعال مى‏فرمايد: اى ساكنان بهشت من و اى خازنان رحمت من اگر شما را از رسيدن به همراهانتان و ملاقات با بزرگانتان به تاخير انداخته‏ام براى اين است كه آنها به كرامت كامل برسند.

آنها هر چه در دنيا بمانند و به برادران مؤمن خود خدمت كنند، و به فرياد مظلومان و محرومان برسند، و غم از دل ستمديدگان بردارند و در برابر فاسقان و كافران تقيه كنند، پاداش آنها در نزد من زياد مى‏گردد آنها را با پاداش‏هاى زياد به شما مى‏رسانم تا خوشحال گردند و شما هم خوشحال گرديد در اين هنگام ناله‏هاى آنها فرو مى‏نشيند.پ 71- در تفسير امام در ذيل آية شريفه وَ بَشِّرِ الَّذِينَ آمَنُوا* آمده است يعنى آنهائى كه به خداوند ايمان آورده و تو را تصديق كرده‏اند، و تو را رهبر و امام دانسته‏اند و گفتار و كردارت را مورد عمل قرار داده‏اند و برادرت على را بعد از تو امام و رهبر خود گرفته‏اند، و هر چه به آنها گفته‏اى بكار بسته‏اند و در باره او جز نبوت همه چيز را پذيرفته‏اند مژده بده.

بهشت به آنها نخواهيد رسيد مگر با دوستى و ولايت كسى كه نصى براى آن رسيده باشد، و آنها واليان از فرزندان على را بشناسند و به سخنان آنها گردن نهند و از دشمنان آنان و مخالفان على و فرزندانش دورى كنند، و بهشت هرگز از مردم دور نخواهد شد مگر اينكه از مخالفين اهل بيت عليهم السّلام دست بردارند و محبت آنها را از دل بيرون كنند.

مردم بايد بعد از اين كارهاى شايسته انجام دهند و واجبات را بجاى آورند و از محرمات دورى كنند و مانند اين افرادى كه به تو ايمان نمى‏آورند كافر مانده‏اند

 

نباشند، اين گروه از مردم را مژده بده كه براى آنها باغهائى مهيا شده كه از زير آنها آبها در جريان مى‏باشند.پ 72- امير المؤمنين عليه السّلام فرمود: مى‏دانيد كه معنى آيه شريفه أَلا إِنَّ أَوْلِياءَ اللَّهِ لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ چيست؟ گفتند آنها چه كسانى هستند، على عليه السّلام فرمود:

آنها ما و پيروان ما هستيم، و هر كس بعد از ما از ما پيروى كند خوشا براى ما ولى خوشى آنها از خوشى ما بهتر است.

گفتند: يا امير المؤمنين: چرا خوشى آنها از ما بهتر و افضل است مگر ما و آنها در يك طريق كام بر نمى‏داريم، فرمود: چرا ولى آنها به مشكلات و ناراحتيهائى برخورد مى‏كنند كه شما آن مشكلات را نديده‏ايد و آنها سختيهائى را تحمل كرده‏اند كه شما آنها را مشاهده نكرده‏ايد.پ 73- ابو عمر و زبيرى گويد: حضرت صادق عليه السّلام فرمود: هر كس آل محمد عليه السّلام را دوست بدارد و آنها را بخاطر قرابت با رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله بر مردم مقدم بدارد او به خاطر مقامى كه نزد آل محمد عليهم السّلام دارد از آنان محسوب مى‏گردد.

نه به خاطر اينكه او از اعيان آنها محسوب گردد بلكه به جهت دوستى با آنها و متابعت از اقوال و افعال آنان از آل محمد به حساب مى‏آيد و خداوند هم در قرآن فرموده هر كدام از شما كه آنها را دوست بدارد از آنان محسوب مى‏شود، و ابراهيم فرمود: فَمَنْ تَبِعَنِي فَإِنَّهُ مِنِّي وَ مَنْ عَصانِي فَإِنَّكَ غَفُورٌ رَحِيمٌ.پ 74- عقبة بن خالد گويد: خدمت حضرت صادق عليه السّلام رسيدم و به من اذن ورود دادند در حالى كه امام هنوز در جاى خود قرار نگرفته بود، بعد وارد شدند در حالى كه رداء بر دوش نداشتند، هنگامى كه نظرش بر ما افتاد خوش آمد گفت و فرمود: شما صاحبان عقل هستيد كه خداوند فرموده: إِنَّما يَتَذَكَّرُ أُولُوا الْأَلْبابِ.پ 75- ابو بصير گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: ما خاندان رحمت و بيت نعمت و بركت هستيم ما در زمين پايه‏ها و اساس مى‏باشيم، شيعيان ريسمانهاى استوار دين هستند، ابراهيم در دعوت خود ما و شيعيان را در نظر داشت، و مقصود از عبادى در آيه شريفه إِنَّ عِبادِي لَيْسَ لَكَ عَلَيْهِمْ سُلْطانٌ* آنها هستند و تا روز قيامت آنها را

 

مستثنى كرده است.پ 76- ابو بصير گويد: حضرت صادق عليه السّلام فرمود: مقصود از آيه شريفه إِخْواناً عَلى‏ سُرُرٍ مُتَقابِلِينَ به خداوند سوگند شما هستيد.پ 77- عمرو بن ابى المقدام گويد: از امام صادق عليه السّلام شنيدم فرمود: به خداوند سوگند مقصود از آيه مباركه وَ نَزَعْنا ما فِي صُدُورِهِمْ مِنْ غِلٍّ إِخْواناً عَلى‏ سُرُرٍ مُتَقابِلِينَ شما شيعيان ما كه داراى چهار چشم هستيد مى‏باشيد، ولى خداوند ديدگان شما را باز كرده و ديدگان آنها را كور كرده است.پ 78- محمد بن مروان گويد: حضرت صادق عليه السّلام فرمود: مردى و زنى از شما نيست مگر اينكه فرشتگان به او سلام مى‏رسانند، خداوند متعال در باره شما فرموده: وَ نَزَعْنا ما فِي صُدُورِهِمْ مِنْ غِلٍّ إِخْواناً عَلى‏ سُرُرٍ مُتَقابِلِينَ.پ 79- در تفسير امام آمده كه على بن الحسين عليهما السّلام فرمود: اى بندگان خدا كارى كنيد كه اعمال شما مورد قبول قرار گيرد و كارى نكنيد كه مردود واقع شود كه در اين صورت شما را در روز قيامت از ورود به بهشت جلوگيرى مى‏كنند و اين براى شما بسيار زشت خواهد بود، آگاه باشيد اعمال شما هنگامى مورد قبول قرار مى‏گيرد كه بدوستى محمد و آل او عليهما السّلام قرين باشد.

اعمال شما هنگامى مردود مى‏گردد و پست و ناچيز شمرده مى‏شود كه با شرك آلوده گردد و با محبت رهبران گمراه و واليان دروغين توام باشد، اعمال كسانى مورد قبول است كه پيروان على بن ابى طالب و خاندان پاك و فرزندان آن حضرت باشند و در طريق آنان گام بردارند.

بعد از آن گفتند: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمودند: خوشا بحال كسانى كه على را دوست مى‏دارند و به محمد و گفتار او ايمان دارند، خداوند آنها را به بهترين وضعى از مقام كبريائى خود ياد مى‏كند و فرشتگان عرش و كرسى و آسمان‏ها و پرده داران و فرشتگان زمين و هوا بر آنها درود مى‏فرستند.

ملائكه موكل بر ابرها و باران‏ها و فرشتگان بيابانها و درياها و آنها كه در آفتاب و ماه و ستارگان قرار دارند، و سنگ ريزه‏هاى زمين و شن‏ها و ساير

 

حيواناتى كه در دنيا زندگى مى‏كنند هر كدام به زبانى براى آنها صلوات مى‏فرستند و آن‏ها را تعظيم و تكريم مى‏كنند تا روز قيامت فرا رسد.پ كرامت‏هاى خداوند علنا و در برابر ديدگان مردم به آنها مى‏رسد، و آنها با محمد و على كه از برگزيدگان خداوند مى‏باشند همنشين خواهند شد، واى بر كسانى كه على را دشمن بدارند و نسبت به محمد صلّى اللَّه عليه و اله كافر گردند و گفته‏هاى او را در باره على تكذيب كنند.

خداوند متعال آنان را با پست‏ترين نوع يعنى از مقام خود مورد لعنت قرار مى‏دهد، و حاملان عرش و كرسى و حاجبان مقام قرب و فرشتگان آسمانها و زمين و هوا و آنها كه در بين زمين و آسمان قرار گرفته‏اند آنها را لعنت مى‏كنند.

فرشتگان ابرها و باران‏ها و بيابان‏ها و درياها و آنها كه در آفتاب سكونت دارند و در ماه و ستارگان زندگى مى‏كنند، و ريگ‏ها و شن‏هاى بيابان و هر چه بر روى زمين حركت مى‏كند و مى‏جنبد و حيوانات مختلف روى زمين آنان را لعنت مى‏نمايند.

تمام موجودات زمين و آسمان كارها و اعمال آنها را تقبيح مى‏كنند تا هنگامى كه وارد قيامت شوند و در آنجا علنا مورد لعن و نفرين قرار مى‏گيرند، و با شيطان و نمرود و فرعون كه از دشمنان خدا مى‏باشند محشور مى‏گردند، بهترين عملى كه فرشتگان مقرب و آسمانها انجام مى‏دهند درود به دوستان ما و نفرين به دشمنان ما مى‏باشد.پ 80- غياث بن ابراهيم گويد: امام صادق از پدرانش عليهم السّلام روايت مى‏كند كه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمود: امت من هنگامى كه در گل بودند به من نمايانده شدند و من بزرگ و كوچك آنها را مشاهده كردم و به همه آسمانها نگريستم و در همه جا شما را اى على ديدم و براى شيعيانت تا روز قيامت طلب مغفرت كردم.پ 81- حبيش بن معتمر گويد: خدمت على عليه السّلام رسيدم در حالى كه در رحبه تكيه زده بود، گفتم درود بر تو اى امير المؤمنين چگونه شب را بروز آوردى، امير المؤمنين سرش را بلند كرد و پاسخ مرا داد و فرمود: شب را بروز آوردم در

 

حالى كه با دوستان خود دوست و با دشمنان خود دشمن هستم،پ دوستان ما هر لحظه منتظر فتح و ظفر و پيروزى مى‏باشند.

اما دشمنان ما پايه و اساسى ندارند و آنها در كنار گور و گودال‏ها زندگى مى‏كنند و بزودى در آتش جهنم سقوط مى‏نمايند اى ابو المعتمر دوستان ما توانائى ندارند با ما دشمنى كنند و دشمنان ما هم نمى‏توانند با ما دوست باشند، خداوند متعال دل‏هاى بندگان را بر محبت ما آفريده و كسانى كه با ما دشمنى مى‏كنند و عناد دارند مخذول خداوند مى‏باشند.

براى همين جهت دوستان ما نمى‏توانند ما را دشمن ندارند و دشمنان ما هم توانائى ندارند با ما دوستى كنند، و دوستى ما با دوستى دشمنان ما در يك دل جمع نمى‏گردد، و خداوند در هيچ مردى دو دل قرار نداده است كه با يك دل گروهى را دوست بدارد و با دلى ديگر دشمنان آنها را.پ 82- عبد اللَّه بن ميمون گويد: حضرت باقر عليه السّلام فرمودند: شما چند نفر در مكه هستيد گفتيم چهار نفر فرمود: شما مانند نورى در تاريكى‏هاى زمين هستيد.پ 83- حافظ عبد العزيز روايت مى‏كند كه سلمان به على عليه السّلام گفت هر گاه كه من خدمت حضرت رسول صلّى اللَّه عليه و اله مى‏رسم و شما هم در آن جا هستيد رسول خدا دست به شانه من مى‏زند و مى‏فرمايد اين و حزب او از رستگاران هستند.پ 84- انس گويد: حضرت رسول صلّى اللَّه عليه و اله را در خواب ديدم فرمود: چرا اخبارى كه از من در باره على بن ابى طالب شنيدى اظهار نكردى، كه به عقوبت گرفتار شوى، و اگر استغفار على بن ابى طالب در باره تو نبود بوى بهشت را هرگز استشمام نمى‏كردى.

اينك متوجه باش در بقيه عمرت اخبارى كه از من در باره على رسيده است نقل كنى و بدان كه دوستان على و فرزندان آنها با دوستانشان قبل از همه وارد بهشت مى‏كردند و با خداوند همسايه مى‏شوند دوستان خداوند عبارتند از حمزه، جعفر، حسن و حسين، و اما على كه او صديق اكبر است و دوستان او روز قيامت ترسى ندارند.

 

پ‏عبد اللَّه بن عمر گويد: حضرت رسول صلّى اللَّه عليه و اله فرمود: هر كس على را دوست بدارد خداوند نماز و روزه و اعمال مستحبى او را قبول مى‏كند، هر كسى على را دوست بدارد خداوند به عدد هر يك از رگهاى بدن او شهرى در بهشت به او مى‏دهد.

هر كس آل محمد را دوست بدارد از حساب و ميزان و صراط براحتى مى‏گذرد و هر كس در محبت آل محمد بميرد من ضمانت مى‏كنم كه خداوند او را با پيامبران محشور كند، و هر كس در دشمنى آل محمد از دنيا برود روز قيامت در پيشانى او نوشته خواهد شد اين از رحمت خداوند دور مى‏باشد.پ 85- حضرت صادق عليه السّلام فرمود: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله به على عليه السّلام فرمودند: اى على خداوند محبت فقرا و دردمندان را در دل تو نهاده است، تو از برادرى با آنها خوشحال هستى و آنها هم به امامت تو رضايت دارند، خوشا بحال آن كسى كه تو را دوست بدارد، و بدا بحال آن كس كه تو را دشمن بگيرد.

