بخش اول بيان ثواب فضائل و ارتباط با آنها و مسرور نمودن و تماشاى جمالشان

پ‏امالى: ابان بن تغلب از حضرت باقر از پدر از جدش نقل ميكند كه پيامبر اكرم فرمود كسى كه ميخواهد بمن توسل جويد و كارى كند كه من روز قيامت شفاعتش را بنمايم ارتباط با اهل بيت من داشته باشد و آنها را مسرور كند.پ محاسن برقى: ابن مسلم از حضرت صادق عليه السّلام نقل كرد كه امير المؤمنين عليه السّلام فرمود يادآورى ما خانواده موجب شفاى تب و بيماريها است و از شك و ترديد جلوگيرى ميكند دوستى ما سبب خشنودى خداى تبارك و تعالى است.پ محاسن: محمّد بن على صائغ از حضرت صادق عليه السّلام نقل كرد كه فرمود نگاه به آل محمّد عبادت است.پ تفسير قمى: ابو حمزه از حضرت باقر عليه السّلام نقل كرد روز قيامت كه‏

 

مى‏شود خداوند اولين و آخرين را جمع ميكند يك منادى فرياد ميزند هر كس در نزد پيامبر اكرم يك خوبى دارد از جاى حركت كند گروهى حركت ميكنند ميفرمايد چه خوبى در نزد پيامبر داريد ميگويند ما خانواده او را پس از درگذشتش مزيت ميبخشيديم و برتر ميدانستيم بآنها گفته مى‏شود برويد ميان مردم بگرديد هر كس بشما خوبى كرده دست او را بگيريد و داخل بهشتش كنيد.پ محاسن برقى: حضرت صادق فرمود هر كه با ما ارتباط داشته باشد با پيامبر ارتباط دارد و هر كه با پيامبر ارتباط داشته باشد با خدا ارتباط دارد.پ محاسن: از امير المؤمنين نقل ميكند كه پيامبر اكرم فرمود هر كس نسبت بيكى از اهل بيت من خوبى كند پاداش او را روز قيامت خواهم داد.پ بشارة المصطفى: از حضرت صادق از آباء گرامش نقل كرد كه پيامبر اكرم فرمود هر كس بيكى از اهل بيت من در دنيا باندازه يك قيراط نيكى كند پاداش او را روز قيامت باندازه يك قنطار ميدهم «قنطار در قاموس چهل اوقيه از طلا است يا هزار و دويست دينار طلا يا هزار و دويست اوقيه طلا يا هفتاد هزار دينار يا هشتاد هزار درهم يا صد رطل از طلا يا نقره يا هزار دينار يا يك پوست گاو از طلا يا نقره».

مجلسى ميگويد: ابن بطريق در عمدة از تفسير ثعلبى نقل ميكند كه حضرت رضا عليه السّلام فرمود پيامبر اكرم فرموده است بهشت حرام شده بر كسى كه باهل بيت من ستم روا دارد و مرا در باره اهل بيتم بيازارد و هر كس يك خوبى بفرزندان عبد المطلب بكند و تلافى نشود خوبى او من در روز قيامت او را تلافى ميكنم وقتى مرا ديد.پ باسناد خود از حضرت صادق جعفر بن محمّد نقل ميكند كه پيامبر اكرم صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم فرمود خداوند تعالى قرار داده براى برادرم على بن ابى طالب فضائلى را كه از كثرت و زيادى شمرده نميشود هر كس يكى از فضائل او را بخواند با اقرار

 

بآن خداوند گناهان گذشته و آينده او را ميبخشد و هر كس يك فضيلت از فضائل او را بنويسد تا وقتى كه اثر آن نوشته باقى باشد ملائكه براى او استغفار ميكنند و هر كه گوش فرا دهد بيكى از فضائل او خداوند گناهان او را كه از راه گوش انجام داده مى‏آمرزد و هر كه تماشا كند بنوشته يكى از فضائل او خداوند گناهانى كه از راه چشم مرتكب شده مى‏آمرزد.

سپس فرمود نگاه بعلى بن ابى طالب عبادت است خداوند ايمان بنده‏اى را نمى‏پذيرد مگر با ولايت او و بيزارى از دشمنانش.پ عايشه گفت على بن ابى طالب پيش پدرم آمد در مرضى كه بهمان مرض از دنيا رفت پيوسته پدرم نگاه بعلى بن ابى طالب ميكرد چشم از او بر نميداشت وقتى على عليه السّلام خارج شد گفتم بابا مى‏بينم نگاه بعلى بن ابى طالب ميكردى و چشم از او بر نميداشتى گفت دخترم من اگر اين كار را ميكنم از پيامبر شنيدم ميفرمود نگاه بصورت على بن ابى طالب عبادت است.

 

توضيح: اين خبر را عامه و خاصه نقل كرده‏اند بعضى از متعصبين اهل سنت آن را تاويل نموده‏اند بصورتى كه براى منظور تاويل‏كننده سودى هم نداشته است بعضى گفته‏اند هر وقت على ميان لشكر مى‏آمد ميگفتند لا اله الا اللَّه چقدر بزرگوار است اين جوان لا اله الا اللَّه چقدر دانا است اين جوان لا اله الا اللَّه چقدر كريم است اين جوان يعنى چقدر با تقوى است لا اله الا اللَّه چقدر شجاع است اين جوان پس ديدن مردم على عليه السّلام را موجب گفتن لا اله الا اللَّه ميشد (يعنى بهمين جهت عبادت بود).