سلامتى و توانگرى در دين است

پ‏1- ايوب بن حر گويد امام صادق در تفسير آيه شريفه فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا فرمود: آگاه باشيد بر او دست پيدا كردند و او را گشتند، ولى مى‏دانيد خداوند او را از چه نگاه داشت، آنها سعى كردند كه دينش را از او بگيرند ولى خداوند او را از مكر آنان بازداشت و دينش را حفظ كرد.پ 2- ابو جميله گويد: حضرت صادق عليه السّلام فرمود: امير المؤمنين سلام اللَّه عليه در وصيت نامه خود فرمودند: بدانيد قرآن در شب و روز هادى شما مى‏باشد، و در شب‏هاى تاريك چراغ شما هست، مشكلات و گرفتارى‏هاى شما را برطرف مى‏كند و نادارى را از شما دور مى‏گرداند.

هر گاه مشكلات و ناراحتى براى شما پيش آمد اموال خود را فداى جان خود كنيد، و هر گاه حادثه‏اى فرود آمد جان خود را فداى دين خود كنيد، و بدانيد كسى به هلاكت مى‏رسد كه دينش را هلاك كرده باشد و جنگ‏جو كسى است كه با دينش بجنگد، و بدانيد كه فقرى بعد از بهشت نيست، و ثروتى بعد از دوزخ نخواهد بود اسير دوزخ رها نمى‏گردد و كورش شفا پيدا نمى‏كند.پ 3- فضيل از امام باقر عليه السّلام روايت مى‏كند كه فرمود: سلامتى دين و بدن بهتر از مال مى‏باشد و مال خود از زينت‏هاى زيباى دنيا بشمار مى‏رود.

 

پ‏4- يكى از روات گويد: مردى خدمت امام صادق عليه السّلام مى‏رسيد، و اين مرد مدتى بود كه به حج نمى‏رفت، يكى از دوستان او خدمت امام عليه السّلام رسيد و حضرت از حال وى جويا شد و فرمود او چه مى‏كند آن مرد پاسخ صريحى در باره او نداد و فقط گفت به مال دنيا مشغول است، فرمود: دينش چگونه است گفت: آن گونه كه شما دوست داريد، فرمود: بخداوند سوگند غنا در آن است.پ 5- داود بن فرقد گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: خداوند ميثاق مؤمن را چنين گرفته كه گفتارش مورد گواهى قرار نگيرد و بر دشمنش پيروز نگردد، اگر مؤمنى بخواهد انتقام خود را بگيرد در انظار مردم بى‏آب‏رو مى‏شود براى اينكه دهانش بسته است و نمى‏تواند هر چه مى‏خواهد بكند.پ 6- ابو حمزه ثمالى روايت مى‏كند كه امام صادق عليه السّلام فرمود: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمودند: خداوند از مؤمن به چهار گرفتارى پيمان گرفته است، از همه سخت‏تر مؤمنى مانند خودش او را حسد مى‏ورزد، يا منافقى كه دنبال او را مى‏گيرد، يا شيطانى كه او را گمراه مى‏كند، يا كافرى كه با او به جنگ مى‏پردازد، بعد از اين ديگر مؤمن مى‏تواند زندگى كند.پ 7- ابن مسكان گويد: امام جعفر صادق عليه السّلام فرمود: مؤمن از يكى از سه چيز و گاهى از هر سه نجات پيدا نمى‏كند، يا كسى در خانه در را روى او مى‏بندد و او را اذيت مى‏كند، يا همسايه‏اى كه او را آزار مى‏دهد، و يا كسى كه در هنگام كار و در ميان راه او را رنج مى‏دهد.

اگر مؤمنى بالاى كوه بلندى زندگى كند خداوند شيطانى را مى‏فرستد تا او را آزار دهد و راحتش نگذارد، خداوند براى مؤمن از ايمانش انسى قرار مى‏دهد كه از تنهائى وحشت نمى‏كند و همواره در آسايش به زندگى خود ادامه مى‏دهد.پ 8- داود بن سرحان گويد: از امام عليه السّلام شنيدم فرمود: مؤمن گرفتار چهار چيز و يا يكى از آنها مى‏باشد مؤمنى كه نسبت به وى حسادت دارد كه اين از همه سخت‏تر است، و يا منافقى كه همواره دنبال او هست، و يا دشمنى كه پيوسته با او جنگ مى‏كند و يا شيطانى كه او را گمراه مى‏سازد.

 

پ‏9- محمد بن عجلان گويد: در محضر امام صادق عليه السّلام بودم كه مردى از آن جناب چيزى خواست، امام فرمود: صبر كنيد خداوند برايت گشايش حاصل مى‏كند راوى گويد: امام اندكى سكوت كرد و بعد فرمود: براى من از زندان كوفه سخن بگو كه اكنون در چه حال است.

آن مرد پاسخ داد زندان كوفه تنگ و تاريك و بدبو مى‏باشد، و در بدترين حال قرار دارد، امام عليه السّلام فرمود: تو خود در زندان هستى و نمى‏دانى و حالا مى‏خواهى در زندان به راحتى زندگانى نمائى، مگر نمى‏دانى كه دنيا براى مؤمن يك زندان مى‏باشد.پ 10- سماعة بن مهران گويد: امام جعفر صادق عليه السّلام فرمود: خداوند متعال دوستان خود را در دنيا در معرض تير دشمنان خود قرار داده است.پ 11- شعيب گويد: از امام صادق عليه السّلام شنيدم فرمود: دنيا زندان مؤمن است و از كدام زندان تا كنون خيرى رسيده است.پ 12- عبد اللَّه بن سنان گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: مؤمن به چهار چيز گرفتار است شيطانى كه او را گمراه مى‏كند كافرى كه با او جنگ مى‏نمايد، مؤمنى كه بر وى حسد مى‏برد و اين از همه سخت‏تر است و يا منافقى كه دنبال او را مى‏گيرد و نقاط ضعف او را جمع مى‏كند.پ 13- جابر گويد: از امام باقر عليه السّلام شنيدم فرمود: هر گاه مؤمنى از دنيا برود شياطين فراوانى كه به اندازه ربيعه و مضر مى‏باشند در اطراف همسايگان او منتشر مى‏گردند، و اين تعداد قبلا به او مشغول بودند.پ 14- اسحاق بن عمار گويد: حضرت صادق عليه السّلام فرمود: در گذشته و حال و در آينده هم چنين است كه هر مؤمنى گرفتار همسايه‏اى مى‏شود كه او را آزار دهد، و اگر مؤمن در يكى از جزيره‏ها زندگى كند باز كسى در آنجا پيدا مى‏شود كه او را رنج دهد.پ 15- ابو خالد كابلى گويد: امام سجاد عليه السّلام فرمود: دوست داشتم كه به من اجازه داده مى‏شد سه بار با مردم سخن مى‏گفتم بعد از اين هر چه خدا مى‏خواست‏

 

پيش مى‏آمدپ و در اين هنگام با دست خود به سينه‏اش اشاره كردند و بعد فرمودند خير بهتر است در اين جا صبر كنيم.

 

سپس اين آيه شريفه را تلاوت كردند كه شما از كسانى كه قبل از شما كتاب داده شدند، و از كسانى كه شرك آوردند اذيت‏هاى زيادى خواهيد ديد، ولى شما صبر كنيد و تقوى داشته باشيد كه اين صبر و تقوى شما را در كارها صاحب عزم خواهد كرد، و بعد از اين دست خود را بلند كرد و روى سينه‏اش گذاشت.