اى على دوستانت آنهائى هستند كه همواره بسوى حق گرايش دارند و مواظب اعمال و گفتار خود هستند، آنها لباسهاى مندرس مى‏پوشند و مورد لطف و عنايات پروردگار قرار مى‏گيرند، اى على دوستان تو نزد مردم حقير ولى در نزد خداوند بزرگ مى‏باشند.

اى على دوستان تو در بهشت برين در جوار رحمت خداوند هستند و از گذشته‏ها اظهار تاسف نمى‏كنند، اى على دوستان تو از كثرت دعاء و اذكار لب‏هايشان به هم بر آمده است، از چهره آنها ترك دنيا و لذائذ آن مشاهده مى‏گردد.

شيعيان تو در سه جا خوشحالى مى‏كنند، هنگامى كه جانشان از تن بيرون مى‏رود و من در آن حال شاهد جان دادن آنها مى‏باشم، هنگامى كه در قبر مورد سؤال قرار مى‏گيرند كه تو در آن جا حضور دارى، و هنگامى كه در كنار ميزان عدالت قرار گيرند و هر مامومى را به امامش مى‏شناسند.

اى على برادران خود را مژده بده كه خداوند از آنها راضى مى‏باشد، اى على‏

 

پ‏تو امير مؤمنان و رهبر پيشانى سفيدان هستى، تو و شيعيانت در صف‏ها ايستاده و خداوند را تسبيح و تنزيه مى‏كنند و اگر تو و شيعيانت نبودند دين خدا پايدار نمى‏شد.

اگر يكى از شما در زمين نبود باران از آسمان نازل نمى‏شد، اى على در بهشت كنجى هست و تو صاحب آن مى‏باشى، شيعيان تو از حزب خداوند هستند و حزب خدا هم پيروز مى‏باشند، اى على تو و شيعيانت به عدالت قيام مى‏كنيد و دوستان خود را از حوض سيراب مى‏نمائيد، ولى كسانى كه منكر فضل شما بودند منع مى‏كنيد و از ترس و وحشت در امان هستيد.

اى على تو و شيعيانت در موقف در سايه‏ها قرار مى‏گيريد و در بهشت روزى مى‏خوريد، اى على بهشت مشتاق تو و شيعيانت مى‏باشد و فرشتگان با ورود آنها به بهشت اظهار خوشوقتى مى‏كنند و براى آنها استغفار مى‏نمايند.

اى على شيعيانت در نهان و آشكار از خداوند مى‏ترسند، و براى گرفتن درجات بهشت از هم ديگر سبقت مى‏گيرند، در محضر عدل خداوند قرار مى‏گيرند در حالى كه گناهى ندارند، اى على اعمال شيعيانت هر روز جمعه به من مى‏رسد و من از اعمال آنها خوشحال مى‏گردم و براى گناهان آنان استغفار مى‏كنم.

اى على در تورات از تو و شيعيانت به نيكى ياد شده قبل از اينكه آنها خلق گردند و هم چنين در انجيل هم از آنها به عظمت ياد شده است، اى على از شيعيان تو در آسمانها بيشتر از زمين سخن مى‏رود و اينك آنها را به اين فضائل و خصوصيات بشارت دهيد.

اى على به شيعيانت بگو و به دوستانت سفارش كن كه از كارهائى كه دشمنان آنها انجام مى‏دهند خوددارى نمايند، اى على غضب خداوند بر كسانى كه تو را دشمن دارند شدت پيدا مى‏كند و هم چنين آنهائى كه با شيعيان تو دشمنى مى‏كنند مورد غضب خداوند هستند. 86- جابر جعفى گويد: حضرت باقر عليه السّلام فرمود: اى جابر ما و دوستان ما از يك سرشت سفيد رنگ و پاك كه از مقام قرب آمده بود خلق شديم، ما از قسمت‏

 

بالاتر و دوستان ما از قسمت پائين آن آفريده شدند. هنگامى كه روز قيامت بر پا شود قسمت‏هاى بالا و پائين به هم ملحق مى‏گردند، و بعد ما دست به دامن رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله مى‏زنيم، و دوستان ما هم دست به دامن ما مى‏زنند در اين هنگام هر جا كه پيامبر خدا برود ما هم دنبال او مى‏رويم.

خيال مى‏كنى پيامبر و فرزندان او كجا مى‏روند و سرانجام دوستان ما و فرزندان آنها به كجا خواهد انجاميد جابر گويد: به خداوند سوگند من در اين هنگام متوجه شدم كه وارد بهشت خواهيم شد. ابو حمزه ثمالى گويد: امام باقر عليه السّلام در تفسير آيه شريفه شجرة طَيِّبَةٍ أَصْلُها ثابِتٌ وَ فَرْعُها فِي السَّماءِ فرمودند: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمود: من اصل آن هستم و على فرع آن و ائمه اطهار شاخه‏هاى آن، و دانش ميوه‏هاى آن و شيعيان برگهاى آن مى‏باشند.

اى ابو حمزه آيا در اين جا فضيلتى مشاهده مى‏كنى، گفتم به خداوند سوگند همه آن فضيلت مى‏باشند، بعد فرمود: اى ابو حمزه هر گاه براى يكى از شيعيان ما فرزندى متولد گردد برگى در آن درخت مى‏رويد و هر گاه يكى فوت كند برگى از آن مى‏ريزد.پ 87- سفيان بن ابراهيم گويد: از حضرت صادق عليه السّلام شنيدم فرمود: گرفتارى از ما آغاز مى‏گردد و بعد به شما مى‏رسد، و گشايش از ما شروع مى‏شود و بعد به طرف شما مى‏آيد، به آن كسى كه سوگند به آن ياد مى‏گردد خداوند به وسيله شما يارى مى‏شود همان گونه كه بوسيله سنگ خداوند يارى مى‏گردد.پ 88- محمد بن اسحاق ثعلبى گويد: از حضرت صادق عليه السّلام شنيدم فرمود: ما برگزيدگان خداوند از ميان مردم هستيم و شيعيان ما برگزيدگان امت محمد صلّى اللَّه عليه و اله مى‏باشند.پ 89- عمران بن عبد الكريم گويد: حضرت صادق عليه السّلام فرمود: پدرم وارد مسجد شد و متوجه شد گروهى از شيعيان ما در آنجا هستند، پدرم نزد آنها رفت و به آنها سلام كرد و گفت: من از بوى شما خوشم مى‏آيد و من بر دين خدا هستم،

 

پ‏شما هنگامى كه روح از بدنتان برآمد در جايى قرار خواهيد گرفت كه ديگران غبطه مى‏خورند.

اينك با تقوى و عبادت و پارسائى ما را يارى كنيد، و به گفتار امام خود عمل نمائيد شما از لشكريان خدا هستيد و ياران پروردگار مى‏باشيد، و شما از گذشتگان و آيندگان پيشى گرفته‏ايد، و قبل از ديگران وارد بهشت مى‏شويد.

ما به ضمانت خدا و رسول بهشت را براى شما ضمانت مى‏كنيم، گويا شما در بهشت براى گرفتن درجات و مقامات با هم مسابقه مى‏دهيد، هر يك مؤمنى از شما مانند صديقى است و هر مؤمنه‏اى از شما حورائى بشمار مى‏رود، امير المؤمنين فرمود: اى قنبر برخيز و بشارت بده خداوند بر همه امت جز شيعيان ما خشمگين است.

آگاه باشيد هر چيزى شرفى دارد و شرف دين شيعيان ما مى‏باشند، و هر چيزى اساس و پايه‏اى دارد اساس دين شيعيان ما هستند، هر چيزى سيدى دارد سيد مجالس مجلس شيعيان ما هست، هر چيزى شاهد و گواهى دارد شاهدان زمين شيعيان ما مى‏باشند.

هر كس با شما مخالفت كند مشمول اين آيه كريمه خواهد بود وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ خاشِعَةٌ  عامِلَةٌ ناصِبَةٌ  تَصْلى‏ ناراً حامِيَةً، هر كس از شما دعا كند دعاى او مستجاب مى‏گردد و هر كس از شما سؤالى بكند و حاجتى بخواهد صد حاجت او بر آورده مى‏گردد، چه اندازه خداوند با شما محبت مى‏كند.

شيعيان ما روز قيامت هنگامى كه از قبرهاى خود بيرون مى‏گردند چهره‏هاى آنها نورانى و رنگ‏هاى آنان درخشندگى دارد، هر يك از آنها امان نامه‏اى در دست دارند كه ترسى و حزنى براى آنها نيست و خداوند بيش از ما شيعيان ما را دوست مى‏دارد.پ 90- محمد بن ثابت گويد: رسول اكرم صلّى اللَّه عليه و اله فرمود: اى على خداوند مرا با تو از نور بزرگ خود خلق كرد، و بعد از نور ما به نورهاى ديگر افشاند، هر كدام از آن نورها كه پرتوى از نور ما به آن اصابت كرد هدايت پيدا نمود، و هر كدام كه مورد

 

اصابت قرار نگرفت گمراه شد،پ و بعد اين آيه شريفه را قرائت كردند: وَ مَنْ لَمْ يَجْعَلِ اللَّهُ لَهُ نُوراً فَما لَهُ مِنْ نُورٍ.پ در حديث ديگرى از رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله روايت مى‏كند كه فرمود: ما خاندانى هستيم كه كسى با ما قابل مقايسه نيست، هر كس ما را دوست بدارد و امامت ما را قبول كند و آنچه بر ما وحى شده بپذيرد، و خداوند را در باره ما اطاعت كند، او در حقيقت خداوند را اطاعت كرده است.

ما بهترين مردمان هستيم، و فرزندان ما هم از ما هستند و مانند خود ما مى‏باشند و شيعيان ما از ما بشمار مى‏روند، هر كس آنان را رنج و آزار دهد ما را آزار داده است و هر كس آنها را گرامى بدارد ما را گرامى داشته است، و هر كس ما را گرامى بدارد وارد بهشت مى‏گردد.پ 91- برقى از حضرت صادق عليه السّلام و او از پدرانش روايت مى‏كند كه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمود: اى على خداوند متعال دوستى مستمندان و مستضعفان را در روى زمين به تو عنايت كرده است، تو به برادرى آنها راضى شدى و آنها هم تو را به امامت گرفتند، خوشا بحال كسانى كه تو را دوست بدارند و گفته‏هايت را تصديق كنند و بدابحال آنهائى كه تو را دشمن بدارند و تكذيب نمايند.

اى على تو علم و نشانه هدايت در اين امت هستى هر كس تو را دوست بدارد رستگار مى‏گردد و هر كس تو را دشمن بدارد هلاك مى‏شود، اى على من شهرم و تو در آن هستى، اى على دوستانت اهل بازگشت هستند و خود را نگه مى‏دارند، و آنها لباس مندرس در بر مى‏كنند و خداوند سوگند آنها را گواهى مى‏كند.

اى على برادرانت همه پاك و پاكيزه مى‏باشند و اهل عبادت بشمار مى‏روند و در نزد مردم به اين صفات معروف هستند و مقام آنها در نزد خداوند بزرگ است، اى على دوستان تو در بهشت فردوس در جوار رحمت خداوند مى‏باشند و از آن چه در دنيا از دست دادند اندوهى ندارند.

اى على من دوست كسى هستم كه تو را دوست بدارد و دشمن آن كس مى‏باشم كه تو را دشمن بدارد، اى على هر كس تو را دوست بدارد مرا دوست‏

 

داشته‏پ و هر كس مرا دشمن بدارد تو را دشمن داشته است، اى على دوستانت اهل دعا و ذكر هستند و رهبانيت در چهره آنها نمايان است.

اى على برادرانت در سه جا خوشحال مى‏شوند، هنگامى كه جانشان از بدن بيرون مى‏رود كه من و شما در آن جا حضور داريم، و در هنگام سؤال در قبر و هنگام مشاهده اعمال و هنگام گذشتن از صراط، در آن هنگام كه از مردم در باره ايمان آنها سؤال مى‏گردد و آنها نمى‏توانند پاسخ دهند.

اى على جنگيدن با تو جنگيدن با من مى‏باشد و هر كس با تو در صلح و صفا هست، با من هم در صلح است جنگيدن با من جنگ با خدا صلح با من صلح با خداست، و هر كس با تو مسالمت داشته باشد با خداوند متعال در مسالمت هست.

اى على برادرانت را مژده بده كه خداوند از آنها راضى است، چون آنها به امامت تو راضى شدند و خداوند هم در امامت تو به آنان راضى هست، اى على تو امير مؤمنان و رهبر سپيد چهره‏گان مى‏باشى اى على شيعيانت برگزيده هستند و اگر تو و شيعيانت نبوديد دين خدا استوار نمى‏شد.

اگر يكى از شما در روى زمين نبوديد باران نازل نمى‏شد، اى على در بهشت گنجى هست كه صاحب آن تو مى‏باشى، شيعيانت از حزب خداوند مى‏باشند، اى على تو و شيعيانت رستگار هستند و برگزيدگان خداوند از ميان مخلوقات هستند.

اى على من نخستين كسى هستم كه از قبر برمى‏خيزم و تو هم با من هستى و بعد مردم دنبال ما خواهند بود، اى على تو و شيعيانت كنار حوض قرار خواهيد گرفت و دوستان خود را سيراب خواهيد كرد و از كسانى كه نسبت به شما محبت نكردند آب را منع مى‏كنيد.

