الباب الثامن و العشرون بكاء السماء و الارض على قتل الحسين عليه السلام و يحيى بن زكريا عليه السلام
متن :
حدثنى ابى رحمه الله و جماعة مشايخى : على بن الحسين ؛ و محمد بن الحسن ، عن سعد بن عبد الله ، عن يعقوب بن يزيد، عن احمد بن الحسن الميثمى ، عن على الازرق ، عن الحسن بن الحكم النخعى عن رجل قال
: سمعت امير المومنين عليه السلام فى الرحبة و هو يتلو هذه الاية (فما بكت عليهم السماء و الارض و ما كانوا منظرين ) و خرج عليه الحسين من بعض ابواب المسجد، فقال : ما ان هذا سيقتل و تبكى عليه السماء و
الارض .
باب بيست و هشتم گريستن آسمان و زمين بر شهادت حضرت حسين عليه السلام و يحيى بن زكريا عليه السلام
ترجمه :
(حديث اول )
پدرم رحمة الله عليه و جماعتى از اساتيدم (على بن الحسين و محمد بن الحسن ) از سعد بن عبد الله ، از يعقوب بن يزيد، از احمد بن الحسن الميثمى ، از على ارزق ، از حسن بن حكم نخعفى ، از شخصى نقل
كرده اند كه وى گفت :
در سرزمين رحبه از اميرالمومنين عليه السلام شنيدم كه اين آيه شريفه را تلاوت مى فرمودند:
(فما بكت عليهم السماء و الارض و ما كانوا منظرين ).
در اين هنگام حضرت حسين عليه السلام از يكى از درب هاى مسجد داخل شد، حضرت فرمودند: بدانيد اين (يعنى حضرت حسين عليه السلام ) عنقريب كشته خواهد شد و آسمان و زمين بر او مى گريند.
متن :
حدثنى محمد بن جعفر الرزاز، عن محمد بن الحسين ، عن الحكم ابن مسكين ، عن داود بن عيسى الانصارى ، عن محمد بن عبد الرحمن بن ابى ليلى عن ابراهيم النخعى قال : خرج اميرالمومنين عليه السلام فجلس فى
المسجد و اجتمع اصحابه حوله و جاء الحسين عليه السلام حتى قام بين يديه فوضع يده على راسه فقال : يا بنى ان الله عبر اقواما بالقرآن ، فقال : (فما بكت عليهم السماء و الارض و ما كانوا منظرين ). و اميم
الله ليقتلنك بعدى ، ثم تبكيك السماء و الارض .
ترجمه :
(حديث دوم )
محمد بن جعفر رزاز، از محمد بن الحسين ، از حكم بن مسكين ، از داود بن عيسى انصارى ، از محمد بن عبد الرحمن بن ابى ليلى ، از ابراهيم نخعى نقل كرده كه وى گفت :
امير المومنين عليه السلام بيرون آمده و در مسجد نزول اجلال فرموده و اصحاب و ياران دور آن حضرت حلقه زدند در اين هنگام حضرت حسين عليه السلام تشريف آوردند تا رسيدند مقابل امير المومنين عليه
السلام و آنجا ايستادند، امير المومنين عليه السلام دست مبارك بر سر ايشان نهاده و فرمودند:
پسرم ، خداوند متعال اقوام و طوائفى را بوسيله قرآن تقبيح نموده و مورد سرزنش و ملامت قرار داده و فرمودند:
پسرم ، خداوند متعال اقوام و طوائفى را بوسيله قرآن تقبيح نموده و مورد سرزنش و ملامت قرار داده و فرموده است :
فما بكت عليهم السماء و الارض و ما كانوا منظرين .
به خدا قسم حتما پس از من تو را خواهند كشت سپس آسمان و زمين بر تو گريه خواهند نمود.
متن :
و حدثنى ابى ، عن سعد بن عبد الله ، عن محمد بن الحسين بن ابى الخطاب ، باسناده مثله .
ترجمه :
پدرم ، از سعد بن عبد الله ، از محمد بن حسين بن ابى الخطا با اسنادش مثل و نظير همين حديث را نقل نموده است .
