باب 69 در اينكه خداوند هيچ كس را بگناهى كه ديگرى انجام داده عقاب و مواخذه نميكند

در اين باب فقط دو آيه ذكر شد گر چه در پاورقى آيات و اخبار زيادى ذكر شده ولى در متن كتاب همين دو آيه است.

 [آيات‏]

پ‏1 سوره فاطر 18 وَ لا تَزِرُ وازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرى‏ وَ إِنْ تَدْعُ مُثْقَلَةٌ إِلى‏ حِمْلِها لا يُحْمَلْ مِنْهُ شَيْ‏ءٌ وَ لَوْ كانَ ذا قُرْبى‏- الى قوله تعالى- وَ مَنْ تَزَكَّى فَإِنَّما يَتَزَكَّى لِنَفْسِهِ وَ إِلَى اللَّهِ الْمَصِيرُ. كسى كه خوددارى حمل و بارى است بار گناه و زور و بال ديگرى باو متوجه نخواهد شد و اگر كسى كه داراى ثقل گناه است استدعا و التماس كمك و برداشتن بار گناه و فريادرسى را از ديگرى بنمايد بهيچ وجه باو تحميل نخواهد شد اگر چه طرف از بستگان و خويشانش باشد تا آنجا كه فرمود هر كس كه تزكيه و خود سازى نمايد فوائدش عائد خود او خواهد شد و بازگشت همه بسوى خداست.

2- سوره زمر 7 وَ لا تَزِرُ وازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرى‏ ثُمَّ إِلى‏ رَبِّكُمْ مَرْجِعُكُمْ فَيُنَبِّئُكُمْ بِما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ.

 

و هيچ كس وزر و وبال ديگرى را متحمل نخواهد شد سپس بازگشت شما بسوى خدا است كه شما را به نتايج اعمالتان آگاه ميفرمايد.