اى على شما روز قيامت در آسايش و آرامش خواهيد بود و وحشت‏هاى بزرگ قيامت شما را در بر نمى‏گيرد و شما در سايه عرش قرار مى‏گيريد ولى مردم در وحشت و اضطراب بسر مى‏برند مردم اندوهگين هستند ولى شما اندوهى نداريد.

اين آيه شريفه در باره شما فرود آمده كه إِنَّ الَّذِينَ سَبَقَتْ لَهُمْ مِنَّا الْحُسْنى‏ أُولئِكَ‏

 

عَنْها مُبْعَدُونَ‏پ و نيز اين آيه شريفه هم در باره آنها نازل گرديده كه لا يَحْزُنُهُمُ الْفَزَعُ الْأَكْبَرُ وَ تَتَلَقَّاهُمُ الْمَلائِكَةُ هذا يَوْمُكُمُ الَّذِي كُنْتُمْ تُوعَدُونَ.

اى على تو و شيعيانت را در موقف طلب مى‏كنند در حالى كه شما در بهشت زندگى مى‏كنيد و از نعمت‏هاى آن استفاده مى‏كنيد، اى على فرشتگان و خازنان بهشت آرزوى ديدار شما را دارند، حاملان عرش و ملائكه مقرب براى شما دعا مى‏كنند.

آنها از خداوند متعال مى‏خواهند كه بدوستان شما عنايت و توجه كند و خواسته‏هاى آنها را برآورد فرشتگان هنگامى كه يكى از شما نزد آنها مى‏رود خوشحال مى‏شوند، همان گونه كه خانواده‏اى از آمدن مسافرشان خوشحال مى‏گردند و اظهار شادمانى مى‏كنند.

اى على شيعيانت در نهان از خداوند مى‏ترسند و در آشكارا مردم را نصيحت مى‏كنند، اى على شيعيانت براى رسيدن به درجات بهشت با هم مسابقه مى‏دهند و آنها هنگامى كه به محضر عدل خداوند مى‏آيند گناهى ندارند.

اى على اعمال شيعيانت در هر جمعه‏اى به من گزارش مى‏شود، من از كارهاى خوب آنها خوشحال مى‏گردم و براى گناهان آنها استغفار مى‏كنم، اى على نام تو و شيعيانت در تورات آمده قبل از اينكه آنها خلق شوند و هم چنين در انجيل هم ذكر خير تو و شيعيانت آمده است.

اينك از اهل انجيل سؤال كن و از اهل كتاب بپرس تا تو را از اليا خبر دهند، با اينكه خود تورات و انجيل را مى‏دانى و خداوند علم آنها را به تو عطا كرده است، اهل انجيل اليا را بزرگ مى‏شمارند و مقام او و شيعيانش را مى‏دانند زيرا در كتب آنها ذكر شماها آمده است.

اى على گفتگو از يارانت در آسمانها بيشتر از روى زمين است و همواره از آنها به نيكى ياد مى‏كنند شيعيانت بايد خوشحال باشند و در كارهاى خير بكوشند، اى على جانهاى شيعيانت بطرف آسمانها مى‏رود در هنگامى كه خواب هستند و مرگشان برسد.

 

پ‏فرشتگان به اشتياق به آنها نگاه مى‏كنند همان گونه كه مردم به هلال مى‏نگرند، آنها مقام و احترام آنها را نزد خداوند مى‏دانند، اى على به ياران عارف و عادل آگاه خود بگو از كارهاى زشتى كه دشمنان آنان انجام مى‏دهند خود را پاك نگهدارند، زيرا رحمت خداوند در شب و روز آنها را فرا مى‏گيرد.

اى على خداوند بر كسانى كه دوستانت را مورد ستم قرار دهند و يا از تو بيزارى بجويند سخت غضب مى‏كند، آنها كه غير از تو ديگرى را اختيار كردند و به دشمنانت رو آوردند و تو را و شيعيانت را ترك نمودند دنبال گمراهى رفتند و با تو و شيعيانت جنگ براه انداختند، ما اهل بيت را دشمن مى‏دارند و دوستان ما و ياران ما را هم كه در راه محبت ما جان مى‏دهند دشمن مى‏گيرند.

اى على آنها را از من سلام برسانيد چه آنان كه مرا ديده‏اند و يا آنها كه مرا مشاهده نكرده‏اند به آنها اعلام كن كه برادران من هستند و من اشتياق دارم آنها را ديدار كنم، آنها بايد كارها و اعمال مرا به مردمان بعد از خود برسانند، و بريسمان خدا چنگ بزنند و در كارها كوشش كنند.

ما آنها را از هدايت و حق بيرون نمى‏كنيم، و به آنها اطلاع بده كه خداوند از آنها راضى مى‏باشد و با فرشتگان به خاطر آنها مباهات مى‏كند، و در هر روز جمعه‏اى به نظر رحمت و مغفرت به آنان نگاه مى‏نمايد، و فرشتگان را امر مى‏كند تا براى آنها استغفار كنند.

اى على از آن كسانى كه مى‏دانند من شما را دوست مى‏دارم و از اين جهت با شما دوستى مى‏كنند يارى كن آنها با محبت تو خود را به خداوند نزديك مى‏نمايند و علاقه قلبى خود را به تو نشان مى‏دهند و تو را به پدران و برادران خود برگزيده‏اند و راه تو را مى‏پيمايند.

آنها در راه محبت ما گرفتار مشكلات شدند و از يارى ما دست برنداشتند در راه ما خون دل‏ها ريختند و آزار و اذيت‏ها ديدند، مشقتها كشيدند، با آنها به خوبى رفتار كن و به آنان قانع باش، خداوند از روى علم آنها را از بين مردم براى ما برگزيد و اسرار ما را در نزد آنها وديعه نهاد.

 

پ‏خداوند شناختن حق ما را در دل آنها قرار داد، و دل آنها را باز كرد و سينه آنان را فراخ گردانيد، آنها به ريسمان ما چنگ زده‏اند، دشمنان ما را بر ما مقدم نمى‏دارند، اگر چه دنياى آنان از دست‏شان بيرون گردد، خداوند آنان را مؤيد بدارد و در راهيكه قدم گذاشته‏اند، در آن استوار مانده‏اند.

مردم در ضلالت و گمراهى هستند و در وادى گمراهى قدم نهاده‏اند و حيران و سرگردان شده‏اند و گرفتار هوى و هوس‏هاى نفسانى گرديده‏اند، و راه درست و صحيح را گم كرده‏اند، و دستورات خداوند را فراموش نموده‏اند، و شب و روز كارهائى مى‏كنند كه موجب خشم پروردگار مى‏باشد.

اى على شيعيانت در راه راست و مستقيم قدم گذاشته‏اند، و با مخالفان خود هرگز رفت و آمد ندارند و با آنها انسى نمى‏گيرند آنها اهل دنيا نيستند و دنيا هم با آنها كارى ندارد، آن جماعت چراغ‏هاى فروزان و درخشنده‏اى هستند كه همه از انوار آنها روشنايى مى‏گيرند و راه درست را پيدا مى‏كنند.پ 92- جابر بن عبد اللَّه گويد: در خدمت حضرت عليه السّلام بوديم كه مردى اين آيه شريفه را قرائت كرد كُلُّ نَفْسٍ بِما كَسَبَتْ رَهِينَةٌ  إِلَّا أَصْحابَ الْيَمِينِ، شخصى گفت:

اصحاب يمين كدام افراد هستند، امام فرمود: شيعيان على بن ابى طالب عليه السّلام.پ 93- سليمان گويد: در خدمت حضرت صادق عليه السّلام بودم كه ابو بصير وارد شد در حالى كه نفسش تنگ شده بود، هنگامى كه در جايش قرار گرفت امام فرمود: چرا چنين هستى گفت يا ابن رسول اللَّه عمرم زياد شده و استخوانم باريك و مرگم نزديك گرديده و با همه اينها نمى‏دانم وضع آخرتم چگونه خواهد بود.

امام صادق عليه السّلام فرمود: اى ابو محمد تو هم از اين سخنان مى‏گوئى، گفتم قربانت گردم چرا نگويم، فرمود: مگر نمى‏دانى خداوند متعال جوانان را احترام مى‏گذارد و از سالمندان شرم مى‏كند، گفتم چگونه از جوانان احترام مى‏كند و از سالمندان شرم مى‏نمايند، فرمود: كرامت به جوانان اين است كه آنها را عذاب نمى‏كند و شرم از پيران هم اين است كه آنها را به محاسبه نمى‏كشد.

گفتم قربانت گردم اين فضيلت براى ما اختصاص دارد و يا اهل توحيد همه‏

 

از آن برخوردار مى‏باشند،پ فرمود: خير فقط به شما اختصاص دارد و ديگران از آن بهره‏اى ندارند، گفتم ما را به نامى زشت مى‏خوانند كه پشت ما از آن شكسته و دلهاى ما مرده و به خاطر آن خون ما را حلال مى‏دانند و استناد آنها به حديثى است كه فقهاى آنها روايت كرده‏اند.

 

امام صادق عليه السّلام فرمود: مقصود شما از آن نام را فضه مى‏باشد گفتم آرى فرمود: نه به خداوند سوگند آنها اين نام را براى شما درست نكرده‏اند، مگر شما نمى‏دانيد كه هفتاد نفر از بنى اسرائيل فرعون و قوم او را ترك كردند در آن هنگام كه كفر و ضلالت او روشن گرديد.

آنها از فرعونيان دست برداشتند و به لشكريان موسى عليه السّلام پيوستند چون دريافتند كه موسى آنها را بطرف حق هدايت مى‏كند، در اين جا اين گروه را رافضه خواندند به اين جهت كه آنها فرعون را ترك كردند و پيش از همه با او دشمنى مى‏كردند و به موسى اظهار علاقه مى‏نمودند و هارون و فرزندان آنها را دوست مى‏داشتند.

خداوند متعال به موسى وحى فرمود كه نام آنها را در تورات ثبت مى‏كنم و اين نام را براى آنها بر مى‏گزينم، موسى هم اين نام را براى آن گروه ثبت كرد، و اين نام همچنان محفوظ بود تا هنگامى كه اين جماعت نام مزبور را به شما دادند، اى ابا محمد آنها خير را ترك كردند و شما را از ثروت باز داشتند مردم به هر طرف رفتند و از هم جدا شدند.

اما شما با اهل بيت پيغمبر خود عليهما السّلام مانديد و هر طرف كه آنها رفتند شما هم رفتيد، و هر كس را خداوند برگزيد شما هم او را قبول كرديد، و خواستيد آن كس را كه خداوند خواست، اينك شما را مژده بدهم كه خداوند شما را رحمت كرده است، از نيكوكاران شما قبول كرده و از بدكاران شما در گذشته است هر كس روز قيامت با شما هم عقيده نباشد حسنات او قبول نمى‏شود و گناهانش آمرزيده نمى‏گردد.

اى ابو محمد آيا از سخنان من خوشحال شدى گفتم آرى باز هم بفرمائيد،

 

پ‏فرمود: اى ابا محمد خداوند فرشتگانى دارد كه گناهان را از پشت شيعيان ما بر مى‏دارند همان گونه كه برگهاى درختان در فصلش مى‏ريزند و اين است معنى آيه شريفه: الَّذِينَ يَحْمِلُونَ الْعَرْشَ وَ مَنْ حَوْلَهُ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ ... وَ يَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِينَ آمَنُوا.

به خداوند سوگند استغفار آنها براى شما هست و اين مردم از آن بهره‏اى ندارند، اى ابا محمد خوشحال شدى گفتم: آرى قربانت گردم باز هم بفرمائيد، فرمود: اى ابا محمد خداوند شما را در قرآن ذكر كرده و در آن جا كه فرموده: مِنَ الْمُؤْمِنِينَ رِجالٌ صَدَقُوا ما عاهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضى‏ نَحْبَهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ يَنْتَظِرُ وَ ما بَدَّلُوا تَبْدِيلًا.

شما به عهد خود نسبت به ولايت ما وفا كرديد و غير از ما دنبال ديگرى نرفتيد و اگر به عهد خود وفا نكرده بوديد خداوند شما را سرزنش مى‏كرد همان گونه كه آنها را سرزنش كرده است در آن جا كه مى‏فرمايد: وَ ما وَجَدْنا لِأَكْثَرِهِمْ مِنْ عَهْدٍ وَ إِنْ وَجَدْنا أَكْثَرَهُمْ لَفاسِقِينَ، اى ابو محمد خوشحال شدى گفتم آرى باز بفرمائيد:

بعد از آن فرمود: خداوند در قرآن مجيد شما را ياد كرده و در آن جا كه مى‏فرمايد: إِخْواناً عَلى‏ سُرُرٍ مُتَقابِلِينَ، به خداوند سوگند در اين جا فقط مقصود شما هستيد، آيا خوشحال شدى گفتم آرى باز هم بفرمائيد.

فرمود: اى ابو محمد در قرآن آمده كه الْأَخِلَّاءُ يَوْمَئِذٍ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ إِلَّا الْمُتَّقِينَ به خداوند سوگند در اين جا مقصود شما هستيد، آيا خوشحال شدى، گفتم: آرى باز هم بفرمائيد قربانت گردم.