متن :
وحدثنى محمد بن جعفر، عن محمد بن الحسين ، عن وهيب بن حفص النحاس عن ابى بصير، عن ابى عبد الله عليه السلام (قال : ان الحسين عليه السلام بكى لقتله السماء و الارض و احمرتا، ولم تبكيا على احد قط
الا على يحيى بن زكريا، (و الحسين بن على عليه السلام )).
وحدثنى ابى رحمه الله عن سعد بن عبد الله ، عن محمد بن الحسين ، باسناده مثله .
ترجمه :
(حديث سوم )
محمد بن جعفر، از محمد بن الحسين ، از وهيب بن حفص نحاس ، از ابو بصير، از حضرت ابى عبد الله عليه السلام نقل نموده كه آن حضرت فرمودند:
همانا آسمان و زمين براى شهادت حضرت حسين عليه السلام گريسته و سرخ شدند و بر احدى هرگز نگريسته مگر بر حضرت يحيى بن زكريا و حسين بن على عليه السلام . و پدرم رحمة الله عليه ، از سعد بن عبد الله
، از محمد بن الحسين به اسنادش نظير همين حديث را نقل كرده است .
متن :
و حدثنى على بن الحسين بن موسى بن بابويه ؛ و غيره ، عن سعد بن عبد الله ، عن محمد بن عبد الجبار، عن الحسن بن على بن فضال ، عن حماد بن عثمان ، عن عبد الله بن هلال قال : سمعت ابا عبد الله عليه
السلام يقول : ان السماء بكت على الحسين بن على و يحيى بن زكريا، ولم تبك على احد غيرهما، قلت : و ما بكاوها؟ قال : مكثت اربعين يوما تطلع كالشمس بحمرة و تغرب بحمرة قلت : فذاك بكاوها؟ قال : نعم
.
ترجمه :
(حديث چهارم )
على بن الحسين بن موسى بن بابويه و غير او، از سعد بن عبد الله ، از محمد بن عبد الجبار، از حسن بن على بن فضال ، از حماد بن عثمان ، از عبد الله بن هلال نقل كرده كه وى گفت :
شنيدم حضرت ابو عبد الله عليه السلام مى فرمودند:
آسمان بر حضرت حسين بن على و يحيى بن زكريا عليه السلام گريست و بر احدى غير اين دو گريه نكرد.
عرض كردم : گريه آسمان چيست و چگونه بوده ؟
حضرت فرمودند:
چهل روز آسمان درنگ و توقف نمود، خورشيد با رنگى قرمز طلوع نموده ، و با رنگى سرخ غروب مى كرد.
عرضه داشتم : اين گريه آسمان بود؟
حضرت فرمودند: بلى .
متن :
وحدثنى ابى رحمه الله عن سعد بن عبد الله ، عن عبد الله بن احمد، عن عمر بن سهل ، عن على بن مسهر القرشى قال : حدثتنى جدتى انها ادركت الحسين بن على عليه السلام حين قتل فمكثنا سنة و تسعة اشهر، و
السماء مثل العلقة مثل الدم ، ماترى الشمس .
ترجمه :
(حديث پنجم )
پدرم رحمة الله عليه ، از سعد بن عبد الله ، از عبدالله بن احمد، از عمر بن سهل ، از على بن مشهر قرشى نقل كرده كه وى گفت :
جده من برايم نقل كرد كه هنگام شهادت حسين بن على عليه السلام را درك نموده وى گفت :
يكسال و نه ماه پس از اين واقعه پيوسته آسمان مانند لخته خونى بود و خورشيد اصلا ديده نشد.
متن :
حدثنى على بن الحسين بن موسى ، عن على بن ابراهيم بن هاشم ، عن ابيه ، عن ابن فضال ، عن ابى جميلة ، عن محمد بن على الحلبى ، عن ابى عبد الله عليه السلام فى قوله تعالى : (فما بكت عليهم السماء و
الارض و ما كانوا منظرين )، قال : لم تبك السماء على احد منذ قتل يحيى بن زكريا حتى قتل الحسين عليه السلام فبكت عليه .
ترجمه :
(حديث ششم )
على بن الحسين بن موسى ، از على بن ابراهيم بن هاشم ، از پدرش ، از ابن فضال ، از ابى جميله ، از محمد بن على الحلبى ، از حضرت ابى عبد الله عليه السلام نقل نموده كه آن حضرت در ذيل آيه شريفه :
فما بكت عليهم السماء و الارض و ما كانوا منظرين .
