پ1- حماد سمندرى گويد: به امام صادق عليه السّلام عرض كردم من وارد شهرهاى مشركان مىگردم و گروهى از خويشاوندان و دوستان مىگويند اگر تو در بلاد مشركان بميرى با آنها محشور مىگردى، فرمود: اى حماد هر گاه در آنجا مردم را بطرف ما فراخوانى و ياد ما باشى مانعى ندارد.
گويد: گفتم: من اين كار را مىكنم فرمود در شهرهاى مسلمانان مىتوانى از ما سخن بگوئى و مردم را بطرف ما فراخوانى گويد گفتم: خير، فرمود: پس حالا كه چنين است تو اگر در بلاد مشركان بميرى يك امت محشور مىگردى و نورى در مقابلت روشن مىگردد.پ 2- فضيل بن يسار گويد: خدمت حضرت صادق عليه السّلام بودم و عرض كردم
قربانت گردمپ من در مجالس اين مردم حضور پيدا مىكنم و در آنجا به ياد شما هستم، من در آنجا چه بگويم فرمود: هر گاه در مجالس اين گروه شركت كرديد بگوئيد: بار خدايا وسعت و خوشحالى به ما عطا كن و تو هر چه بخواهى مىتوانى بدهى.