فرمود: اى ابو محمد به خداوند متعال ما و شيعيان ما و دشمنان ما را در يك آيه قرآن ذكر فرموده و گويد: هَلْ يَسْتَوِي الَّذِينَ يَعْلَمُونَ وَ الَّذِينَ لا يَعْلَمُونَ إِنَّما يَتَذَكَّرُ أُولُوا الْأَلْبابِ ما آنهائى هستيم كه مى‏دانيم و دشمنان ما هم نمى‏دانند و شيعيان ما هم صاحبان عقل مى‏باشند آيا خوشحال شدى گفتم آرى باز هم بفرمائيد.

فرمود: اى ابو محمد به خداوند سوگند خدا هيچ يك از اوصياء پيامبران و پيروان آنها را جز امير المؤمنين عليه السّلام و شيعيان او را استثناء نكرده است، در كتاب‏

 

خود كه حق است فرمودپ: يَوْمَ لا يُغْنِي مَوْلًى عَنْ مَوْلًى شَيْئاً وَ لا هُمْ يُنْصَرُونَ  إِلَّا مَنْ رَحِمَ اللَّهُ، يعنى على و شيعيان او اى ابو محمد خوشحال شدى گفتم: آرى باز بفرمائيد.

فرمود: خداوند شما را در كتاب خود ياد نموده و مى‏گويد: يا عِبادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلى‏ أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ، به خداوند سوگند در اين جا شما را اراده كرده است، اى ابو محمد خوشحال شدى گفتم: آرى بفرمائيد.

فرمود اى ابو محمد خداوند در قرآن مجيد در باره شما فرموده: إِنَّ عِبادِي لَيْسَ لَكَ عَلَيْهِمْ سُلْطانٌ*، به خداوند سوگند در اين جا مقصود ائمه عليهم السّلام و شيعيان آنها مى‏باشند آيا خوشحال شدى گفتم آرى باز هم بفرمائيد.

فرمود اى ابو محمد در قرآن در باره شما فرموده فَأُولئِكَ مَعَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مِنَ النَّبِيِّينَ وَ الصِّدِّيقِينَ وَ الشُّهَداءِ وَ الصَّالِحِينَ وَ حَسُنَ أُولئِكَ رَفِيقاً، مقصود از انبيا در اين جا رسول خدا مى‏باشد و مقصود از شهداء و صديقان ما هستيم، و مقصود از صالحان هم شما هستيد، اينك افراد شايسته‏اى باشيد همان گونه كه خدا فرموده اى ابو محمد خوشحال شدى، گفت آرى باز هم بفرمائيد.

فرمود: اى ابو محمد خداوند متعال از قول دشمنان شما كه گرفتار دوزخ شده‏اند نقل مى‏كند كه آنها گفتند: وَ قالُوا ما لَنا لا نَرى‏ رِجالًا كُنَّا نَعُدُّهُمْ مِنَ الْأَشْرارِ  أَتَّخَذْناهُمْ سِخْرِيًّا أَمْ زاغَتْ عَنْهُمُ الْأَبْصارُ، به خداوند سوگند در اين جا شما را اراده كرده‏اند.

شما در نزد مردم اين زمان بدترين مردم معرفى شده‏ايد، به خداوند سوگند شما در بهشت در خوشى و لذت بسر مى‏بريد در حالى كه گروهى در ميان دوزخ دنبال شما هستند كه شما را پيدا كنند اى ابو محمد خوشحال شدى گفتم آرى باز بفرمائيد.

فرمود: اى ابو محمد هر آيه‏اى كه مردم را بطرف بهشت هدايت مى‏كند و از اهل بيت به نيكى ياد مى‏كند در باره ما و شيعيان ما مى‏باشد و هر آيه‏اى كه مردم را بطرف دوزخ مى‏كشاند و از اهل آن بدگوئى مى‏كند در باره ما و دشمنان ما هست، آيا

 

خوشحال شدى اى ابو محمد گفتم: آرى باز هم بفرمائيد.پ فرمود: اى ابو محمد جز ما و شيعيان ما كسى بر ملت ابراهيم عليه السّلام نيست، و مردمان ديگر از اين فيض محروم مى‏باشند، آيا از اين سخنان خوشحال شدى، در يك روايتى وارد شده كه ابو بصير گفت: ديگر مرا كفايت فرموديد و همين اندازه براى من بس است.پ 94- جابر بن يزيد گويد: حضرت باقر عليه السّلام در تفسير آيه شريفه فَسَلامٌ لَكَ مِنْ أَصْحابِ الْيَمِينِ فرمود: آنها شيعيان هستند كه خداوند به پيامبرش مى‏فرمايد تو از آنها در سلامتى هستى آنها فرزندان تو را نمى‏كشند.پ محمد بن مسلم گويد: حضرت باقر عليه السّلام در تفسير اين آيه فرمودند: آنها شيعيان و دوستان ما مى‏باشند.پ يزيد بن شراحيل گويد: از على عليه السّلام شنيدم مى‏فرمود: از حضرت رسول صلّى اللَّه عليه و اله در حالى كه به سينه‏ام تكيه زده بود و عايشه هم مى‏شنيد گفت: اى برادرم شنيده‏اى كه خداوند مى‏فرمايد: إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ أُولئِكَ هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّةِ، آنها تو و شيعيانت هستند كه در كنار حوض به من مى‏رسند و با چهره‏هاى سفيد سيراب مى‏گردند.پ 95- يعقوب بن ميثم گويد: در كتاب پدرم ديدم كه گويد: على عليه السّلام فرمود از رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله شنيدم فرمود: إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ أُولئِكَ هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّةِ شما و شيعيانت هستى كه در كنار حوض به من خواهيد رسيد.

آنها با چهره‏هاى سفيد در حالى كه تاجى بر سر دارند نزد من مى‏آيند، يعقوب گويد: اين حديث را براى امام باقر عليه السّلام خواندم فرمود: آرى ما اين روايت را در كتاب على عليه السّلام مشاهده كرده‏ايم.پ 97- جابر بن عبد اللَّه گويد: حضرت رسول صلّى اللَّه عليه و اله در مرضى كه وفات كردند به فاطمه عليها السلام فرمودند: اى دختر من پدر و مادرم فدايت باد بفرست شوهرت نزد من بيايند، فاطمه عليها السلام به امام حسن عليه السّلام فرمود: نزد پدرت برويد و بگوئيد جدم شما را نزد خود طلب كرده است.

 

پ‏حسن نزد پدرش رفت و جريان را گفت، امير المؤمنين نزد حضرت رسول رفت و فاطمه هم در آنجا حضور داشتند، فاطمه از ناراحتى رسول خدا اندوهگين بود، پيامبر به دخترش فرمود: بعد از امروز ناراحتى‏هاى پدرت نخواهد بود، اى فاطمه در فراق پيغمبر گريبان چاك نمى‏كنند و چهره نمى‏خراشند.

اى فاطمه هنگامى كه من در گذشتم داد و فرياد و شيون نكنيد، همان سخنانى را بگوئيد كه پدرت هنگام در گذشت ابراهيم برادرت گفت، دل مى‏سوزد و اشك مى‏ريزد، ولى چيزى كه خداوند را به غضب بياورد بر زبان جارى نمى‏كند ولى ما اى ابراهيم در مرگ تو محزون مى‏باشيم.

بعد از اين فرمود: اى على نزد من بيائيد او هم نزد حضرت رسول رفت، رسول خدا گفت: اى على گوشت را نزديك دهانم بياور على هم گوش خود را نزديك برد، پيامبر اكرم فرمود: خداوند در قرآن مجيد فرموده إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ أُولئِكَ هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّةِ على گفت: آرى چنين است.

رسول اكرم فرمود: آنها شما و شيعيانت هستيد كه با چهره‏هاى سفيد و سيراب وارد مى‏گرديد، و در جاى ديگر مى‏فرمايد إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ وَ الْمُشْرِكِينَ فِي نارِ جَهَنَّمَ خالِدِينَ فِيها أُولئِكَ هُمْ شَرُّ الْبَرِيَّةِ، گفت: آرى اين را هم ديده‏ام.

رسول خدا فرمود: آنها دشمنان شما و شيعيانت مى‏باشند كه روز قيامت با چهره‏هاى سياه و گرسنه و تشنه و بد عاقبت وارد قيامت مى‏شوند و معذب مى‏كردند، آن آيه در مورد تو و شيعيانت هست و اين آيه در باره دشمنان تو و شيعيان آنها مى‏باشد.پ 98- ابو رافع گويد: على عليه السّلام به اهل شوراى خلافت فرمودند: شما را به خداوند سوگند مى‏دهم آيا بياد داريد هنگامى كه نزد شما آمدم و با رسول خدا نشسته بوديد رسول اللَّه فرمودند: اين برادر من است كه نزد شما مى‏آيد.

در اين جا متوجه من شد و بعد بطرف كعبه روى آورد و فرمود: سوگند به خدائى كه اين كعبه را ساخت كه على و شيعيان او رستگار مى‏باشند، و بعد متوجه شما شدند و فرمودند او نخستين كسى از ميان شما است كه ايمان آورد و از شما

 

بيشتر در انجام اوامر خداوند سخن گفته.پ بيش از همه شما به عهد خدا وفا كرده، و در داوريها از همه شما داناتر است، و بيش از شما در ميان رعيت به عدالت رفتار مى‏كند، و مزايا و حقوق را مساوى و برابر تقسيم مى‏نمايد و بيش از همه شما در نزد خداوند مقام و منزلت دارد.

در اين هنگام خداوند متعال اين آيه شريفه را نازل فرمود: إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ أُولئِكَ هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّةِ در اين جا رسول تكبير گفتند و شما هم تكبير گفتيد و بعد همه شما اظهار شادمانى نموديد و تبريك گفتيد، آيا شما اين جريان را باور داريد گفتند آرى.پ 99- اصبغ بن نباته گويد: على عليه السّلام فرمودند هر گاه مردم به مشكلات و ناراحتى‏ها برخورد كنند شيعيان من خوشحال مى‏گردند مگر نشنيده‏ايد كه خداوند در قرآن فرموده الْآنَ خَفَّفَ اللَّهُ عَنْكُمْ وَ عَلِمَ أَنَّ فِيكُمْ ضَعْفاً، خداوند از آنها تخفيف مى‏دهد بيشتر از اينكه از ديگران تخفيف دهد.پ 100- خيثمه جعفى گويد: خدمت حضرت باقر عليه السّلام رسيدم فرمود: اى خيثمه دوستان ما را از ما سلام برسانيد و بگوئيد به مقام قرب خداوند نخواهيد رسيد مگر با عمل، رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمود: سلمان از ما اهل بيت مى‏باشد مقصودش اين بود كه او ما را مى‏شناخت و به ولايت ما معتقد بود.

خداوند متعال در اين باره مى‏فرمايد خَلَطُوا عَمَلًا صالِحاً وَ آخَرَ سَيِّئاً عَسَى اللَّهُ أَنْ يَتُوبَ عَلَيْهِمْ، عسى يعنى خداوند حتما اين كار را خواهد كرد، و اين آيه در باره شيعيان ما نازل شده است كه خداوند گناهكاران آنها را مى‏آمرزد.پ 101- زيد بن سلام گويد: خدمت حضرت باقر عليه السّلام رسيدم و عرض كردم خداوند شما را سلامت بدارد خيثمه جعفى از شما روايت مى‏كند شما در تفسير آيه شريفه وَ ما آمَنَ مَعَهُ إِلَّا قَلِيلٌ فرموده‏ايد كه آن آيه در باره شيعيان آل محمد عليهم السّلام وارد شده است، فرمود: او راست مى‏گويد.پ 102- حنان بن سدير گويد: خدمت حضرت صادق عليه السّلام رفتم و او را مشاهده كردم لباسى از خز در بر كرده است، گفتم: يا بن رسول اللَّه چه چيز دل شيعيان‏

 

شما را در محبت شما ثابت نگه مى‏دارد، فرمود: مگر دلت در ايمان ثابت نيست، گفتم چرا ايمان دارم ولى در دلم زخمى هست.پ امام عليه السّلام به خادمى گفت: يك تخم مرغ سفيد بياوريد، امام تخم را در ميان آتش گذاشت تا پخته شد بعد پوست آن را به آتش افكند، و گفت پدرم از جدم روايت مى‏كند كه در روز قيامت دشمنان ما اين چنين در آتش دوزخ افكنده خواهند شد.

بعد از اين زردى تخم را بيرون آورد و در دست راست خود گذاشت و فرمود:

به خداوند سوگند ما برگزيدگان خداوند هستيم همان گونه كه اين زردى از ميان اين تخم برگزيده شد، و بعد انگشترى نقره طلب كرد و زردى آن را با سفيدى مخلوط كرد و به هم آميخت.

سپس فرمود: پدرم از پدرانش عليها السلام روايت مى‏كند كه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمود:

هنگامى كه قيامت بر پا شود شيعيان ما با ما اختلاط پيدا مى‏كنند و بعد انگشتان خود را به هم پيوستند، و اين آيه شريفه را تلاوت كردند: إِخْواناً عَلى‏ سُرُرٍ مُتَقابِلِينَ.پ اصبغ بن نباته گويد: على عليه السّلام در تفسير آيه شريفه وَ هُمْ مِنْ فَزَعٍ يَوْمَئِذٍ آمِنُونَ فرمود اى اصبغ همان گونه كه تو از من تفسير اين آيه را سؤال كردى من هم از رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله تفسير آن را مى‏پرسيدم، رسول خدا فرمود: من هم از جبرئيل سؤال كردم.

جبرئيل گفت: اى محمد هنگامى كه روز قيامت بر پا شود خداوند شما و اهل بيت شما را با كسانى كه به شما علاقه دارند يك جا جمع مى‏كند، آن‏ها در حالى كه عورتشان پوشيده است در موقف حضور پيدا مى‏كنند و در محضر عدل خداوند حاضر مى‏گردند.