فرمودند:
از زمانى كه حضرت يحيى بن زكريا عليه السلام كشته شد آسمان بر احدى نگريست تا هنگامى كه حضرت حسين عليه السلام شهيد شدند كه در اين هنگام باز يك بار ديگر آسمان گريست .
متن :
و حدثنى محمد بن جعفر الرزاز القرشى قال : حدثنى محمد بن الحسين بن ابى الخطاب ، عن صفوان بن يحيى ، عن داود بن فرقد، عن ابى عبد الله عليه السلام قال : احمرت السماء حين قتل الحسين عليه السلام
سنة ، و يحيى ابن زكريا، و حمرتها بكاوها.
ترجمه :
(حديث هفتم )
محمد بن جعفر رزاز قريشى مى گويد:
محمد بن الحسين بن ابى الخطاب برايم نقل نمود از صفوان بن يحيى ، از داود بن فرقد، از حضرت ابو عبد الله عليه السلام كه آن حضرت فرمودند:
هنگامى كه حضرت حسين عليه السلام شهيد شدند و يحيى بن زكريا را كشتند آسمان تا يكسال سرخ بود و اين سرخى گريستن آسمان به حساب آمده .
متن :
8 و حدثنى ابى رحمة الله عن سعد بن عبد الله ، عن احمد بن محمد بن عيسى ، عن الحسن بن على بن على بن فضال ، عن ابن بكير، عن زرارة ، عن عبد الخالق بن عبد ربه قال : سمعت ابا عبد الله عليه السلام
يقول : (لم نجعل له من قبل سميا)، الحسين بن على عليه السلام لم يكن له من قبل سميا، و يحيى به زكريا عليه السلام لم يكن له من قبل سميا، و لم تبك السماء الا عليهما اربعين صباحا، قال : قلت : ما
بكاوها؟ قال : كانت تطلع حمراء و تغرب حمراء.
ترجمه :
(حديث هشتم )
پدرم رحمة الله عليه ، از سعد بن عبد الله ، از احمد بن محمد بن عيسى ، از حسين بن على بن فضال ، از ابن بكير، از زراره ، از عبد الخالق بن عبد ربه نقل كرده كه وى گفت :
شنيدم كه حضرت ابو عبد الله عليه السلام در ذيل آيه شريفه :
لم نجعل له من قبل سميا.
مى فرمودند:
حسين بن على على عليه السلام پيشتر همنامى نداشتند و يحيى بن زكريا عليه السلام نيز قبلا همنامى نداشتند.
و آسمان بر احدى نگريست مگر بر اين دو كه چهل صباح گريه كرد.
راوى مى گويد: محضر مبارك امام عليه السلام عرض كردم : گريه آسمان چه بود؟
حضرت فرمودند: هنگام طلوع و غروب آسمان سرخ بود.
متن :
و حدثنى على بن الحسين بن موسى ، عن على بن ابراهيم ؛ و سعد بن عبد الله جميعا، عن ابراهيم بن هاشم ، عن الحسن بن على بن فضال ، عن ابى جميلة ، عن جابر، عن ابى جعفر عليه السلام قال : ما بكت
السماء على احد بعد يحيى بن زكريا الا على الحسين بن على عليه السلام ، فانها بكت عليه اربعين يوما.
ترجمه :
(حديث نهم )
على بن الحسين بن موسى ، از على بن ابراهيم و سعد بن عبد الله ، جملگى از ابراهيم بن هاشم ، از على بن فضال ، از ابى جميله ، از جابر، از حضرت ابى جعفر عليه السلام نقل كرده اند كه آن حضرت
فرمودند:
بعد از حضرت يحيى بن زكريا عليه السلام آسمان بر احدى نگريست مگر بر حضرت حسين بن على عليه السلام چه آنكه چهل روز آسمان بر آن حضرت گريه مى كرد.
متن :
10 حدثنى محمد بن جعفر الرزاز الكوفى ، عن محمد بن الحسين ابن ابى الخطاب ، عن جعفر بن بشير، عن كليب بن معاوية الاسدى ، عن ابى عبد الله عليه السلام قال : لم تبك السماء الا على الحسين بن على و
يحيى بن زكريا عليه السلام .
