پ- 1- ايوب بن نوح گويد: روزى من خدمت او بودم كه عطسه كرد، گفتم: قربانت امام كه عطسه كند به او چه بايد گفت؟
فرمود:
مىگويند: صلى الله عليك (خدايت رحمت كند).پ 2- عمر بن زاهر گويد: مردى از امام صادق (ع) پرسيد كه به امام قائم گويند: در بر تو اى امير المؤمنين؟ فرمود: نه، اين نام را خدا مخصوص امير المؤمنين (ع) نموده، پيش از او كسى بدان ناميده نشده و پس از او هم جز كافر خود را بدان ننامد، گفتم: قربانت، چگونه به او درود گويند؟ فرمود: مىگويند:
(السلام عليك يا بقيةَ الله)
، سپس اين آيه را خواند (86 سوره هود): «بقية الله بهتر است براى شما اگر بوده باشيد مؤمن».پ 3- احمد بن عمر گويد: از ابو الحسن (ع) پرسيدم چرا او را امير المؤمنين ناميدند؟ فرمود: براى آنكه خوراك دانش به آنها مىرسانيد، فرمود: نشنيدى در قرآن است كه (64 سوره يوسف):
«ما خوار و بار براى خاندان خود مىآوريم».
در روايت ديگر است كه براى آنكه آذوقه مؤمنين از نزد او فراهم شده به آنها آذوقه علم و دانش مىداد.پ 4- جابر گويد: به امام باقر (ع) گفتم: چرا او را أمير المؤمنين ناميدند؟ فرمود: خدا او را ناميده و در قرآنش چنين نازل است (172 سوره اعراف): «و چون خدا نژاد بنى آدم را از پشت آنها برگرفت و آنها را بر خودشان گواه ساخت كه: من پروردگار شما نيستم؟ محمد رسول من نيست؟ و على امير المؤمنين نيست؟»