آن جماعت از ترس و وحشت روز قيامت آسوده هستند زيرا آنها شما و خاندانت را دوست دارند و به على بن ابى طالب اظهار علاقه مى‏كنند، اى على به خداوند سوگند شيعيانت در آسايش هستند و خوشحال مى‏باشند آنها شفاعت مى‏كنند و شفاعتشان هم قبول مى‏گردد و بعد اين آيه شريفه را قرائت كردند كه فَلا

 

أَنْسابَ بَيْنَهُمْ يَوْمَئِذٍ وَ لا يَتَساءَلُونَ.پ 104- زيد بن على گويد: امام عليه السّلام فرمود: روز قيامت منادى ندا مى‏كند كجا هستند آنهائى كه فرشتگان با خوشى و آرامى جان آنها را گرفتند، در اين هنگام با سلام و رحمت از آنها استقبال مى‏كنند و به آنها درود مى‏فرستند.

امام فرمود: در اين جا گروهى سپيد چهره برمى‏خيزند و در حال انتظار بسر مى‏برند، به اين‏ها گفته مى‏شوند شما كه هستيد مى‏گويند ما دوستان امير المؤمنين على بن ابى طالب عليه السّلام مى‏باشيم، گفته مى‏شود چرا او را دوست مى‏داريد مى‏گويند براى اينكه از خدا و رسول اطاعت مى‏كرد، به آنها مى‏گويند شما راست مى‏گوئيد اينك وارد بهشت شويد و پاداش كارهاى خود را بگيريد.پ 105- خيثمه جعفى گويد: خدمت حضرت باقر عليه السّلام رسيدم فرمود: اى خيثمه دوستان ما را از ما سلام برسانيد و به آنها اعلام كنيد جز با عمل نيك در نزد خدا مقامى پيدا نمى‏كنند، اگر مى‏خواهند ولايت ما را داشته باشند بايد تقوى پيشه نمايند، اى خيثمه هر كس ولايت و معرفت ما را نداشته باشد اعمالش به او سودى نمى‏رساند و از عبادات خود نتيجه‏اى نخواهد گرفت.

به خداوند سوگند آن چهار پا خارج مى‏گردد و مؤمن و كافر با او سخن مى‏گويند، آن چهار پا از خانه خدا بيرون مى‏گردد و هر كس بر او بگذرد مى‏گويد:

مؤمن است و يا كافر، آنها به ولايت ما كافر شدند و يقين و اعتقادى پيدا نكردند، اى خيثمه آنها به نشانه‏ها اقرار ننمودند.

اى خيثمه خداوند يعنى ايمان كه در قرآن مجيد آمده الْمُؤْمِنُ الْمُهَيْمِنُ، ما اهل ايمان هستيم و ايمان در خانه ما جاى گرفته است، و از ما جدا مى‏شود، و بوسيله ما ايمان شناخته شده است، احكام اسلام و قوانين آن از خاندان ما بيرون گرديده و از ما به هر سو پراكنده گرديده است.

اى خيثمه هر كس ايمان را شناخت و به آن معرفت پيدا كرد و خود را به آن پيوند داد، هيچ گناهى او را آلوده نمى‏كند همان گونه كه چراغ فضا را روشن مى‏كند و نور خود را به اطراف مى‏رساند، بدون اينكه از نور چراغ كاسته شود، و

 

همين گونه است هر كس به ولايت ما اقرار كند خداوند او را مى‏آمرزد.پ 106- حضرت باقر عليه السّلام فرمود: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمودند: خداوند متعال چوبى از ياقوت سرخ آفريده و بعد او را بطرف زمين آويزان كرده است، و بعد با خود پيمان بسته است هر كس دستش به آن برسد دوست محمد و آل محمد عليهم السّلام خواهد بود.

سپس فرمود: دوستان ما انتظار دارند كه هر چه زودتر جايگاه خود را در بهشت مشاهده كنند و دشمنان ما هم منتظر مى‏باشند كه محل خود را در دوزخ بنگرند، و بعد اشاره بطرف امير المؤمنين عليه السّلام كردند و فرمودند دوستان اين دوستان خدا و دشمنان اين دشمنان خدا هستند، و اين فضيلت از زبان رسول خدا جارى شده و زيان مى‏كنند كسانى كه افتراء مى‏بندد.پ 107- حضرت باقر عليه السّلام فرمود: هنگامى كه روز قيامت فرا رسد خداوند گذشتگان و آيندگان را در جايى گرد مى‏آورد، آن‏ها در حالى كه لخت و پا برهنه هستند در راه محشر توقف مى‏كنند، و عرق شديدى از آن‏ها فرو مى‏ريزد و نفس‏ها تنگ مى‏گردد و مدت پنجاه سال به همين حال مى‏باشند.

امام باقر عليه السّلام فرمود: اين است معنى آيه شريفه كه فرمود: فَلا تَسْمَعُ إِلَّا هَمْساً، بعد از اين منادى از جانب خداوند ندا مى‏كند پيامبر امى كجا است، مردم مى‏گويند، ما سخنان شما را شنيديم او را نام ببريد منادى مى‏گويد پيامبر رحمت محمد بن عبد اللَّه كجا هست.

امام عليه السّلام فرمود: در اين هنگام رسول خدا در حالى كه پيشاپيش مردم قرار گرفته‏اند حركت مى‏كنند تا به حوض مى‏رسند حوضى كه بزرگى و وسعت آن به اندازه فاصله‏اى كه تا صنعا مى‏باشد، رسول خدا در كنار حوض توقف مى‏كند و بعد صاحب و امام شما را دعوت مى‏نمايد، و او مى‏آيد و در مقابل مردم قرار مى‏گيرد بعد به مردم اجازه مى‏دهند عبور كنند.

امام باقر عليه السّلام فرمود: در اين جا گروهى از ياران و دوستان ما عبور مى‏كنند و جلو بعضى را هم مى‏گيرند هنگامى كه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله اين وضع را مشاهده مى‏كند

 

گريه مى‏نمايدپ و مى‏گويد: بار خدايا اينك شيعيان على را مشاهده مى‏كنم كه به طرف آتش مى‏روند و از حوض منع مى‏گردند.

در اين هنگام فرشته‏اى مى‏آيد و مى‏گويد خداوند متعال مى‏فرمايد اى محمد من آنها را به تو بخشيدم و به خاطر تو گناهان آنان را عفو كردم، و آنها را بطرف تو و كسانى كه مورد علاقه‏شان بودند بر مى‏گردانم، و با گروه تو همراه مى‏كنم و به آنها اجازه مى‏دهم وارد حوض شوند.

امام باقر عليه السّلام فرمودند: در آن روز گروهى گريه مى‏كنند و فرياد مى‏زنند اى محمد به فرياد ما برسيد، امام فرمود: در آن روز همه آنهائى كه ما را دوست مى‏داشتند و به ولايت ما معتقد بودند و از دشمنان ما برائت حاصل مى‏كردند همه در كنار ما هستند و از حوض ما سيراب مى‏شوند.پ 108- حضرت باقر از پدرانش عليها السلام روايت مى‏كند كه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمود:

هر گاه روز قيامت شود منادى از طرف آسمان فرياد مى‏زند اى گروه مردمان ديده برهم گذاريد تا دختر حبيب خدا به طرف منزل خود برود.

هنگامى كه فاطمه دخترم عبور مى‏كند و جامه سبز مى‏پوشد و هفتاد هزار حور العين پيرامون او را مى‏گيرند و او را مشايعت مى‏كنند وقتى كه كنار منزلش مى‏رسند مشاهده مى‏كنند كه فرزندش حسن ايستاده و فرزند ديگرش در حالى كه سر در بدن ندارد خوابيده است.

فاطمه عليها السلام به حسن عليه السّلام مى‏گويد: اين كيست: حسن عليه السّلام مى‏گويد: اين برادرم مى‏باشد كه امت پدرت او را كشتند و سرش را از بدن جدا كردند، در اين هنگام از طرف خداوند ندا مى‏رسد اى دختر حبيب اللَّه، من امروز كارهاى امت پدرت را كه در باره فرزندت انجام دادند به تو نشان دادم.

اى فاطمه من براى تو در برابر اين مصيبت پاداشى قرار داده‏ام و آن اينست كه به كارها و اعمال مردم نخواهم رسيد تا آنگاه كه تو وارد بهشت گردى و فرزندانت را هم با شيعيان خود همراه بياورى، و كسانى كه نسبت به شما محبت كرده‏اند آنها را هم وارد بهشت مى‏كنم و بعد بحساب مردم مى‏رسم.

 

پ‏در اين هنگام فاطمه و فرزندان و شيعيان و كسانى كه به او محبت كرده‏اند وارد بهشت مى‏شوند و اين است معنى آيه شريفه لا يَحْزُنُهُمُ الْفَزَعُ الْأَكْبَرُ يعنى وحشت روز قيامت وَ هُمْ فِي مَا اشْتَهَتْ أَنْفُسُهُمْ خالِدُونَ آنها به خداوند سوگند فاطمه و فرزندان و شيعيان و احسان‏كنندگان به آنها مى‏باشند.پ 109- اصبغ بن نباته گويد: بطرف امير المؤمنين على عليه السّلام رفتم تا به آن حضرت سلام كنم، چندى نگذشت كه حضرت بيرون شد و من هم برخاستم و ايستادم، امير المؤمنين كف دستش را در دست من گذاشت و انگشتان خود را در انگشتان من فرو برد و گفت: اى اصبغ گفتم: لبيك يا امير المؤمنين.

على عليه السّلام گفت: ولى ما ولى خدا مى‏باشد و هنگامى كه در مى‏گذرد در مقام قرب قرار مى‏گيرد، خداوند او را از آبى سرد و گوارا سيراب مى‏كند، گفتم: يا امير المؤمنين اگر چه گناهكار باشد فرمود: آرى مگر در قرآن مجيد نخوانده‏اى كه خداوند مى‏فرمايد گناهان آنها تبديل به حسنات مى‏گردد و پروردگار آمرزنده است.پ 110- امام باقر عليه السّلام فرمود: آيه شريفه فَما لَنا مِنْ شافِعِينَ  وَ لا صَدِيقٍ حَمِيمٍ، در باره ما و شيعيان ما نازل شده است، و اين در هنگامى است كه خداوند به فضل ما و شيعيان ما ندا مى‏كند ما شفاعت آنها را مى‏نمائيم و آنها هم شفاعت مى‏كنند، آن وقت كسانى كه شفيعى ندارند مى‏گويند: ما شفيعى نداريم و حمايت‏كننداى نداريم.پ 111- سماعة بن مهران گفت: حضرت صادق عليه السّلام فرمود: وضع شما در ميان مردم چگونه است گفتم: بسيار بد و ما را از يهوديان و نصرانيان و مجوسان و مشركان هم بدتر مى‏دانند، فرمود: نه به خداوند سوگند يك نفر از شما هم در ميان آتش ديده نخواهد شد.پ 112- على عليه السّلام فرمود: من و رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله كنار حوض قرار مى‏گيريم و خاندان ما هم با ما خواهند بود، هر كس مى‏خواهد نزد ما بيايد بايد به گفته‏هاى ما عمل كند و كارهاى ما را انجام دهد، ما اهل بيت اهل شفاعت هستيم اينك براى ملاقات ما بشتابيد.

 

پ‏ما در كنار حوض هستيم، و دشمنان خود را از آن دور مى‏كنيم و دوستان خود را از آن سيراب مى‏گردانيم هر كس از آن حوض سيراب گردد هرگز تشنه نمى‏گردد، حوض ما از دو جوى آب بر مى‏دارد كه از بهشت جريان پيدا مى‏كنند يكى از آنها تسنيم و ديگرى معين نام دارند.

كنار آن حوض زعفران مى‏رويد، و ريگ‏هاى ته آن از در و ياقوت مى‏باشند، كارها همه بدست خدا قرار دارند و بندگان نمى‏توانند كارى بكنند، و اگر در دست مردم بود كسى را بر ما اختيار نمى‏كردند، و اين پروردگار است كه هر كس را بخواهد برحمت خود اختصاص مى‏دهد.

اينك خداوند را سپاسگزارى كنيد كه شما را به رحمت خود مخصوص گردانيد و شما را از نعمت خود بهره‏مند و پاكيزه آفريد، ذكر ما اهل بيت شما را از هر بيمارى و خستگى و وسواس نجات مى‏دهد، و اگر كسى ما را دوست بدارد خداوند را از خود راضى كرده است، كسانى كه راه ما را بگيرند فردا با ما خواهند بود و در مقام قرب خداوند قرار خواهند گرفت.

كسانى كه منتظر فرج ما باشند مانند كسانى هستند كه در راه خداوند در خون خود بغلطند و هر كس فرياد استغاثه ما را بشنود و به يارى ما نشتابد خداوند او را با مغز در آتش جهنم خواهد انداخت، هنگامى كه مردم مبعوث گردند بايد از در خانه ما بگذرند، و در اين هنگام راهها بر آنان تنگ خواهد شد.

ما دروازه اسلام هستيم و هر كس از آن در وارد شود نجات پيدا مى‏كند و هر كس از آن تخلف نمايد سقوط مى‏كند، راه خداوند از خانه ما آغاز مى‏گردد و به همين جا پايان مى‏گيرد، خداوند بوسيله ما اوضاع و احوال را تغيير مى‏دهد و لوح محو و اثبات بدست ما اجراء مى‏شود، و باران به خاطر ما مى‏ريزد.