ترجمه :
(حديث دهم )
محمد بن جعفر رزاز كوفى از محمد بن الحسين بن ابى الخطاب ، از جعفر بن بشير، از كليب بن معاويه اسدى ، از حضرت ابى عبد الله عليه السلام نقل كرده كه آن جناب فرمودند:
آسمان بر احدى نگريسته است مگر بر حضرت حسين بن على عليه السلام و يحيى بن زكريا عليه السلام .
متن :
و عنه ، عن محمد بن الحسين ، عن نصر بن مزاحم ، عن عمر بن سعد، عن محمد بن سلمة عمن حدثه قال : لما قتل الحسين بن على عليه السلام امطرت السماء ترابا احمرا.
ترجمه :
(حديث يازدهم )
محمد بن جعفر رزاز كوفى از محمد بن الحسين بن ابى الخطاب ، از محمد بن الحسين ، از نصربن مزاحم ، از عمر بن سعد، از محمد بن سلمه از كسيكه برايش نقل نموده ، وى گفت :
هنگامى كه حسين بن على عليه السلام كشته شدند از آسمان خاك سرخ مى باريد.
متن :
حدثنى حكيم بن داوود بن حكيم ، عن سلمة بن الخطاب ، عن محمد بن ابى عمير، عن الحسين بن عيسى ، عن اسلم بن القاسم قال : اخبرنا عمر بن وهب ، عن ابيه ، عن على بن الحسين عليه السلام قال : ان السماء
لم تبك منذ وضعت الا على يحيى بن زكريا و الحسين بن على عليه السلام ، قلت :اى شى ء كان بكاوها؟ قال : كانت اذا استقبلت بثوب وقع على الثوب شبه اثر البراغيث من الدم .
ترجمه :
(حديث دوازدهم )
حكيم بن داود بن حكيم از سلمة بن خطاب ، از محمد بن ابى عمير، از حسين بن عيسى ، از اسلم بن قاسم ، وى مى گويد:
عمر بن وهب به ما خبر داد از پدرش ، از على بن الحسين عليه السلام كه آن جناب فرمودند:
از زمانى كه آسمان تعبيه شده و وضع گرديده تا بحال بر احدى نگريسته مگر بر يحيى بن زكريا و حسين بن على عليه السلام .
عرض كردم : گريه آسمان چه بوده ؟
حضرت فرمودند:
وقتى لباسى را در مقابل آن قرار مى دادى روى آن اثرى شبيه به خون پشه واقع مى گشت .
متن :
حدثنى ابى رحمه الله و على بن الحسين ، عن سعد بن عبد الله ، عن احمد بن محمد بن عيسى ، عن موسى بن الفضل ، عن حنان قال : قلت لابى عبد الله عليه السلام : ما تقول فى زيارة قبر ابى عبد الله
الحسين عليه السلام : فانه بلغنا عن بعضهم انها تعدل حجة و عمرة ؟ قال : لا تعجب بالقول هذا كله (17)، ولكن زره و لا تجفه فانه سيد الشهداء؛ و سيد شباب اهل الجنة ، و شبيهه يحيى بن زكريا و عليهما بكت السماء و الارض
.
ترجمه :
(حديث سيزدهم )
پدرم رحمة الله عليه و على بن الحسين از سعد بن عبد الله ، از احمد: عيسى ، از موسى بن فضل از حنان نقل كرد كه وى گفت :
محضر مبارك امام صادق عليه السلام عرض كردم : چه مى فرمايد راجع به زيارت قبر حضرت ابى عبد الله الحسين عليه السلام زيرا از بعضى شما نقل شده كه زيارت آن حضرت معادل يك حج و يك عمره مى
باشد؟
حضرت فرمودند:
چه قدر ضعيف است اين حديث ، زيارت آن حضرت معادل كل اين ثواب نيست ولى در عين حال شما آن حضرت را زيارت كرده و به او جفاء نكنيد زيرا آن جناب سيد شهداء و سيد جوانان اهل بهشت و شبيه يحيى بن زكريا
است و بر اين دو آسمان و زمين گريسته اند.
متن :
حدثنى ابى ؛ و محمد بن الحسن بن الوليد، عن محمد بن الحسين الصفار، عن عبد الصمد بن محمد، عن حنان بن سدير، عن ابى عبد الله عليه السلام مثله سواء.