از رحمت خداوند وسعه فيض او مغرور نشويد و خداوند را فراموش نكنيد، اگر بدانيد كه اقامت در بين دشمنان و صبر در آزار و آذيت آنان چه فوائدى براى شما دارد هر آينه ديدگان شما روشن مى‏شد اگر مرا از دست بدهيد به اندازه‏اى ظلم و جور زياد مى‏گردد كه آرزوى مرگ مى‏كنيد.

 

پ‏آنها بعد از من حقوق خداوند را سبك خواهند شمرد و ترس از پروردگار نخواهند داشت، هنگامى كه چنان شد شما بريسمان خداوند چنگ بزنيد و از هم پراكنده نگرديد، و صبر و استقامت داشته باشيد و نماز را ترك نكنيد و تقيه را پيشه خود سازيد، و بدانيد كه خداوند بنده متلون خود را دوست نمى‏دارد.

هرگز دور نشويد و در ولايت اهل حق ثابت باشيد، و هر كس ما را ترك كند و دنبال ديگران برود هلاك مى‏گردد، و هر كس دنبال ما را بگيرد به ما مى‏رسد، و هر كس راهى جز راه ما را بگيرد غرق مى‏گردد و دوستان ما را افواجى از رحمت خداوند فرا مى‏گيرند، و دشمنان ما گرفتار گرداب‏هاى عذاب مى‏شوند.

راه ما راه ميانه مى‏باشد و به كار بستن دستورات ما رستگارى مى‏آورد، بهشتيان به منازل شيعيان ما نگاه مى‏كنند همان گونه كه ستارگان درخشان در آسمان مشاهده مى‏شوند، كسانى كه از ما پيروى كنند گمراه نمى‏گردند، و هر كس ما را ترك گويد و منكر ما شود راه به جايى پيدا نمى‏كند.

آنها كه با ما جنگ كنند و يا به دشمنان ما كمك نمايند، رهائى پيدا نخواهند كرد، كسانى كه بخواهند ما را تسليم دشمنان كنند مورد عنايت قرار نخواهند گرفت، اينك به خاطر دنياى پست و ناچيز كه ثباتى ندارد ما را ترك نگوئيد و از ما فاصله نگيريد، و هر كس دنيا را بر آخرت ترجيح دهد بسيار در حسرت خواهد بود.

روشنائى مؤمن شناختن حق ما مى‏باشد و سخت‏ترين كورى آن است كه حق ما را مشاهده نكنند و به فضل ما ننگرند، اين كور دلان با ما عناد دارند و بدون اينكه گناهى انجام داده باشيم با ما دشمنى مى‏كنند، ما آنها را بطرف حق دعوت كرديم ولى آنان مردم را به فتنه و آشوب فرا خواندند.

ما پرچمى داريم هر كس در پناه آن قرار گيرد محفوظ مى‏ماند، و هر كس به شتاب خود را زير آن پرچم برساند رستگار مى‏گردد، و هر كس از آن تخلف كند هلاك مى‏شود، و هر كس به آن چنگ زند نجات پيدا مى‏كند، شما آبادكنندگان زمين هستيد كه خداوند شما را جانشين قرار داده است تا بنگرد شما چه مى‏كنيد.

 

پ‏اينك مى‏دانيد خداوند مراقب شما مى‏باشد شما هم مراقب اعمال خود باشيد، راه درست و صحيح را در پيش گيريد و نگذاريد ديگران براى شما راه انتخاب كنند، شما در بدست آوردن مغفرت خدا با هم مسابقه دهيد و به بهشتى كه پهناى آن به اندازه زمين و آسمان است و براى پرهيزگاران مهيا شده در آييد.

اينك بدانيد كه جز با تقوى و نيكوكارى به آن بهشت نخواهيد رسيد، و هر كس راهى را كه خداوند براى گرفتن احكام معين كرده ترك گويد، پروردگار شيطانى بر او مسلط مى‏كند كه همواره با او خواهد بود، شما را چه شده كه اين اندازه به دنيا دل بسته‏ايد و به آن دل خوش كرده‏ايد.

شما عزت خود را ترك كرديد و سعادت خود را از دست داديد و نيرو و نشاط خود را تمام كرديد، آيا از خداوند حيا نمى‏كنيد و براى خود فكرى نداريد، شما در هر روز مورد ظلم قرار مى‏گيريد ولى از خواب غفلت بيدار نمى‏شويد و از اين سستى دست برنمى‏داريد.

مگر مشاهده نمى‏كنيد كه دين شما كهنه مى‏گردد ولى شما دست از غفلت بر نمى‏داريد و دنيا شما را فريفته است خداوند متعال مى‏فرمايد: به ظالمان و ستمگران تكيه نكنيد كه آتش جهنم شما را فرا خواهد گرفت و كسى غير از خداوند نمى‏تواند از شما يارى كند و شما را نجات دهد.پ 113- ابراهيم احمرى گويد: خدمت حضرت باقر عليه السّلام رسيدم در حالى كه زياد احلام هم در نزد آن جناب بودند، ابو جعفر فرمود: اى زياد چرا پاهايت از هم جدا شده و شكاف برداشته‏اند، زياد گفت: قربانت گردم شتر لاغر مرا به اين روز انداخته و شوق ديدار شما مرا چنين كرده است.

در اين جا زياد اندكى مكث كرد و گفت: قربانت شوم گاهى در خلوت قرار مى‏گيرم و شيطان مى‏آيد و مرا بياد گناهان گذشته مى‏اندازد و در اين هنگام ياس براى من پيش مى‏آيد، ولى متذكر دوستى و علاقه خود به شما مى‏شوم و انقطاع من به شما موجب دلگرمى مى‏گردد.

امام عليه السّلام فرمود: اى زياد مگر دين جز حب و بغض ديگرى هم هست، و بعد

 

اين آيات شريفه را قرائت كردند كه خداوند مى‏فرمايد:پ پروردگار دوستى ايمان را در دل شما نهاد و دل شما را به آن زينت داد كفر و فسق و معصيت را براى شما زشت ساخت، و آن گروه رستگار هستند.

اينها به جهت فضل و كرمى است كه خداوند بر شما روا داشت و نعمتى است كه به شما ارزانى فرمود، و خدا هر چه انجام مى‏دهد از روى علم و حكمت است، و نيز فرمود: دوست مى‏دارند كسانى را كه بطرف آنها هجرت مى‏كنند، و فرمود: اگر خداوند را دوست مى‏داريد او گناهان شما را مى‏آمرزد و خدا آمرزنده و مهربان است.

مردى خدمت حضرت رسول صلّى اللَّه عليه و اله آمد و عرض كرد يا رسول اللَّه من روزه داران را دوست مى‏دارم ولى خود روزه نمى‏گيرم، نمازگزاران را دوست دارم خود نماز نمى‏گزارم، انفاق‏كنندگان را دوست دارم در صورتى كه خود صدقه نمى‏دهم.

رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمود: تو با كسانى هستى كه آنان را دوست مى‏دارى ولى هر چه عمل كنى همان را بدست مى‏آورى، و بعد فرمود: اگر از آسمان بلائى نازل گردد، هر كس بطرف امن خود خواهد رفت، و ما در هنگام مصيبت به رسول خدا پناه مى‏بريم، و شما هم به ما پناه مى‏آوريد.پ 114- حضرت صادق عليه السّلام فرمود: به خداوند سوگند نور مؤمن براى اهل آسمانها مى‏درخشد همان گونه كه ستارگان براى اهل زمين مى‏درخشند.پ امام صادق عليه السّلام فرمود: مؤمن ولى خدا مى‏باشد خدا او را يارى مى‏كند و كمك مى‏نمايد، مؤمن جز حق چيزى نمى‏گويد و جز از خدا از ديگرى نمى‏ترسد.پ امام صادق عليه السّلام حق مؤمن از كعبه هم بزرگتر است.پ 115- ابو سعيد مدائنى گويد: از حضرت صادق عليه السّلام پرسيدم معنى گفته خداوند متعال در قرآن مجيد كه فرمود: وَ ما كُنْتَ بِجانِبِ الطُّورِ إِذْ نادَيْنا چيست فرمود: اى ابو سعيد كتابى براى ما خداوند نوشته است قبل از اينكه خلايق را بيافريند، و اين كتاب دو هزار سال قبل از خلقت انسان‏ها نوشته شده است.

 

پ‏اين كتاب در مقام قرب خداوندى در زير عرش قرار دارد، و در آن كتاب نوشته‏شده‏اى شيعيان آل محمد قبل از اينكه از من سؤال كنيد من به شما مى‏دهم شما را مى‏آمرزم قبل از اينكه استغفار كنيد هر كس از شما نزد من بيايد و ولايت محمد را داشته باشد او را وارد بهشت مى‏كنم.پ 116- شيخ صدوق به سند خود از حضرت صادق عليه السّلام روايت مى‏كند كه فرمود: هنگامى كه در حيره بودم ابو جعفر دوانيقى گفت: يا ابا عبد اللَّه چگونه است مردى از شيعيان شما هنگامى كه در مجلسى قرار مى‏گيرد هر چه در باره مذهبش هست مى‏گويد، فرمود: براى اينكه چون حلاوت ايمان در دل دارند از اين رو آن را هر جا آشكار مى‏كنند.پ 117- محمد بن عمران گويد: پدرم از امام صادق عليه السّلام روايت مى‏كند كه فرمود: من به اتفاق پدرم روزى وارد مسجد شديم، در اين هنگام ديديم گروهى از ياران پدرم بين قبر و منبر جمع شده‏اند، پدرم بطرف آنها رفت و گفت: به خداوند سوگند من بوى خوش شما را دوست دارم، و اينك با تقوى و پرهيزگارى خود ما را يارى كنيد، و بدانيد كه جز با ورع و تقوى به ولايت ما نخواهيد رسيد.

هر كس از شما به امامى و يا قومى اقتداء كرد بايد با عمل و كردار آنها رفتار كند، شما شيعيان خداونديد و ياران پروردگار بشمار مى‏رويد، شما از گذشتگان و آيندگان پيشى گرفته‏ايد، در دنيا قبل از همه به ما روى آورده‏ايد، و در آخرت قبل از همه به بهشت مى‏رويد، به ضمانت خدا و رسول بهشت را براى شما ضمانت مى‏كنيم، شما پاك هستيد و زنان شما هم پاك هستند، آنها مانند حوريان مى‏باشند، و هر مؤمنى از صديقان است.

على عليه السّلام بارها به قنبر فرمودند: به شما مژده مى‏دهم و شما هم مژده بدهيد به خداوند سوگند رسول خدا از دنيا رفتند و بر همه امت خود خشمگين بودند جز شيعيان، آگاه باشيد كه چيزى پايه و اساسى دارد كه بر آن استوار است، و ريسمان محكم دين شيعيان هستند.

بدانيد هر كس شرفى دارد و شرف دين شيعيان مى‏باشند، و هر كس سيدى‏

 

داردپ و سيد مجالس مجلس شيعيان مى‏باشد، هر چيزى امامى دارد و امام زمين آن زمينى است كه شيعيان در آن سكونت دارند، و هر چيزى را خواهشى است و خواهش و شهوت دنيا آن است كه شيعيان در آن سكونت نمايند.

به خداوند سوگند اگر يكى از شما در روى زمين نبوديد خوشى‏هاى مخالفان شما كامل نمى‏گرديد، و براى آنها در آخرت بهره‏اى نيست، و ناصبيان هر چه عبادت كنند و كوشش نمايند مشمول اين آيه شريفه هستند كه خداوند فرمود:

خاشِعَةٌ  عامِلَةٌ ناصِبَةٌ  تَصْلى‏ ناراً حامِيَةً، هر كس از مخالفان شما دعائى كند دعاء او به نفع شما خواهد بود.

هر يك از شما از خداوند حاجتى بخواهد و يا سؤالى بكند خداوند صد خواسته او را بر مى‏آورد، و هر كس دعائى بكند خداوند صد دعاء او را اجابت مى‏كند، و هر كس كار نيكى بكند، پروردگار چند برابر به او مى‏دهد، و هر كس گناهى بكند محمد صلّى اللَّه عليه و اله او را شفاعت مى‏نمايد.

به خداوند سوگند روزه‏دار شما در باغهاى بهشت گردش مى‏كند و فرشتگان براى رستگارى او دعا مى‏كنند تا افطار نمايد، حاجيان و عمره‏كنندگان شما از خواص خداوند مى‏باشند، شما همه مدعو خداوند هستيد در ولايت او قرار داريد، و حزن و اندوهى بر شما نيست.

همه شما اهل بهشت هستيد و اينك براى انجام كارهاى نيك با هم رقابت و مسابقه دهيد، به خداوند سوگند كسى نزديك‏تر از ما به عرش خداوند نيست جز شيعيان ما، خداوند براى شيعيان ما نيكى‏هائى پديد آورده و آنها بايد خود را وارد فتنه‏ها نكند، تا دشمنان به آنها شماتت كنند و گناهان آنها را بزرگ بشمارند، اگر خود را نگه دارند فرشتگان به آنها سلام مى‏كنند.

امير المؤمنين عليه السّلام فرمود: آنها كه ولايت ما را قبول دارند هنگامى كه از قبرها برخيزند ترسى و اندوهى ندارند ولى ساير مردم خائف و محزون مى‏باشند.پ 118- حمران از صادق عليه السّلام روايت مى‏كند كه على بن ابى طالب فرمود:

كسانى كه به ولايت ما معتقد هستند روز قيامت در حالى كه چهره‏هاى نورانى دارند

 

از قبرها بيرون مى‏گردند،پ و ديدگان آنها روشن مى‏باشد، آنها از عذاب ايمن هستند و ترسى ندارند در حالى كه ديگران مى‏ترسند، و حزن دارند.

به خداوند سوگند يكى از شما نماز مى‏گذارد و بدون اينكه متوجه شود فرشتگان او را در بر مى‏گيرند و براى او دعا مى‏كنند تا آنگاه كه از نمازش فارغ گردد، بدانيد هر چيزى جوهرى دارد و جوهر آدميان ما و شيعيان ما هستند، آنها به عرش خداوند نزديك و مورد لطف خدا مى‏باشند، به خداوند سوگند اگر تكبر و افتخار آنها را فرا نگيرد از اين هم بيشتر مقام پيدا مى‏كنند و فرشتگان بر آنها سلام خواهند كرد.پ 119- عامر جهنى گويد: رسول اكرم صلّى اللَّه عليه و اله وارد مسجد شدند و ما گروهى در مسجد بوديم و در ميان ما ابو بكر و عمر و عثمان هم بودند و على هم در كنارى نشسته بود، رسول خدا هنگامى كه وارد مسجد شد در كنار على نشست، و بعد متوجه طرف چپ و راست شد و بعد فرمود: راست و چپ عرش منبرهائى از نور گذاشته شده و مردانى نورانى كه چهره‏هاى درخشان دارند در آنها قرار گرفته‏اند.

در اين هنگام ابو بكر برخاست و گفت يا رسول اللَّه پدرم و مادرم فدايت باد من از آنها مى‏باشم، رسول خدا فرمود: بنشنيد، بعد از آن عمر برخاست و گفت: يا رسول اللَّه آنها را براى ما وصف كنيد، در اين هنگام رسول خدا دست بر شانه على گذاشتند و گفتند آنها اين شخص و شيعيان او هستند.پ سدير صيرفى گويد: خدمت امام عليه السّلام رسيدم و ابو بصير و گروهى نزد آن حضرت بودند بعد از اينكه مجلس آماده شد حضرت متوجه من شد و فرمود: اى سدير دوستان ما كسانى هستند كه خداوند را در حال قيام و قعود و خواب و مرگ و زندگى عبادت مى‏كنند.

گويد: گفتم: قربانت گردم عبادت در حال قيام و قعود و زندگى را فهميدم ولى معنى عبادت در هنگام خواب و مرگ را نفهميدم فرمود: دوست ما سرش را مى‏گذارد و به خواب مى‏رود و هنگامى كه وقت نماز فرا رسد دو فرشته كه در زمين آفريده شده‏اند و هرگز به آسمانها صعود نكرده‏اند و ملكوت آنجا را مشاهده‏

 

ننموده‏اند در نزد او نماز مى‏خوانند تا بيدار گرددپ و ثواب نماز آن دو فرشته براى او نوشته مى‏شود.

يك ركعت از نماز آن دو فرشته معادل هزار نماز از نماز آدميان مى‏باشد ولى ما هر گاه قبض روح شود فرشتگان موكل بر او به آسمان صعود مى‏كنند و مى‏گويند بار خدايا بنده‏ات عمرش تمام شد، و تو مى‏دانى كه او در گذشته است، اينك اجازه بدهيد در اطراف زمين و آسمان به عبادت تو مشغول گرديم.

خداوند متعال براى آنها وحى مى‏فرستد كه در آسمان و زمين كسانى هستند كه مرا عبادت مى‏كنند و من به عبادت آنها نيازى ندارم بلكه آنها به عبادت نياز دارند، اكنون نزد قبر ولى من برويد، آنها مى‏گويند بار خدايا اين كيست كه به دوستى تو خوشبخت مى‏شود و اين همه كرامت پيدا مى‏كند.

خداوند به آن فرشتگان وحى مى‏كند كه آن دوست من در هنگام اخذ ميثاق به محمد بنده من و وصى و فرزندان او پيمان بست، اينك فرود آييد و در كنار قبر او عبادت كنيد تا قيامت آغاز گردد، آن دو فرشته فرود مى‏آيند و در نزد قبر او نماز مى‏گذارند تا آنگاه كه مبعوث گردد و ثواب نماز كه با هزار ركعت نماز آدميان برابرى مى‏كند براى او نوشته مى‏گردد.

سدير گويد: عرض كردم قربانت گردم پس دوستان شما در حال خواب و مردن بيشتر از هنگام حيات و بيدارى عبادت مى‏نمايند، فرمود اى سدير تو از موضوع دور هستى، دوستان ما روز قيامت شفاعت مى‏كنند و خداوند هم شفاعت آنها را قبول مى‏كند.پ 121- معاوية بن عمار از حضرت صادق و او از پدرانش عليهم السّلام روايت مى‏كند كه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمود: هنگامى كه روز قيامت بر پا شود گروهى كه از چهره‏هاى آنها روشنائى پخش مى‏شود در حالى كه روى منبرهائى از نور قرار گرفته‏اند وارد محشر مى‏گردند كه گذشتگان و آيندگان به حال آنها غبطه مى‏خورند.

رسول خدا در اين جا اندكى سكوت كردند و بار ديگر همان سخن را تكرار نمودند، عمر بن خطاب گفت: پدر و مادرم فدايت باد آنها شهيدان هستند، فرمود:

 

پ‏آرى آنها شهيدان مى‏باشند ولى نه از آن شهيدانى كه شما گمان مى‏كنيد، گفت آنها پيامبران هستند، فرمود: پيامبران مى‏باشند ولى نه از آن پيامبرانى كه شما خيال مى‏كنيد.

گفت: آنها اوصياء مى‏باشند فرمود: آنها اوصياء هستند ولى نه از آن اوصيائى كه شما خيال مى‏كنيد گفت آنها از اهل آسمانها و يا زمين مى‏باشند، فرمود:

از اهل زمين، گفت بفرمائيد آنها كدام كسان هستند.

رسول خدا فرمود: آنها همين على كه در مقابل شما قرار گرفته و شيعيان او هستند، فقط زنازادگان قريش او را دشمن مى‏دارند و يهوديان انصار با وى مخالفت مى‏كنند و حرامزادگان عرب كينه او را در دل مى‏گيرند و اشقياء از ساير مردم هم از او منحرف مى‏باشند اى عمر دروغ مى‏گويد كسى كه مرا دوست دارد ولى با على دشمنى مى‏كند.پ 122- عامر بن سمط گويد: حضرت باقر عليه السّلام فرمود: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمودند: گروهى روز قيامت در محشر حاضر مى‏گردند كه جامه‏هائى از نور در بر دارند، و چهره‏هاى آنها هم نورانى مى‏باشد و آثار سجود در پيشانى آنها نمايان مى‏باشد.

اين گروه از بين مردم عبور مى‏كنند و صفها را از هم مى‏شكافند تا به مقام قرب پروردگار مى‏رسند، پيامبران به حال آنها غبطه مى‏خورند و فرشتگان و صالحان و شهداء و نيكان به آنها نگاه مى‏كنند، سپس رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمود: آنها على و شيعيان او مى‏باشند.پ 123- مالك جهنى گويد: حضرت صادق عليه السّلام فرمود: اى مالك آيا نمى‏خواهيد نماز بگذاريد، و زكاة بدهيد و دست خود را نگه داريد تا داخل بهشت شويد، بعد فرمود: اى مالك هر كس در دنيا براى خود امامى اتخاذ كند و هنگامى كه وارد محشر مى‏شود آن امام و ماموم يك ديگر را لعنت مى‏كنند جز شما و كسانى كه مانند شما باشند، فرمود: مرده شما كه با عقيده به امامت ما بميرد مانند شهيدى است كه در راه خدا جنگ مى‏كند.

 

پ‏مالك گويد: يكى از روزها كه من در خدمت آن جناب بودم با خودم از فضيلت آنها حديث نفس مى‏كردم، فرمود: اى مالك به خداوند سوگند شما از شيعيان ما هستيد، خيال نكنيد كه شما در باره ما افراط مى‏كنيد، اى مالك آنها كه نمى‏توانند خدا و رسول را وصف كنند ما را هم نمى‏توانند وصف نمايند، و هم چنين توانائى وصف مؤمن را هم ندارند.

اى مالك هنگامى كه مؤمن با برادرش ملاقات مى‏كند و با او مصافحه مى‏نمايند، خداوند نظر رحمت خود را بر آنها مى‏افكند و گناهان آنها فرو مى‏ريزد تا هنگامى كه از هم جدا گردند و كسى توانايى ندارد اين را وصف و تعريف كند، پدرم مى‏گفت هر كس ولايت ما را تعريف كند آتش را نخواهد چشيد.پ 124- جابر بن عبد اللَّه گويد: رسول اكرم صلّى اللَّه عليه و اله در عرفات بودند و على هم در مقابل او بودند و ما هم با او بوديم، در اين هنگام رسول خدا به على اشاره كردند نزد او برود، على هم نزد او رفت، فرمود: دست خود را بر دستم قرار ده، و بعد دست على را گرفت و فرمود: من و شما از يك درخت خلق شديم، من اصل و تو فرع و حسنين برگهاى آن هستند، و هر كس به آن چنگ زند وارد بهشت مى‏گردد.پ 125- عباد بن صهيب گويد: حضرت باقر عليه السّلام از پدرانش روايت مى‏كند كه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمود: درخت من هستم، و فاطمه فرع آن است، على آن درخت را بارور كرد، و حسنين هم ميوه آن هستند، برگهاى درخت آويزان مى‏باشند، هر كس به آن درخت و شاخه‏هاى آن دست بزند خداوند او را وارد بهشت مى‏كند.

گفته شد: يا رسول اللَّه ما درخت و فرع آن را شناختيم، پس شاخه‏هاى آن چه كسانى مى‏باشند، فرمود عترت من هستند، هر كس ما اهل بيت را دوست بدارد، و به دستورات ما رفتار كند، و قبل از اينكه به حساب او برسند خود به حسابش برسد خداوند متعال از وى راضى مى‏گردد و او را داخل بهشت مى‏گرداند.پ 126- حسنين عليها السلام از پدر خود على عليه السّلام روايت مى‏كنند كه مردى از انصار خدمت حضرت رسول صلّى اللَّه عليه و اله رسيد و گفت: يا رسول اللَّه من توانائى دورى از شما را

 

ندارم،پ من وارد منزل خود مى‏گردم و ياد شما را مى‏كنم و بار ديگر كارهاى خود را رها مى‏كنم و مى‏آيم خدمت شما، و اين فقط براى دوستى و محبت شما مى‏باشد.

من با خود فكر مى‏كنم كه روز قيامت هنگامى كه شما را وارد بهشت كردند و در جايگاه بلندت جاى دادند من در آن هنگام چه كنم در اين هنگام اين آيه نازل شد وَ مَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَ الرَّسُولَ فَأُولئِكَ مَعَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مِنَ النَّبِيِّينَ وَ الصِّدِّيقِينَ وَ الشُّهَداءِ وَ الصَّالِحِينَ وَ حَسُنَ أُولئِكَ رَفِيقاً، رسول خدا آيه را براى او خواندند و او را به جوار خود بشارت دادند.پ 127- موسى بن عبد اللَّه از پدرش و او از پدرانش عليهم السّلام روايت مى‏كند كه گفت: مردى حضور رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله آمد و گفت: يا رسول اللَّه مردى نمازگزاران و روزه‏داران و زكاةدهندگان را دوست دارد ولى خودش جز نماز و روزه واجب و زكاة واجب كارى انجام نمى‏دهد، رسول خدا فرمود: مردم با آنچه دوست دارند مى‏باشند.پ 128- محمد بن عبد الرحمن گويد: از حضرت صادق عليه السّلام شنيدم فرمود:

رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمودند: شيعيان را سبك نشماريد، كه هر يك از آنها به اندازه قبيله ربيعه و مضر شفاعت مى‏كنند.پ 129- يحيى بن ابى علاء از حضرت صادق عليه السّلام روايت مى‏كند كه على عليه السّلام خدمت حضرت رسول صلّى اللَّه عليه و اله رسيدند در حالى كه در خانه ام سلمه بودند، رسول خدا هنگامى كه على را ديد فرمود: اى على حالت چگونه خواهد بود در آن هنگام كه همه ملت‏ها جمع شوند و ميزان‏هاى عدل نصب گردند و مردم را براى حساب و محاكمه آماده سازند.

راوى گويد: در اين هنگام اشك از ديدگان على عليه السّلام جارى شد، رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمود: اى على چرا گريه مى‏كنيد به خداوند سوگند تو و شيعيانت در آن روز با چهره‏هاى سفيد و سيراب در محضر حاضر مى‏گرديد، صورت‏هاى آنها نورانى و شاداب و خندان هستند.

در آن روز دشمنانت را حاضر مى‏كنند در حالى كه صورت‏هاى آنان سياه‏

 

است‏پ آنها افرادى شقى و بد عاقبت هستند و معذب مى‏باشند، خداوند متعال فرموده كسانى كه ايمان آوردند و كارهاى شايسته انجام دادند آنها بهترين مردم هستند، اين‏ها شما و شيعيان شما مى‏باشند ولى آنهائى كه كافر شدند و آيات را انكار كردند بدترين مردم هستند و اين جماعت دشمنان شما مى‏باشند.پ 130- مهزم گويد: از حضرت صادق عليه السّلام شنيدم مى‏فرمود: اگر بخواهى شيعيان على را در روى زمين بشمارش درآورى در آن هنگام مشاهده مى‏كنى كه اكثر مردم هيزم‏هاى جهنم باشند و خداوند بخاطر شما به آنها نعمت مى‏دهد.