حدثنى ابى رحمة الله تعالى و جماعة مشايخيى ، عن سعد بن عبد الله عن احمد بن محمد بن عيسى ، عن محمد بن اسمعيل بن بزيع ، عن حنان بن سدير، عن ابى عبد الله عليه السلام مثله .
ترجمه :
پدرم و محمد بن الحسن بن وليد، از محمد بن الحسن الصفار، از عبد الصمد ابن محمد، از حنان بن سدير، از حضرت ابى عبد الله عليه السلام مثل همين حديث را نقل كرده اند:
پدرم رحمة الله عليه و جماعتى از اساتيدم از سعد بن عبد الله ، از احمد بن محمد بن عيسى ، از محمد بن اسماعيل بن بزيع از حنان بن سدير از حضرت ابى عبد الله عليه السلام نظير اين حديث را نقل كرده
اند.
متن :
و بهذا الاسناد عن احمد بن محمد بن عيسى عن غير واحد عن جعفر بن بشير، عن حماد، عن عامر بن معقل ، عن الحسين بن زياد، عن ابى عبد الله عليه السلام (قال : كان قاتل يحيى بن زكريا ولد زنا، و قاتل
الحسين عليه السلام ولد زنا، و لم تبك السماء على احد الا عليهما، قال : قلت : و كيف تبكى ؟ قال : تطلع الشمس فى حمرة ، و تغيب فى حمرة ).
حدثنى محمد بن جعفر القرشى ، عن محمد بن الحسين ، عن جعفر بن بشير باسناده مثله .
ترجمه :
(حديث چهاردهم )
و با همين اسناد مذكور از احمد بن محمد بن عيسى ، از جماعتى ، از جعفر بن بشير، از حماد، از عامر بن معقل ، از حسن بن زياد، از حضرت ابى عبد الله عليه السلام نقل كرده كه آن حضرت فرمودند:
قاتل يحيى بن زكريا و حسين بن على عليه السلام زنا زاده بوده و آسمان بر احدى نگريست مگر بر اين دو.
راوى مى گويد: عرض كردم : چگونه آسمان گريست ؟
حضرت فرمودند:
طلوع خورشيد و غروبش در سرخى بود.
محمد بن جعفر قرشى ، از محمد بن الحسين ، از جعفر بن بشير به اسنادش مثل همين حديث را نقل نموده است .
متن :
و حدثنى ابى ؛ و على بن الحسين رحمهما الله جميعا، عن سعد ابن عبد الله ، عن احمد بن محمد بن عيسى ، عن الحسن بن على الوشاء، عن حماد بن عثمان ، عن عبد الله بن هلال ، عن ابى عبد الله عليه السلام
قال : سمعته يقول ان السماء بكت على الحسين بن على و ييحى بن زكريا، ولم تبك على احد غيرهما، قلت : و ما بكاوها؟ قال : مكثوا اربعين يوما تطلع الشمس بحمرة ، و تغرب بحمزة قلت : فذاك بكاوها؟ قال : نعم
.
ترجمه :
(حديث پانزدهم )
پدرم و على بن الحسين رحمة الله عليهما جملگى از سعد بن عبد الله ، از احمد ابن محمد بن عيسى ، از حسن بن على الوشاء، از حماد بن عثمان ، از عبد الله بن هلال ، از حضرت ابى عبد الله عليه السلام
نقل كرده كه آن جناب مى فرمودند:
آسمان بر حسين بن على و يحيى بن زكريا عليه السلام گريسته و بر احدى غير اين دو گريه نكرده است .
عرض كردم : چگونه آسمان گريسته است ؟
حضرت فرمودند:
تا چهل روز طلوع و غروبش در سرخى بود.
عرض كردم : گريه آسمان اين گونه بوده است ؟
حضرت فرمودند: بلى .
متن :
و عنهما عن سعد بن عبد الله ، عن احمد بن محمد، عن البرقى محمد بن خالد، عن عبد العظيم بن عبد الله الحسين ، عن الحسن بن الحكم النخعى عن كثير بن شهاب الحارثى قال : بينما نحن جلوس عند امير
المومنين عليه السلام فى الرحبة اذ طلع الحسين عليه السلام عليه فضحك على عليه السلام ضحكا حتى بدت نواجذه ، ثم قال : ان الله ذكر قوما و قال : (فما بكت عليهم السماء و الارض و ما كانوا منظرين )، و
الذى فلق الحبة و برا النسمة ليقتلن هذا و لتبكين عليه السماء و الارض .
ترجمه :
(حديث شانزدهم )
از پدرم و على بن الحسين از سعد بن عبد الله ، از احمد بن محمد، از برقى (محمد بن خالد)، از عبد العظيم بن عبد الله الحسنى ، از حسن بن الحكم النخعى ، از كثير بن شهاب حارثى ، وى گفت :
هنگامى كه محضر مبارك امير المومنين عليه السلام در رحبه نشسته بوديم ، در اين وقت حضرت حسين عليه السلام بر آن جناب وارد گشت ، امير المومنين چنان خنديدند كه دندان هاى عقل آن جناب ظاهر گرديد
سپس فرمودند:
خداوند متعال در قرآن كريم قومى را ياد كرده و مى فرمايد:
فما بكت عليهم السماء و الارض و ما كانوا منظرين .
قسم به كسى كه حبه را شكافت و بنده را آفريده اين (يعنى حضرت حسين عليه السلام ) را البته خواهند كشت و قطعا آسمان و زمين بر او مى گريند.
متن :
و حدثنى ابى رحمة الله عن سعد بن عبد الله ، عن احمد بن محمد، عن البرقى ، عن عبد العظيم الحسنى ، عن الحسن ، عن ابى سلمة قال : قال جعفر بن محمد عليه السلام : ما بكت السماء و الارض الاعلى يحيى
بن زكريا و الحسين عليه السلام .
ترجمه :
(حديث هفدهم )
ترجمه :
عبد العظيم ، از حسن ، از ابى سلمه نقل كرده كه گفت :
حضرت جعفر بن محمد عليه السلام فرمودند:
آسمان و زمين بر احدى نگريسته مگر بر يحيى بن زكريا و حسين بن على عليه السلام .
متن :
حدثنى ابى ؛ و اخى رحمهما الله عن احمد بن ادريس ؛ و محمد ابن يحيى جميعا، عن العمر كى بن على ، البوفكى قال : حدثنا يحيى و كان فى خدمة ابى جعفر الثانى ع عن على ، عن صفوان الجمال ، عن ابى عبد
الله عليه السلام قال : سالته فى طريق المدينة نحن نريد المكة فقلت : ابن رسول الله ما لى اراك كئيبا حزينا منكسرا؟! فقال : لو تسمع ما اسمع لشغلك عنه مسالتى ، قلت : فما الذى تسمع ؟! قال : ابتهال
الملائكة الى الله عزوجل على قتلة امير المومنين و قتلة الحسين عليه السلام ، و نوح الجن و بكاء الملائكة الذين حوله و شدة جزعهم ، فمن يتهنا مع هذا بطعام او بشراب او بشراب او نوم ؟!! و ذكر الحديث
.
ترجمه :
(حديث هجدهم )
پدرم و برادرم رحمة الله عليهما، از احمد بن ادريس و محمد بن يحيى ، جملگى از عمركى بن على بوفكى نقل كرده كه وى گفت :
يحيى كه در خدمت حضرت ابى جعفر ثانى عليه السلام بود از على و او از صفوان جمال و او از حضرت ابى عبد الله عليه السلام نقل كرد كه وى گفت :
در راه مدينه بوديم ولى قصدمان مكه بود بهر صورت در راه مدينه از حضرت ابى عبد الله عليه السلام سوال كرده و محضر مباركش عرض كردم : اى پسر رسول خدا صلى الله عليه و آله : شما را چه مى شود كه
غمگين و ناراحت و شكسته حال مى بينم ؟
حضرت فرمودند:
اگر مى شنيدى آنچه را كه من مى شنوم ديگر از من چنين ساوالى نمى كردى .
عرض كردم : چه چيز مى شنويد؟
حضرت فرمودند: تضرع ملائكه به درگاه الهى و نفرينشان نسبت به كشندگان امير المومنين و حضرت حسين بن على عليه السلام و نيز نوحه و زارى جن و گريستن فرشتگانى كه در اطراف قبر آن حضرت هستند بنابر
اين كيست كه با شنيدن چنين صداهائى غذا و شراب يا خواب بر او گوارا باشد؟!!