اگر شيعيان على عليه السّلام روى زمين نبودند بارانى مشاهده نمى‏كردى، هر گاه يكى از شما از خانه بيرون مى‏گردد در نامه او حسنه‏اى نيست اما هنگامى كه بخانه بر مى‏گردند نامه‏اش پر از حسنات مى‏باشد، و اين بخاطر ناسزائى است كه از دشمنان ما به شما مى‏رسد، و آنها به خاطر ما به شما فحش مى‏دهند.پ 131- ربيعة بن ناجد گويد: از على عليه السّلام شنيدم مى‏فرمود: مثل شيعيان ما مانند زنبور عسل مى‏باشد كه همواره مورد حقارت ساير پرندگان مى‏باشد، و اگر پرندگان مى‏دانستند در باطن آنها چه بركت‏هائى نهفته است آنها را ضعيف و ناچيز نمى‏دانستند.پ 132- روايت شده كه شيعيان را از اين جهت آل محمد عليهم السّلام مى‏گويند كه هر كس قومى را دوست بدارد از آنها شمرده مى‏شود اگر چه از جنس آنها نباشد و خداوند در اين باره مى‏فرمايد: يا مَعْشَرَ الْجِنِّ قَدِ اسْتَكْثَرْتُمْ مِنَ الْإِنْسِ وَ قالَ أَوْلِياؤُهُمْ مِنَ الْإِنْسِ، جنيان بر خلاف انس هستند اما چون با آنها دوست شدند از آنان بشمار رفته‏اند و همين گونه است كسانى كه آل محمد عليهما السّلام را دوست بدارند.پ 133- فرمود: علت اينكه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله و على عليه السّلام دو پدر خوانده شده‏اند از اين جهت است كه خداوند فرمود: وَ اعْبُدُوا اللَّهَ وَ لا تُشْرِكُوا بِهِ شَيْئاً وَ بِالْوالِدَيْنِ إِحْساناً، امام صادق عليه السّلام فرمود: مقصود از والدين رسول خدا و امير المؤمنين عليها السلام مى‏باشند.

فرمود: علت اينكه شيعيان ما را ايتام آل محمد عليهما السّلام مى‏دانند، براى اين است كه‏

 

اين دو پدر را از آنها گرفتند، و علت اينكه چرا فاطمه عليها السلام را فاطمه نام نهادند براى اين است كه شيعيان او از آتش نجات پيدا كرده‏اند.پ 134- ام كلثوم روايت مى‏كند كه مادرم فاطمه عليها السلام گفت: از رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله شنيدم فرمود: هنگامى كه مرا به معراج بردند وارد بهشت شدم مشاهده كردم قصرى از در سفيد در آنجا بود و بر آن درى بود كه از در و ياقوت ساخته شده بود.

بر در آن قصر پرده‏اى آويزان بود، من سر خود را بلند كردم مشاهده نمودم در آن در نوشته‏اند لا اله الا اللَّه محمد رسول اللَّه على ولى اللَّه و در كنار آن پرده نوشته‏اى ديگر ديدم كه در آن نوشته بودند مبارك باد مبارك باد بر شيعيان على و كدام افراد مانند آنها مى‏باشند.

من وارد آن قصر شدم ديدم آن را از عقيق ساخته‏اند و درى از نقره كه باز بر جد زينت داده بودند، بر در پرده‏اى آويخته بودند و من بالاى سر خود نگاه كردم ديدم در آن نوشته‏اند محمد رسول اللَّه على وصى المصطفى، و در گوشه‏اى ديگر نوشته بودند شيعيان على را به پاكى در هنگام تولد بشارت دهيد.

از آن قصر به قصر ديگرى رفتم و آن را از زمرد سبز رنگ ساخته بودند قصرى كه زيباتر از آن را نديده‏ام، در اين قصر درى بود كه از ياقوت سرخ ساخته شده و با مرواريد مزين كرده بودند، بر اين در پرده‏اى آويخته بودند هنگامى كه آن را بلند كردم مشاهده كردم نوشته‏اند على و شيعيان او رستگار مى‏باشند.

از جبرئيل پرسيدم اين قصر متعلق به كيست، فرمود: از آن پسر عمويت على بن ابى طالب است، همه مردم روز قيامت برهنه محشور مى‏گردند جز شيعيان على، و مردم را به نام مادران خطاب مى‏كنند جز شيعيان على كه آنها را به نام پدران خطاب مى‏نمايند، گفتم: چرا جبرئيل گفت: براى اينكه آنها على را دوست مى‏دارند و از اين جهت مولد آنها پاك مى‏شود.پ 136- ابو بصير گويد: حضرت صادق عليه السّلام فرمود: اى ابو محمد خداوند متعال فرشتگانى دارد كه گناهان را از شيعيان ما مى‏برند همان گونه كه باد برگ‏ها را

 

از درخت‏ها مى‏ريزد، و خداوند هم در اين مورد فرموده: يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ ... وَ يَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِينَ آمَنُوا، به خداوند سوگند در اين جا مقصود شما هستيد.پ حماد گويد: از حضرت صادق عليه السّلام پرسيدند فرشتگان زياد هستند يا بنى آدم فرمود: سوگند به خدائى كه جانم در دست او مى‏باشد فرشتگان آسمانها از عدد خاك‏هاى زمين هم زياد هستند، در آسمان به اندازه پاى آدمى هم جايى نيست كه در آن فرشته‏اى نباشد و آن فرشتگان پيوسته به ذكر و تسبيح و تقديس مشغول هستند.

در زمين هم درختى و گياهى نيست مگر اينكه در كنار آن فرشته‏اى هست كه بر آن موكل مى‏باشد و هر روزى وظائف و اعمال آنها را مى‏آورد، و خداوند به حال آنها آگاه است، هر كدام از آن فرشتگان هر روز به ولايت ما خود را به خداوند نزديك مى‏كنند، و براى دوستان ما استغفار مى‏نمايند، و دشمنان ما را مورد لعن و نفرين قرار مى‏دهند و از خداوند مى‏خواهند كه بر آنها عذاب نازل كند.

مقصود از آيه شريفه: الَّذِينَ يَحْمِلُونَ الْعَرْشَ رسول خدا و اوصياء او عليهم السّلام مى‏باشند كه حاملان علم خدايند و مقصود از وَ مَنْ حَوْلَهُ فرشتگان هستند و مقصود از يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ ... وَ يَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِينَ آمَنُوا، شيعيان آل محمد عليهما السّلام مى‏باشند.

مقصود از آيه شريفه رَبَّنا وَسِعْتَ كُلَّ شَيْ‏ءٍ رَحْمَةً وَ عِلْماً فَاغْفِرْ لِلَّذِينَ تابُوا، كسانى هستند كه تابع ولايت بنى اميه و ديگران شده‏اند، و مقصود از وَ اتَّبَعُوا سَبِيلَكَ كسانى مى‏باشند كه از خداوند متابعت كرده‏اند.

مقصود از وَ قِهِمْ عَذابَ الْجَحِيمِ تا الْحَكِيمُ كسانى هستند كه على عليه السّلام را دوست مى‏دارند و مقصود از وَ قِهِمُ السَّيِّئاتِ وَ مَنْ تَقِ السَّيِّئاتِ يَوْمَئِذٍ فَقَدْ رَحِمْتَهُ روز قيامت مى‏باشد وَ ذلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ يعنى كسانى كه خداوند آنها را از ولايت اين گروه نجات داد.پ در تفسير امام آمده است كه صِراطَ الَّذِينَ أَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ، يعنى بگوئيد بار خدايا ما را به راه كسانى كه بر آنها نعمت‏هاى خود را ارزانى داشتى و به آنها در راه دين و شريعت و اطاعت خود توفيق دادى راهنمايى بفرما.

 

پ‏آنها كسانى هستند كه خداوند در باره آنها فرمود: هر كس از خدا و رسول اطاعت كند با انبيا و صديقان و شهدا و صالحان كه مورد لطف و عنايت خداوندى هستند محشور ميكند و با رفاقت و همنشينى با آنان زندگى خوش و لذت بخشى را خواهد گذرانيد.

مقصود از «منعم عليهم» كسانى نيستند كه مال و ثروت داشته باشند و يا بدن آنها سالم باشد اگر چه مال و صحت بدن خود از نعمت‏هاى خداوندى بشمار ميروند، اما آن طور نيست كه هر كس مالى داشته باشد و يا از بدن سالمى برخوردار شود مورد لطف خداوند هست.

بسيار واضح و روشن است كه گروهى از مال داران و افراد سالم و تندرست كافر هستند و در زمره فاسقان بشمار ميروند و ما هرگز قصد نداريم كه در دعاى خود از خداوند راه اين‏ها را طلب كنيم و آن راه را ادامه دهيم، زيرا در اين راه سعادت و رشدى نيست.

بلكه مقصود از اين دعا آن است كه از خداوند بخواهيم كه ما را به راه مؤمنان و صديقان كه راه پيامبران و امامان را گرفته‏اند و رستگار شده‏اند هدايت كند و ايمان به خداوند را در دل ما جاى گزين نمايد و ثابت نگه دارد و سعادت دنيا و آخرت را به ما بدهد.

از خداوند متعال مى‏خواهيم ما را به ولايت محمد و آل پاك او عليهم السّلام رهنمائى كند و به ما توفيق دهد كه از ياران پاك و اصحاب برگزيده او پيروى كنيم، و با نگهدارى زبان خود را از گزند بدخواهان و بندگان ظالم خداوند حفظ كنيم و گرفتار گناهان كه بندگان در آن افتاده‏اند نشويم.

شما بايد با بدكاران و ظالمان رفتارى داشته باشيد كه موجب آزار و اذيت مؤمنين فراهم نگردد، و همواره حقوق برادران مؤمن خود را مراعات نمائيد، هر بنده و كنيزى كه محمد عليهما السّلام و اصحاب و ياران او را دوست مى‏دارد، و با دشمنان آنها دشمنى مى‏كند بايد مواظب اعمال خود باشد.

او بايد خود را از عذاب خداوند نگهدارد و خود را در حصارى محكم و

 

استوار قرار دهد تا هيچ گزندى به او نرسد و دين و دنيايش محفوظ باشد،پ هر بنده و كنيزى كه با بنده خدا به نيكى و محبت رفتار كند و با روى خوش و اخلاق نيكو در جامعه زندگى نمايد سعادتمند مى‏گردد.

زندگى معتدل او را در باطل وارد نكند و به گمراهى نكشاند، و حق را از دست ندهد و دين او را تباه نكند، خداوند متعال اين گونه بندگان را پاكيزه مى‏گرداند و باطنشان را پاك مى‏كند و بصيرت در دين به آنها مى‏دهد و فكر روشن و زيبائى به آنان عطا مى‏فرمايد.

اين چنين بنده‏اى اسرار ما را حفظ مى‏كند و سختى و مشقت‏ها را از دشمنان ما تحمل مى‏نمايد خداوند به اين بنده ثواب و پاداش جنگ‏جويان را مى‏دهد و آنها را در زمره كسانى كه در راه خدا جهاد مى‏كنند و خونشان را ايثار مى‏نمايند محشور خواهد كرد.

هر بنده‏اى كه با خود پيمان بندد حقوق برادران خود را كاملا اداء كند و هر چه در امكان دارد به آنها كمك نمايد و از لغزشهاى آنان درگذرد، و اگر غفلتى از برادران ايمانى او ظاهر شده برخ او نكشد و در برابر او به كنجكاوى نپردازد خداوند هم روز قيامت مى‏گويد چون حقوق برادران را نيكو اداء كردى من هم از تو در مى‏گذرم.

خداوند مى‏فرمايد: حالا كه تو در باره برادرانت گذشت كردى من شايسته‏تر و بخشنده‏تر مى‏باشم كه در باره‏ات گذشت كنم و از اعمال تو چشم پوشى نمايم و با تو مسامحه و احسان داشته باشم، من امروز وعده‏هائى كه به شما داده‏ام انجام مى‏دهم، و از فضل واسع خود شما را بهره‏مند مى‏سازم، و از كوتاهى تو نسبت به بعضى مى‏گذرم.

امام عليه السّلام فرمود: در اين هنگام او را به محمد و آل او عليهم السّلام و ياران او ملحق مى‏كنند و در زمره نيكان و شيعيان آنها محشور مى‏گردانند، بعد از اين رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله به بعضى از ياران خود فرمود: اى بنده خدا براى خدا با مردم دوستى كنيد و براى رضايت او با مردم دشمنى نمائيد.

 

پ‏به ولايت و دشمنى خداوند نمى‏رسند مگر با اين خصوصيات، و هيچ كس از ايمان خود اگر چه نماز و روزه‏اش هم زياد باشد بهره‏اى نخواهد برد مگر اينكه متصف به آن صفات باشد امروز بيشتر دوستى‏هاى شما بخاطر مسائل دنيائى مى‏باشد، و حب و بغض شما هم پيرامون اين گونه مسائل دور مى‏زند، و اين‏ها در نزد خدا ارزشى ندارند.

مردى عرض كرد: يا رسول اللَّه من از كجا بدانم دشمنى من با مردم براى خداوند است، دوست خداوند كيست تا او را دوست بدارم و دشمن او كدام است تا وى را دشمن گيرم، در اين هنگام رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله اشاره به على عليه السّلام كردند.

 

رسول اكرم فرمود: اين ولى خداوند است اكنون او را دوست بدار، و دشمن او هم دشمن خداوند است او را دشمن باش، دوستان او را دوست بدار، اگر چه كشنده پدرت باشد و دشمنش را دشمن بدار اگر چه پدر و يا فرزندانت باشند.