متن :
حدثنى ابى رحمه الله عن سعد بن عبد الله ؛ و عبد الله بن جعفر الحميرى ، عن احمد بن محمد بن عيسى ، عن محمد بن خالد البرقى ، عن عبد العظيم بن عبد الله الحسنى العلوى ، عن الحسن بن الحكم النخعى ،
عن كثير بن شهاب الحارثى قال : بينما نحن جلوس عند اميرالمومنين عليه السلام بالرحبة اذ طلع الحسين (ع ) قال : فضحك على عليه السلام حتى بدت نواجذه ، ثم قال : ان الله ذكر قوما فقال : (بكت عليهم السماء
و الارض و ما كانوا منظرين )، و الذى فلق الحبة و بدا النسة ليقتلن هذا و لتبكين عليه السماء و الارض .
ترجمه :
(حديث نوزدهم )
پدرم رحمة الله عليه از سعد بن عبد الله و عبد الله بن جعفر حميرى ، از احمد ابن محمد بن عيسى ، از محمد بن خالد برقى از عبد العظيم بن عبد الله الحسينى العلوى ، از حسن بن حكم النخعى از كثير بن
شهاب حارثى نقل كرده كه وى گفت : در رحبه محضر مبارك امير المومنين عليه السلام نشسته بوديم در اين هنگام حضرت حسين عليه السلام ظاهر شدند، پس امير المومنين عليه السلام چنان خنديدند كه دندان هاى
عقلشان پيدا شد سپس فرمودند:
خداوند متعال در قرآن كريمش قومى را ياد كرده و فرموده :
فما بكت عليهم السماء و الارض و ما كانوا منظرين .
قسم به كسى كه حبه را شكافته و بنده را آفريده البته اين (حضرت حسين عليه السلام ) را خواهند كشت . و آسمان و زمين بر او مى گريد.
متن :
و عنه ، عن نصر بن مزاحم ، عن عمر بن سعد قال : حدثنى ابو معشر، عن الزهرى (قال : لما قتل الحسين عليه السلام امطرت السماء دما).
و قال عمر بن سعد: و حدثنى ابومعشر، عن الزهرى قال : لما قتل الحسين عليه السلام لم يبق فى بيت المقدس حصاة الا وجد تحتها دم غبيط.
ترجمه :
(حديث بيستم )
پدرم عليه الرحمة ، از سعد بن عبد الله از نصر بن مزاحم ، از عمر بن سعد نقل كرده كه وى گفت :
ابو معشر از زهرى نقل نمود كه وى گفت :
هنگامى كه حضرت حسين بن على عليه السلام شهيد شدند آسمان خون باريد.
و عمر بن سعد گفت :
ابو معشر، از زهرى برايم نقل نمود كه وقتى حسين بن على عليه السلام شهيد شد در بيت المقدس سنگ ريزه اى باقى نماند مگر وقتى آنرا بر مى داشتيم خون تازه زيرش بود.
متن :
حدثنى ابى رحمه الله عن محمد بن الحسن بن مهزيار، عن ابيه ، عن على بن مهزيار، عن الحسن بن سعيد، عن فضالة بن ايوب ، عن داود بن فرقد قال سمعت ابا عبد الله عليه السلام يقول : كان الذى قتل الحسين
بن على عليه السلام ولد زنا، والذى قتل يحيى بن زكريا ولد زنا، و قال : احمرت السماء حين قتل الحسين بن على سنة ، ثم قال : بكت السماء و الارض على الحسين بن على و على يحيى بن زكريا، و حمرتها
بكاءها.
ترجمه :
(حديث بيست و يكم )
پدرم رحمة الله عليه از محمد بن الحسن بن مهزيار، از پدرش ، از على بن مهزيار، از حسن بن سعيد، از فضالُة بن ايوب ، از داود بن فرقد نقل كرده كه وى گفت :
از حضرت ابا عبد الله عليه السلام شنيدم كه فرمود:
كشنده حضرت حسين بن على عليه السلام زنازاده بود و آن كس كه يحيى بن زكريا را نيز كشت ولد زنا بود،، سپس حضرت فرمودند:
هنگامى كه حسين بن على عليه السلام كشته شد تا يكسال آسمان سرخ بود، پس از آن فرمودند:
آسمان و زمين بر حسين بن على عليه السلام و يحيى بن زكريا عليه السلام گريست و همين سرخى آن گريه وى مى باشد.
